ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΚΟΥΚΛΟΘΕΑΤΡΟ!!!

Κάποτε, σε μια παραλία της Ονειροχώρας, υπήρχαν πεταμένες συσκευασίας και άλλα παλιά αντικείμενα από τους πολίτες και τους τουρίστες της. Εκεί, η ζωή τους ήταν αφόρητη . Οι άνθρωποι τα πατούσαν, τα ζώα τα δάγκωναν, τα παιδιά τα κλωτσούσαν….

Κονσέρβα : Δεν αντέχω άλλο εδώ!

Ταψί: Συμφωνώ μαζί σου…

Κουτί αναψυκτικού 1: Έχει και μια ζέστη σήμερα! Έχω γίνει κατακόκκινος!

Κουτάλα: Παιδιά έχω μια ιδέα!

Ταψί: Τι;

Κουτάλα: Να πάμε στο περίπτερο να πάρουμε αντηλιακό

Κουτί αναψυκτικού 1: Την είπε πάλι τη χαζομάρα της!

2ο ταψί: Δεν ξέρω τι λέτε εσείς εγώ πάντως απολαμβάνω τη ζωή εδώ έξω. Μια ζωή ήμουν κλεισμένο σε έναν φούρνο.

Ξύστρα: Εγώ πάντως θέλω επειγόντως να φύγω!

Κουτί αναψυκτικού 2: Ελπίζω να έρθουν κάποτε να μας πάρουν.

Ταψί: Εσύ, κυρία ξύστρα, άλλα μας έλεγες πριν λίγο καιρό, ότι εδώ είναι παράδεισος.

Ξύστρα: Άλλαξα γνώμη, δεν έχω το δικαίωμα;

Κονσέρβα: Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, αλλά εγώ νομίζω πως δεν πρόκειται ποτέ να καταφέρουμε να φύγουμε από εδώ.

Κουτί αναψυκτικού 3: Ποτέ μη λες ποτέ, μπορεί να έρθουν να μας πάρουν για να μας ανακυκλώσουν.

Κουτί αναψυκτικού 4: Ναι, έχω ακούσει κι εγώ ότι όλα τα αλουμίνια σαν κι εμάς μας μαζεύουν και μας ξαναφτιάχνουν καινούρια.

Αλουμινένιο καπάκι: Άκουσα κάτι για την οικογένειά μου;

2ο Ταψί: Βρε καλώς τον! Πού ήσουν εσύ;

Αλουμινένιο καπάκι: Μπήκα σε μια σακούλα με πλαστικά καπάκια και μόλις με πήραν είδηση με πέταξαν ξανά έξω. Βλέπετε θέλουν μόνο πλαστικά για ανακύκλωση, εμείς δεν τους κάνουμε.

Αλουμινόχαρτο: Για σταματήστε, βλέπω ένα φορτηγάκι.

Αλουμινένιο καπάκι: Λες να είναι οι σωτήρες μας;

Κουτάλα: Ποιοι σωτήρες; Δεν βλέπεις, τεράστιοι  σκύλοι!

Ταψί: Παιδιά, τρέξτε να σωθούμε….

Κουτάλα: Άουτς, Άουτς! Αυτό πόνεσε!

Κουτί αναψυκτικού 3: Βοήθειαααα!

Ταψί: Έρχομαι να σε βοηθήσω…

Κουτί αναψυκτικού 3: Ευχαριστώ, κύριε ταψί.

Ταψί: Παρακαλώωωω! Όχι! Κάποια βρωμόγατα νομίζει ότι είμαι το δοχείο για τα κακά της.

Αλουμινόχαρτο: Ας βοηθήσουμε το ταψί, πάμε γρήγορα!

Κουτάλα: Δείτε, κάποιοι έρχονται προς τα εδώ. Καπάκι: Είναι αυτοί που μάζεψαν τα πλαστικά καπάκια. Γιούπι! Θα πάρουν κι εμάς

Κουτί αναψυκτικού 4: Μα γιατί στέκονται εκεί, δε μας βλέπουν;

Κουτάλα: Ελάτε όλοι να κάνουμε θόρυβο για να μας ακούσουν.

Αλουμινόχαρτο: Ωχ, μόνο ο σκύλος μας άκουσε.

2ο Ταψί: Ας ανεβούμε πάνω του για να μας πάει αυτός.

Κουτάλα: Προτιμώ να μείνω για πάντα εδώ….

Κουτί αναψυκτικού 1: Παιδιά, μας άκουσαν, έρχονται, ΣΩΘΗΚΑΜΕ!

Κουτί αναψυκτικού 2: Είναι η ομάδα εθελοντών που καθαρίζει τις παραλίες! Γιούπι!

(Αφού τα μάζεψαν και πήγαν στο εργοστάσιο ανακύκλωσης…)

Κουτάλα: Επιτέλους, έγινα πάλι χρήσιμη!

Κονσέρβα : Έγινα πάλι μια τσαχπίνα κονσέρβα!

Ταψί: Τώρα, μπορώ να ψήνω κι άλλα κουλούρια…

Κουτί αναψυκτικού 3: Κοιτάξτε με, δεν είμαι μια κούκλα μολυβοθήκη;

Ταψί 2: Κι εγώ όμως ωραιότατη θήκη βιβλίων!

Κουτάλα 2: Δεν μπορούσα να φανταστώ ποτέ πως θα γινόμουν φτυάρι…

Κονσέρβα 2: Κι εγώ λάμπω στην κυριολεξία (ως φωτιστικό)

Κι έτσι, ήταν πλέον όλοι χαρούμενοι με τη νέα τους ζωή!