Ο Σπίθας και η Κρυσταλλία

Ζωγραφιές του μαθητή Σπύρου Α. του Δ1

Μια φορά κι έναν καιρό σε μια μακρινή περιοχή υπήρχαν τρεις χώρες, η χώρα της φωτιάς, του πάγου και του φωτός.

Η χώρα της φωτιάς ήταν η πιο ελεύθερη από όλες. Εκεί υπήρχε μια σχολή που εκπαίδευε τους ανθρώπους να χρησιμοποιούν τη δύναμη της φωτιάς. Πολλοί πολίτες της χώρας αυτής είχαν διαλέξει να μάθουν να χρησιμοποιούν τη φωτιά και να προστατεύουν τη χώρα τους, ενώ άλλοι είχαν διαλέξει άλλα επαγγέλματα. Έτσι, ο Σπίθας είχε διαλέξει να μάθει να χρησιμοποιεί τη φωτιά και να προστατεύσει τη χώρα του όπως οι γονείς του.

Η χώρα της φωτιάς δεν είχε καλή σχέση με τη χώρα του πάγου και συχνά γινόταν πόλεμος μεταξύ τους. Το κράτος του πάγου ήθελε την περιοχή του φωτός γιατί ήταν πολύ γόνιμη και πλούσια. Η χώρα του πάγου ήταν πολύ κρύα και είχε προβλήματα με την καλλιέργεια τροφής και με το νερό. Στη χώρα αυτή τα περισσότερα φυτά δεν μεγάλωναν, γιατί πέθαναν από το κρύο και τα ζώα δεν μπορούσαν να ζήσουν εκεί, αφού δεν είχαν φαγητό. Το νερό ήταν λίγο, γιατί το περισσότερο ήταν παγωμένο. Οι άνθρωποι εκεί ζούσαν πολύ δύσκολα, αλλά ήταν πολύ δυνατοί και μπορούσαν να χρησιμοποιούν τον πάγο. Η χώρα του πάγου εκπαίδευσε και εκείνη τους πολίτες της στο πώς να χρησιμοποιούν τον πάγο στη δική της σχολή. Έτσι πολλές φορές προσπαθούσαν να πολεμήσουν με το κράτος της φωτιάς. Όμως ο πόλεμος τελείωνε χωρίς αποτέλεσμα.

Κάποια στιγμή η χώρα του πάγου επιτέθηκε στη χώρα της φωτιάς. Ο Σπίθας που μόλις είχε τελειώσει την εκπαίδευσή του, πήγε να πολεμήσει. Όσο οι δύο αυτές χώρες πολεμούσαν το κράτος του φωτός βρήκε την ευκαιρία να επιτεθεί και στους δύο.

Οι χώρες της φωτιάς και του πάγου ήταν σχεδόν ίσες σε δύναμη, όμως όταν το κράτος του φωτός επιτέθηκε, δεν μπορούσαν να πολεμήσουν δύο εχθρούς ταυτόχρονα. Έτσι τα δύο κράτη αποφάσισαν να συμμαχήσουν.

Ο Σπίθας πολύ γρήγορα έγινε αρχηγός της συζήτησης με το άλλο κράτος. Το επισκέφθηκε και είδε πώς ζούσαν και αποφάσισε ότι θα προσπαθούσε να τους βοηθήσει. Έκανε μία καινούργια φίλη, την Κρυσταλλία που του εξήγησε πολλά πράγματα. Η Κρυσταλλία χρησιμοποιούσε τον πάγο και ήταν πολύ έξυπνη και ευγενική. Όταν γύρισε στη δική του χώρα, είπε στους υπόλοιπους όλα όσα είδε και τότε κατάλαβαν ότι υπάρχουν κι άλλοι τρόποι να λύσουν τα προβλήματά τους εκτός από τον πόλεμο. Πρώτα όμως έπρεπε να αντιμετωπίσουν το κράτος του φωτός.

Το κράτος του φωτός ήταν αρκετά πλούσιο και πιο δυνατό από τα άλλα δύο. Ήθελε όμως στην περιοχή που ζούσαν οι άλλοι για να γίνει ακόμη πιο πλούσιο. Η βασίλισσα του κράτους του φωτός, η Ηλιοστάλαχτη πίστευε ότι θα νικούσε πολύ εύκολα τα δύο κράτη γιατί δεν είχαν καλή σχέση μεταξύ τους. Δεν περίμενε ότι θα συμμαχούσαν και αυτό της χάλασε τα σχέδια. Όταν είδε ότι άρχισε να χάνει, προσπάθησε να κάνει τις δύο χώρες εχθρούς ξανά, όμως το σχέδιο της δεν πέτυχε. Έτσι πολύ γρήγορα έχασε τον πόλεμο.

Αφού νίκησαν το κράτος του φωτός, ανάγκασαν την Ηλιοστάλαχτη να τους πληρώσει χρήματα και να υπογράψει ότι δεν θα τους επιτεθεί ξανά. Οι δύο χώρες που τώρα ήταν σύμμαχοι άρχισαν να σκέφτονται πώς μπορούν να βοηθήσουν η μια την άλλη. Με αρχηγούς τον Σπίθα και την Κρυσταλλία ξεκίνησαν να σκέφτονται ειρηνικές λύσεις. Η πιο σημαντική λύση ήταν ότι συμφώνησαν να ανταλλάσσουν προϊόντα μεταξύ τους και κάποιοι κάτοικοι της φωτιάς πήγαν να δουλέψουν στη χώρα του πάγου και το αντίστροφο. Κατάλαβαν ότι η δύναμη που είχαν να ελέγχουν τη φωτιά και τον πάγο μπορούσε να βοηθήσει με την καλλιέργεια τροφής και την εκτροφή ζώων. Έτσι δημιούργησαν μέρη όπου δούλευαν άνθρωποι και από τις δύο χώρες και συνεργάζονταν για να κάνουν τη ζωή των ανθρώπων καλύτερη.

Οι κάτοικοι των δύο χωρών άρχισαν να γίνονται φίλοι και έτσι δεν ξανά έγινε πόλεμος. Η Ηλιοστάλαχτη κράτησε τη συμφωνία και δεν τους επιτέθηκε ξανά. Με τα χρήματα που πήραν από το κράτος του φωτός, μπόρεσαν να φτιάξουν πολλά σπίτια και δημόσια έργα και στις δύο χώρες η συνεργασία τους βοήθησε πολύ όλους τους κατοίκους, αλλά και τα ζώα και τη φύση. Οι κάτοικοι έζησαν ευτυχισμένοι και οι δύο αρχηγοί τους, ο Σπίθας και η Κρυσταλλία έζησαν πολλά χρόνια και είδαν τις χώρες τους να γίνονται καλύτερες. Έτσι έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

Από τη συγγραφική ομάδα:

Σπύρος Α. Δ1

Κατερίνα Κ. ΣΤ3

Παναγιώτης Τ. ΣΤ3

Γιάννης Β ΣΤ1

Ζωγραφιές του μαθητή Σπύρου Α. του Δ1

sp2

sp3

sp4

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης