ΝΑ ΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ Ή ΝΑ ΜΗ ΖΕΙ……ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ;
Στη σημερινή εποχή ζώντας κάποιος στο χωριό μπορεί να χαρακτηριστεί από άλλους τυχερός και από άλλους άτυχος. Ο σημερινός πολίτης, ο πολίτης του κόσμου, έχει τη δυνατότητα λόγω των οικονομικών, πολιτισμικών, πολιτικών συνθηκών να διαμορφώσει τη ζωή του όπως και όπου επιθυμεί. Η ζωή στο χωριό έχει τα θετικά αλλά και τα αρνητικά της. Επικρατεί ησυχία και γαλήνη. Ο άνθρωπος είναι ψυχικά ήρεμος και ξεχνά τα προβλήματα της καθημερινότητας. Είναι κοντά στη φύση και μπορεί να κάνει μια βόλτα στα πανέμορφα τοπία του χωριού για να χαλαρώσει. Επιπροσθέτως, το χωριό έχει καθαρό αέρα και τα παιδιά παίζουν αμέριμνα στους δρόμους χωρίς να φοβούνται τυχόν τραυματισμούς από αυτοκίνητα. Οι κάτοικοι καλλιεργούν χωράφια και εκτρέφουν ζώα έτσι, με τα προϊόντα που παράγουν καλύπτουν διατροφικά τις ανάγκες του σπιτιού δίνοντας ανάσα στον οικογενειακό προϋπολογισμό. Επιπλέον οι άνθρωποι στο χωριό γνωρίζουν ο ένας τον άλλο, είναι πιο δεμένοι μεταξύ τους και ζουν αρμονικά. Από την άλλη όμως η ζωή στο χωριό έχει και τα αρνητικά της. Ειδικά το χειμώνα όπου οι καιρικές συνθήκες που επικρατούν είναι αντίξοες. Η ζωή και μεταφορά των κατοίκων αλλά και το τάισμα των ζώων γίνονται απελπιστικά κουραστικά. Η πρόσβαση των παιδιών στο σχολείο, αλλά και των γεωργών στα χωράφια καθίσταται σχεδόν αδύνατη. Άλλο ένα σημαντικό μειονέκτημα της ζωής στο χωριό είναι το πρόβλημα της ιατρικής περίθαλψης. Τα νοσοκομεία λόγω έλλειψης ιατρών και ασθενοφόρων αλλά και της κακής κατάστασης των δρόμων δεν μπορούν να καλύψουν όλες τις ανάγκες των κατοίκων έγκαιρα. Σημαντική είναι και η έλλειψη πολιτιστικής αγωγής, καθώς οι νέοι δεν έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν σε πολιτιστικές εκδηλώσεις. Δεν έχουν επαφή με την τέχνη ώστε να διευρύνουν τους πνευματικούς τους ορίζοντες και να συμπληρώσουν τις γνώσεις και την εμπειρία τους. Όπως η ζωή στο χωριό έτσι και η ζωή στην πόλη έχει τα πλεονεκτήματα αλλά και τα μειονεκτήματά της. Συγκεκριμένα οι νέοι έχουν περισσότερες ευκαιρίες στην εκπαίδευση, καθώς μπορούν να μορφώνονται από ποικίλες πηγές γνώσης. Οι μαθητές έχουν εύκολη πρόσβαση στο διαδίκτυο με αποτέλεσμα να ενημερώνονται και να κάνουν τις εργασίες που τους αναθέτουν οι καθηγητές τους. Επιπλέον έχουν τη δυνατότητα να πηγαίνουν σε γυμναστήρια, να συμμετέχουν σε αθλητικές, θεατρικές και χορευτικές ομάδες όπου κοινωνικοποιούνται, μαθαίνουν να συνεργάζονται και περνούν επoικοδομητικά το χρόνο τους. Στην πόλη οι άνθρωποι έχουν περισσότερες ευκαιρίες για ψυχαγωγία και πολιτιστική αγωγή. Επισκέπτονται αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία, πηγαίνουν στο θέατρο και στον κινηματογράφο. Η πρόσβαση στα νοσοκομεία αλλά και σε άλλες υπηρεσίες καθιστά τη ζωή των πολιτών πιο ποιοτική. Η άμεση περίθαλψη τονώνει το ηθικό των πολιτών και το Κράτος Πρόνοιας κάνει αισθητή την παρουσία του. Ας μην μας διαφεύγει ότι υπάρχουν και περισσότερες ευκαιρίες για εργασία. Ο πλουραλισμός παροχής υπηρεσιών και ευκαιριών, δίνει τη δυνατότητα στους νέους ανθρώπους για επαγγελματική αποκατάσταση. Οι ποικίλες μορφές εργασίας που παρουσιάζονται στις πόλεις επιτρέπουν στους νέους να υλοποιούν τα όνειρά τους. Ωστόσο στην πόλη οι έντονοι ρυθμοί ζωής, η βαβούρα και η μιζέρια κουράζουν τους ανθρώπους και τους αποσυντονίζουν. Είναι απομωνομένοι και πολλές φορές μονόχνωτοι. Γίνονται ανάλγητοι και δεν μιλάει ο ένας στον άλλο. Δουλεύουν πάρα πολλές ώρες διότι το απαιτούν οι έντονοι ρυθμοί ζωής και η δύσκολη οικονομική κατάσταση. Δεν έχουν επαφή με τη φύση και τα προβλήματα της καθημερινότητας τους αποξενώνουν. Άλλο ένα σημαντικό μειονέκτημα της ζωής στην πόλη είναι οι διάφοροι πειρασμοί. Τα κέντρα διασκέδασης παρέχουν πολλές φορές εφήμερη ευτυχία, έναν ψεύτικο κόσμο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να γίνονται ατυχήματα από την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ. Πολλοί νέοι παρασύρονται και συμμετέχουν σε επικίνδυνα κυκλώματα, με αποτέλεσμα να κάνουν χρήση ναρκωτικών ουσιών. Δεν υπάρχει καθαρός αέρας και η ατμόσφαιρα επιβαρύνεται καθημερινά από την εκπομπή καυσαερίων από εργοστάσια και αυτοκίνητα που μπορούν να αποβούν μοιραία για την υγεία των ανθρώπων και ιδίως των ηλικιωμένων. Τελειώνοντας το άρθρο μας σας αφήνουμε να προβληματιστείτε και εσείς για τη ζωή στο χωριό και την πόλη. Τίποτα και πουθενά δεν είναι εύκολο. Πιστεύουμε, όμως, ότι ο άνθρωπος με τη δύναμη της αγάπης και της θέλησης μπορεί να είναι ευτυχισμένος σε οποιοδήποτε περιβάλλον, αρκεί να νιώθει ασφάλεια, αυτάρκεια και αυτονομία.
6 σχόλια στο ΝΑ ΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ Ή ΝΑ ΜΗ ΖΕΙ……ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ;
Σχολιάστε
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.
Γεία σας…Μου άρεσε το άρθρο σας.Κάπως έτσι είναι και η δική μου ζωή στο χωριό.Εγώ μένω στον Καραβόμυλο,ένα χωριό δίπλα στην Στυλίδα.Έχει περιμου 800 κατοίκους..Οι περισσότεροι άνθρωποι ασχολούνται με την γεωργία,την αλιεία,την κτηνοτροφία.Έπειδη είναι παραθαλάσσιο χωριό το καλοκαίρι λόγω του τουρισμου έχει αρκετή κίνηση,αντίθετα το χειμώνα επειδή κάνει κρύο δεν έρχονται πολλοί.Έτσι λοιπόν το χειμώνα η ζωή μας δεν διαφέρει πολύ απο την δική σας ζωή…Όσον αφοά την εκπαίδευση στον Καραβόμυλο έχουμε Δημοτικό σχολείο αλλά για την δευτεροβάθμια εκπαίδευση πρέπει να πηγαίνουμε στην Στυλίδα.Κάθε πρωί ξυπνάμε στς 6:30 π.μ για να προλάβουμε να ετοιμαστούμε και να πάμε στην πλατεία όπου εκεί περιμένουμε το λεωφορείο για να φτάσουμε στο σχολείο.Σχολάμε στις 13:40 μ.μ και κατά τις 14:05μ.μ φτάνουμε πάλι στο χωριό.Το απόγευμα πρέπει πάλι να πάμε Στυλίδα γιατί έχουμε φροντιστήρια.Στον τομέα της διασκέδασης πρέπει να πηγαίνουμε στην Στυλίδα ή και στη Λαμία,πράγμα που η μετακίνηση είναι δύσκολη.Το απόγευμα μπορούμε να πάμε με το λεωφορείο αλλά το βράδυ που δεν έχει λεωφορείο πρέπει να έρθουν οι γονείς μας.
ΠΑΣΠΑΛΗ ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ
Αξιόλογη προσπάθεια….πράγματι η ζωή στο χωριό μπορεί να έχει κάποιες δυσκολίες(πχ έλλειψη ιατρικής περίθαλψης ή δεν υπάρχουν καταστήματα στην περιοχή), αλλά σίγουρα μπορεί να προσφέρει στον κάτοικο γαλήνη και ψυχική ηρεμία…Και εμείς εδώ στη Στυλίδα μπορεί να μην είναι ενα χωριό (πρόκειται για μια κωμόπολη με περίπου 7.000 κατοίκους) σίγουρα όμως αντιμετωπίζουμε και εμείς κάποια προβλήματα.Για παράδειγμα θα ήταν σωστό να λέγαμε οτι στα μέρη μας, αν και διαθέτουμε πολλά καταστήματα για να ψωνίσουμε και είμαστε πιο ευάλωτοι σε υλικά αγαθά, θα πρέπει να τονίσω οτι στερούμαστε σε αυτο το πολύτιμο αγαθό που έχετε, δηλαδή στο να έχετε ηρεμία και γαλήνη…Βέβαια τώρα τελευταία μάθαμε οτι θα κλείσει το κέντρο υγείας που είχαμε και αυτό δεν μας άρεσε πολύ διότι ήταν η κυριότερη πηγή περίθαλψης στην Στυλίδα…..Όσο αναφορά την ψυχαγωγία, διαθέτουμε πολλά αθλητικά κέντρα αλλά είμαστε ελλιπείς σε εγκαταστάσεις της 7ομης τέχνης, δηλαδή του σινεμά και του θεάτρου…..και γι’ αυτο, αναγκαζόμαστε να πηγαίνουμε στην Λαμία που βρίσκεται 15χλμ από εμάς.
ΞΕΝΟΚΩΣΤΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
Το άρθρο σας είναι υπέροχο,συμφωνω απολυτα με ολα τα παραπανω.Σας καταλαβαινω επειδη εχουμε και εμεις τετοιου ειδους προβληματα…και εμεις ζουμε σε μικρη κωμόπολη!Η ζωη μας δεν διαφερει πολυ απο την δικη σας!Για να διασκεδασουμε πρεπει και εμεις να παμε αλλου γιατι δεν εχουμε παρα πολλα κεντρα ψυχαγωγιας και διασκεδασης στην κωμμοπολη μας.Επισης αλλο ενα προβλημα ειναι πως θελουν να μας κλεισουν το κεντρο υγειας και θα πρεπει να πηγαινουμε στην Λαμια αν εχουμε καποιο προβλημα!Απο την αλλη πλευρα το οτι ειμαστε κωμοπολη εχουμε καποιες παραπανω ευκαιριες για αθλητισμο…εχουμε ποδοσφαιρο αγοριων,κοριτσιων,βολλευ,στιβο,τεννις κτλ.Εχουμε ωραιο φυσικο περιβαλλον…πολλα δεντρα και πανεμορφη θαλασσα…♥
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΤΕΓΟΥ
Συμφωνώ απόλυτα με το άρθρο σας. Όντως η ζωή στο χωρίο είναι αρκετά δύσκολη. Αλλά βέβαια έχει και τα θετικά της! Ωστόσο ούτε εμείς ζούμε σε μια μεγάλη πόλη, βέβαια μπόρει να έχουμε κάποιες περισσότερες ανεσεις όπως ότι μπορούμε να πάρουμε μέλος σε διάφορες εξωσχολικές δραστηριότητες δυστυχώς όμως δεν έχουμε πολλούς χώρους διασκέδασης και έτσι πρέπει να πηγαίνουμε σε μια διπλανή πόλη, η οποία απέχει από την δική μας περίπου 20 λεπτά. Ακόμα η ιατρική μας περίθαλψη είναι πολύ ελλιπής αφόυ έχουμε μόνο ένα κέντρο Υγείας, το οποιό τώρα υπάρχει περίπτωση να κλεισει. Ίσως η δική μας ζωή να είναι πιο άνετη αλλα και η δικιά σας έχει και τα προτερήματα της. Αν θέλετε μπορείτε να μας επισκεφτείτε για να γνωρίσετε από κοντά και τον δικό μας τρόπο ζωής και βέβαια μετά μπορούμε να ανταποδώσουμε την επίσκεψη!
ΔΗΜΗΤΡΑ
Λοιπόν όσα λέτε είναι πολύ σωστά….συμφωνώ απόλυτα με όσα λέτε και διαβάζοντας το άρθρο εχώ να πω ότι και εγώ προσωπίκα αντιμετωπίζω τα ίδια προβλήματα…Εγώ ζω σε ένα χωριό κοντά στη Στυλίδα…στο Αυλάκι! Στο χωριό αυτό λοιπόν δεν εχει σχολείο επειδή ο πληθυσμός ειναι λιγοστός και έτσι εμείς τα λίγα παιδιά που ζούμε εκεί αναγκαζόμαστε να ξυπνάμε πολύ νωρίς για να ετοιμαστούμε για το σχολείο..(αυτό ισχύει και για τα τα παιδια του δημοτικού και του νηπίου). Επίσης στο Αυλάκι δεν υπάρχει ιατρικη περίθαλψη και ετσι αναγκαζόμαστε, μικροί και μεγάλοι, να πηγαίνουμε ή στη Στυλίδα ή στην Λαμία αντίστοιχα…όσο για την διασκέδαση ολοί οι νέοι καταφεύγουμε στην πόλη… Όμως παρά τα αρνητικά του εχεί και θετικά… Στο Αυλακι εισαί κοντα στη φύση…παρά τις δυσκολίες οταν ειμαστε παρέες μαζί περνάμε καλά…
ΜΕΓΑΓΙΑΝΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ
Συμφωνώ απολύτως με το άρθρο σας ,γιατί ζω σε μια κωμόπολη που εχει τα θετικά και τα αρνητικά της ,όπως για παράδειγμα συνδυάζει βουνό και θάλασσα αυτό της δίνει ένα πολύ ωραίο φυσικό τοπίο ,ένα αρνητικό που έχει η κωμόπολη είναι ό,τι δεν έχει πολύ τουρισμό παρ’ότι είναι παραθαλάσσια.Βέβαια έχουμε καταστήματα που μπορουμε να ψωνίσουμε ρούχα και παπούτσια έχουμε χώρους διασκέδασης ,ψυχαγωγίας και αθλητικές ομάδες που μπορούμε να συμμετέχουμε σε διάφορα αγωνίσματα.
ΤΣΑΚΑΛΟΥ ΣΟΦΙΑ