Η Γεωμετρία της Guernika
Το σκηνικό της Guernika είναι ξεκάθαρα εμπνευσμένο «από τις συνέπειες του πολέμου» ,ένα πίνακα του Paul Rubens. Αλλά ο Πάμπλο Πικάσο ,αλλάζει τη κατεύθυνση της δράσης στον πίνακα του Ruben (από τα αριστερά προς τα δεξιά) χρησιμοποιώντας την εικόνα του καθρέπτη ως σημείο έναρξης. Η δράση τώρα κινείται από τα δεξιά προς τα αριστερά και παίρνει περισσότερη ένταση και τάση με το χάος που εισάγεται από τις αλλοιώσεις και τις αντιθέσεις του φωτός.
Η τοιχογραφία είναι κατασκευασμένη πάνω σε ένα κλασσικό σχήμα, όπως εκείνο ενός ελληνικού ή ενός μεσαιωνικού ιερού (βωμού).Δύο μικρότερα παράπλευρα ταμπλό πλαισιώνουν ένα μεγαλύτερο κεντρικό ταμπλό δύο φορές το πλάτος των παράπλευρων. Μέσα σ” αυτό το πλαίσιο ένα μεγάλο τρίγωνο κυριαρχεί στη σύνθεση. Η κορυφή του τριγώνου είναι το ανώτερο κεντρικό σημείο , που σχεδόν συμπίπτει με τις ακτίνες του φωτός που ξεκινούν από μια λάμπα. Η ισορροπία που επιτυγχάνεται από το χέρι, το πόδι και τα δύο άκρα του τριγώνου, τονίζεται από τη μάζα της κεφαλής του αγάλματος που τρέχει .
Είναι ένα προσεκτικό σχέδιο. Δεν είναι ξεκάθαρο, εάν η δράση συμβαίνει στο εξωτερικό ή στο εσωτερικό ενός κτιρίου. Στα πρώτα στάδια του πίνακα ένας ήλιος ξεκάθαρος υπάρχει στο σκηνικό και κάποιοι τσιμεντόλιθοι ξεκάθαρα ορατοί. Στα επόμενα στάδια της εικόνας, ο Πικάσο αλλάζει τον ήλιο σε ένα οβάλ σχήμα και τελικά αυτός τοποθετεί ένα γλόμπο πάνω σε αυτό. Ταυτόχρονα, πόρτες και παράθυρα αντικαθιστούν τα κτίρια. Δεν υπάρχει χώρος να διαφύγεις. Σύγχυση και αγωνία παράγεται στο θεατή.
