Η χλωρίδα της Ελλάδας χαρακτηρίζεται από μεγάλη ποικιλία ανώτερων φυτών. Το 2013, υπήρχαν 5.752 είδη και 1.893 υποείδη ενδημικών και εισαγόμενων φυτών, σε σύνολο 6.620 τάξεων, μεταξύ των οποίων 1.278 ενδημικά είδη και 452 ενδημικά υποείδη. Μέχρι τον Ιούνιο του 2018, ο αριθμός των ειδών είχε ανέβει, με 6.695 τάξεις να έχουν καταχωριστεί, περιλαμβάνοντας 5.828 είδη και 1.982 υποείδη, που ανήκαν σε 1.073 γένη και 185 οικογένειες. Μέχρι τον Απρίλιο του 2020, η καταγεγραμμένη χλωρίδα της Ελλάδας αποτελούνταν από 5.885 είδη και 2.000 υποείδη, που αντιστοιχούν σε 6.760 τάξεις, 1.087 γένη και 184 οικογένειες.
Μεγάλο μέρος της Ελλάδας καλυπτεται από τα σκληρόφυλλα και μεικτά δάση του Αιγαίου Πελάγους και της Δυτικής Τουρκίας. Αυτά τα δάση χαρακτηρίζονται από θαμνώδη μακία, που περιλαμβάνει την αριά και την ελληνική φραουλιά, καθώς και πουρνάρια, κουμαριές, ελιές, δάφνες, κέδρους, σπάρτα και άλλα είδη. Η εντατική χρήση γης έχει μειώσει τα αποθέματα αυτών των δασών. Από τα φυλλοβόλα είδη, από τα οποία συνηθέστερα είναι ο φράξος, η φτελιά, ο σφένδαμνος, η κουτσουπιά, ο τερέβινθος, ο κότινος και άλλα. Η Ελλάδα ήταν συνδεδεμένη με τη δυτική Τουρκία κατά την εποχή του Πλειόκαινου και ως εκ τούτου οι χλωρίδες των δύο χωρών έχουν πολλά κοινά φυτά. Η εμφάνιση του κρητικού φοίνικα περιορίζεται στη νότια Ελλάδα και την Κρήτη, με λίγες εμφανίσεις στην Τουρκία.
Πηγή:https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%86%CE%B3%CF%81%CE%B9%CE%B1_%CE%B6%CF%89%CE%AE_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1%CF%82
