Η Νιάνια συνέχισε να ψάχνει. Έψαξε και σ’ ένα φούρνο γεμάτο βασιλόπιτες, μελομακάρονα, δίπλες και κουραμπιέδες. Η Νιάνια δε βρήκε ούτε εκεί τα Χριστούγεννα.

-     Μαμά, δεν είναι εδώ τα Χριστούγεννα, αποκλείεται να είναι εδώ, είπε θυμωμένη η Νιάνια.

-     Το ξέρω, είπε η μαμά της Νιάνιας, αλλά όταν τα βρούμε θα είναι αργά για να πάρουμε μια βασιλόπιτα. Ας πάρω τώρα μία.

Μόλις πήραν και τη βασιλόπιτα ο πατέρας της Νιάνιας σκέφτηκε να πάνε στο σπίτι του Αϊ-Βασίλη, μήπως είναι εκεί τα Χριστούγεννα.

-     Ούτε εδώ θα είναι, αποκλείεται! Είπε η Νιάνια.

-     Μην το λες αυτό, να έχεις αυτοπεποίθηση είπε η μητέρα της.

Μόλις μπήκαν είδαν ένα μεγάλο δέντρο όλο στολίδια και από πίσω μικρούς νάνους μαζί με ένα χοντρό γέρο με κοιλιά και άσπρα γένια. Αυτός ο κύριος έπαιρνε στην αγκαλιά του τα μικρά παιδιά, που του έλεγαν τι δώρο θέλουν τα Χριστούγεννα.

-     Ας πας να του πεις κι εσύ τι δώρο θες, πρότεινε ο πατέρας στη Νιάνια.

-     Καλά! Απάντησε εκείνη.

Η Νιάνια κάθισε στα πόδια του Αϊ-Βασίλη και ζήτησε να βρει τα Χριστούγεννα. Ο Αϊ-Βασίλης ξαφνιάστηκε που το ήθελε αυτό για δώρο.

-     Πώς σε λένε μικρούλα μου; Τη ρώτησε.

-     Νιάνια, απάντησε εκείνη.

-     Λοιπόν τα Χριστούγεννα δε βρίσκονται πουθενά μονάχα στην καρδιά των ανθρώπων. Γι’ αυτό ψάξε στην καρδιά σου και θα τα βρεις!

Η Νιάνια πλημυρισμένη από αυτά τα λόγια άρχισε να τραγουδάει τα κάλαντα!

-     Μα, τι κάνεις; Ρώτησαν οι γονείς της.

-     ΒΡΗΚΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!!

Δέσποινα Σουμπάκα, Ε΄τάξη