της  Δέσποινας Μπαλάτσα

                                              »Για όσα θεωρώ δεδομένα, ξεχνώ την αξία που εγώ τους είχα δώσει»

Στο πρώτο φετινό άρθρο θα σχολιάσω αυτήν την τόσο αληθινή πρόταση.

Αρκετοί άνθρωποι από τη γέννηση τους έχουν την ευκαιρία να ζήσουν και να αναπτυχθούν ισορροπημένα στα πλαίσια μιας οικογένειας. Απολαμβάνουν από μικροί την αγάπη, τη φροντίδα, διάφορα υλικά αγαθά και, συχνά, μεγαλώνουν θεωρώντας τα δεδομένα. Είναι πολύ συνηθισμένες στην ιστορία του ανθρώπου η λήθη και η αγνωμοσύνη. Ξεχνάμε εύκολα το παρελθόν που οι ίδιοι βιώσαμε, αδιαφορώντας και δείχνοντας αχαριστία προς δικές μας κατακτήσεις και κυρίως προς το καλό που έχουμε δεχτεί.

Τι σημαίνει όμως η λέξη »δεδομένο» που ήδη χρησιμοποιήσαμε; Θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι όλα αυτά τα οποία έχουμε ανάγκη, που θέλουμε και επιθυμούμε με πάθος, που όμως, όταν γίνονται δικά μας, δεν εκτιμούμε την αξία τους. Κυρίως, ξεχνάμε όσους μας βοήθησαν να τα ζήσουμε. Γιατί ο άνθρωπος εκδηλώνει συχνά την αρνητική συμπεριφορά, να θεωρεί ως κτήμα του πράγματα και καταστάσεις που, ουσιαστικά, δεν ανήκουν σε κανέναν άνθρωπο.

Ας εξετάσουμε πιο αναλυτικά το θέμα. Η αδυναμία βίωσης και έκφρασης συναισθημάτων, άρα και η ανικανότητα να εκτιμήσει κανείς πρόσωπα και καταστάσεις, έχουν βαθύτερα αίτια. Πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να εκφράζουν τα συναισθήματα τους, ούτε να δείχνουν σεβασμό, αγάπη και εκτίμηση, επειδή ποτέ δεν έχουν αγαπηθεί, εκτιμηθεί, ούτε έχουν γίνει οι ίδιοι σεβαστοί. Επομένως δεν φταίνε οι ίδιοι, αλλά η λανθασμένη αγωγή που έχουν λάβει.

Και τι γίνεται με το θέμα της λήθης; Δυστυχώς η απάντηση δεν συμφέρει αρκετούς από εμάς. Σε πολλλές περιπτώσεις, βολευόμαστε να ξεχνάμε, γιατί απλά δεν είμαστε ικανοί να διαχειριστούμε διάφορα προβλήματα του παρελθόντος. Έτσι τα κουβαλάμε στο παρόν, με αποτέλεσμα να αναπαράγονται και στο μέλλον. Όμως εκτός από διάφορα ζητήματα, εύκολα ξεχνάμε ανθρώπους, καταστάσεις, ακόμη και αντικείμενα που εκτιμούσαμε.

Όσον αφορά, λοιπόν, στην αχαριστία  και στην έλλειψη σεβασμού, παρατηρούνται συχνά οι παρακάτω συμπεριφορές. Είναι στη φύση του ανθρώπου, όταν του προσφέρονται εξουσία και φήμη, να φέρεται αλαζονικά,  με αποτέλεσμα να μη μπορεί να διαχειριστεί αυτή την κατάσταση, υπερβάλλοντας. Έτσι και με το «δεδομένο». Πολλές φορές προσφέρονται σ” εμάς απλόχερα είτε άνθρωποι, είτε συναισθήματα, ή αγαθά. Αυτό διευκολύνει τη ζωή μας, μας ανεβάζει ηθικά, αλλά εμείς πλέον δεν εκτιμούμε ούτε δείχνουμε σεβασμό, γιατί έχουμε συνηθίσει και έχουμε βαρεθεί. Αιτία, λοιπόν, αυτής μας της στάσης είναι η επιδίωξη κατάκτησης από μέρους μας και άλλων «δεδομένων».

Γίνεται κατανοητό πως πρόκειται για έναν φαύλο κύκλο που επηρεάζει αρνητικά την καθημερινότητά μας. Σίγουρα,  κλειδιά στο να μη θεωρούμε τίποτε «δεδομένο» αποτελούν η αγωγή και η γνώση. Είναι ανθρώπινο να θυμόμαστε αυτά στα οποίο δώσαμε αξία και αγαπήσαμε στο παρελθόν. Να δείχνουμε σεβασμό και ευγνωμοσύνη για όσα έχουμε ζήσει. Γιατί τίποτα δεν είναι «δεδομένο«. Ούτε καν η ίδια μας η ΖΩΗ!

                                                                                                                                                                                          της Ελένης Τουλίκα

Αναπηρία έχουν οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα, είτε νοητικό είτε σωματικό, άσχετα με το αν γεννήθηκαν έτσι ή το απέκτησαν στην πορεία (π.χ. λόγω κάποιου ατυχήματος). Αυτοί οι άνθρωποι, όμως,  είναι ακριβώς όπως εμείς, απλά ίσως είναι λίγο ή πιο πολύ αργοί. Ίσως χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να φέρουν σε πέρας τις καθημερινές εργασίες τους από ό,τι κάποιος άλλος χωρίς αναπηρία και επίσης ίσως χρειάζεται να καταβάλλουν περισσότερη προσπάθεια. Πολλοί είναι προκατειλημμένοι απέναντι στα άτομα με αναπηρία και πολλές φορές θέλουν και προσπαθούν να τους αλλάξουν (π.χ. τρόπο σκέψης, συμπεριφοράς), ενώ στην πραγματικότητα θα έπρεπε ΕΜΕΙΣ να αλλάξουμε νοοτροπίες, αντιλήψεις, μα κυρίως τη συμπεριφορά μας απέναντι σε αυτά τα άτομα. Όλοι αξίζει να έχουν την ευκαιρία να είναι ΊΣΟΙ και το δικαίωμα να είναι ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ . Το πόσο ανθρώπινη και πολιτισμένη είναι μια κοινωνία φαίνεται και από το πόσο ευαίσθητη είναι απέναντι στη διαφορετικότητα και στα άτομα με αναπηρία.

Ας δούμε, συγκεκριμένα, ποια είναι τα είδη της αναπηρίας. Η αναπηρία διακρίνεται σε ολική και μερική, καθώς και σε σωματική και διανοητική.

Ολική αναπηρία μπορεί να έχει κάποιος, αν αντιμετωπίζει:

- Παντελή απώλεια όρασης και στα δύο μάτια

- Ολοκληρωτική γενική μετατραυματική παράλυση

- Απώλεια των άνω άκρων, δηλαδή των χεριών

- Ακρωτηριασμό και των δύο μηρών ή και των δύο κνημών του

- Αφασία

- Παραπληγία

- Ψυχοπάθεια, προερχόμενη από τραύμα στο κεφάλι

- Απώλεια ενός άκρου και αχρήστευση του άλλου

- Ακρωτηριασμό ή πλήρη αχρήστευση του ενός τουλάχιστον ποδιού.

Σε σύγκριση με την ολική, η μερική αναπηρία έχει ελαφρύτερο χαρακτήρα και κυμαίνεται σε ποσοστά αναπηρίας.
Γενικότερα, στα άτομα με αναπηρία θα πρέπει να συμπεριφερόμαστε όπως ακριβώς συμπεριφερόμαστε και στους άλλους, αφού αυτά τα άτομα είναι άνθρωποι όπως εμείς και φυσικά είναι ίσοι με εμάς και έχουν τα ίδια δικαιώματα με εμάς. Πρέπει να βοηθάμε αυτά τα άτομα με όποιον τρόπο μπορούμε, όπως μπορούμε και όποτε μπορούμε.

Επίσης μην ξεχνάμε  ότι ως  Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία έχει καθιερωθεί από το 1992 η 3η Δεκεμβρίου.

της  Καλλιόπης Μουσκεφτάρα

   Σε αυτό το τεύχος του περιοδικού αποφάσισα να γράψω ένα άρθρο με θέμα την εμπιστοσύνη.

   Είναι σχεδόν βέβαιο πως όλοι μας  έχουμε ακουστά τον όρο ¨εμπιστοσύνη¨, καθώς και την τεράστια  σημασία της στις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Ας αναλύσουμε, λοιπόν, την έννοια του όρου αυτού. Εμπιστοσύνη ονομάζεται το αίσθημα της ασφάλειας, σιγουριάς  και προστασίας και μπορεί να θεωρηθεί ως ένας στενός δεσμός που ενώνει τους ανθρώπους, καθώς προϋποθέτει  ανιδιοτελή αγάπη, συμπόνια , συμπαράσταση. Είναι αισθητή σε σχέσεις, φιλίες, οικογένειες και αποτελεί βίωμα που αναπτύσσεται συνήθως μετά από αρκετό χρόνο, αλλά αρκούν λίγα λεπτά για να χαθεί.

   Στη συνέχεια, ας αναφερθούμε σε μορφές εμπιστοσύνης που διακρίνουμε στους ανθρώπους. Η εμπιστοσύνη μεταξύ των φίλων σημαίνει πως έχω τη δυνατότητα να μιλήσω σε φίλους για θέματα προσωπικά, θέματα που διαταράσσουν την ψυχική μου ηρεμία, θέματα που με πικραίνουν. Αυτοί από τη μεριά τους θα μου δώσουν συμβουλές και θα μου καταθέσουν την άποψή τους για την επιλογή που έκανα και οδηγήθηκα σε αυτήν την κατάσταση. Επίσης, η εμπιστοσύνη μεταξύ των μελών μιας οικογένειας μπορεί να χαρακτηριστεί ως η πιο σημαντική μορφή της,  αφού, με εξαίρεση ελάχιστες περιπτώσεις, η οικογένεια κυρίως θα μας προστατεύσει από οποιονδήποτε επιχειρήσει να μας επιβουλευτεί, προσφέροντάς μας, ταυτόχρονα, μια ανοιχτή αγκαλιά γεμάτη παρηγοριά και υποδείξεις σε κάθε δύσκολη περίοδο της ζωής μας. Τέλος, η εμπιστοσύνη σε μία σχέση είναι εξίσου πολύτιμη με τις παραπάνω δύο μορφές της στη ζωή ενός ανθρώπου και αποτελεί τη βάση της αρμονίας στη σχέση αυτή. Σε αυτήν την περίπτωση αξίζει να συμπεριλάβουμε στην έννοια της εμπιστοσύνης (πέρα από την αποκάλυψη μυστικών και καταστάσεων που μας επηρεάζουν ψυχολογικά,  αναφορικά στον σύντροφό μας) και την έλλειψη της ζήλιας, η οποία  κυρίως οφείλεται στην καχυποψία και αποτελεί ένδειξη φθοράς της σχέσης, όμως ίσως και να αποτελεί συναισθηματική απόδειξη του ενδιαφέροντός μας για τον άλλο.

   Συμπερασματικά, ένα συναίσθημα άξιο θαυμασμού είναι η εμπιστοσύνη. Μας καθοδηγεί στο δρόμο των σχέσεών μας και μας αποτρέπει από το να κάνουμε μοιραία λάθη στις σχέσεις με τους ανθρώπους της ζωής μας.

της Δέπσποινας Μπίτζιου και Ευαγγελίας Ρότσικα

     Τα τελευταία χρόνια  στην Ελλάδα και στον κόσμο έχουν αυξηθεί ραγδαία τα περιστατικά κακοποίησης ζώων. Το φαινόμενο αυτό μας αφορά όλους, διότι αποδεικνύει την έλλειψη διαπαιδαγώγησης και πολιτισμού. Η βία κατά των ζώων εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους, όπως οι κυνομαχίες που είναι συχνό φαινόμενο και στη χώρα μας, και για διάφορους λόγους, μεταξύ των οποίων η απουσία αγωγής, αλλά και η οικονομική κρίση.

   Αξίζει να σημειώσουμε ότι η κακοποίηση ζώων θεωρείται έγκλημα και διώκεται με διάφορες ποινές βάσει του συντάγματος. Συγκεκριμένα, η εγκατάλειψη ζώου διώκεται ποινικά με έξι μήνες φυλάκισης  και χρηματικό πρόστιμο. Η θανάτωση ζώου είτε με φωτιά είτε με πυροβολισμό διώκεται επίσης ποινικά. Εκτός αυτών, όταν ένα όχημα παρασύρει ένα αδέσποτο, με πιθανότερο αποτέλεσμα τον τραυματισμό ή και το θάνατό του, ο οδηγός διώκεται από τον νόμο με ενός χρόνου φυλάκιση χωρίς αναστολή και με χρηματικό πρόστιμο έως και 5.000 ευρώ. Ακόμη, η παραμέληση ζώων τιμωρείται με 6 μήνες φυλάκισης και πρόστιμο 1.000 ευρώ. Τέλος, εάν το ζώο θανατωθεί με ξυλοδαρμό, επιβάλλονται 2 χρόνια φυλάκισης  και χρηματικό πρόστιμο 500 ευρώ.

   Σε σχέση με την πρόληψη και αντιμετώπιση του φαινομένου βίας κατά των ζώων, αν βρεθεί κανείς μάρτυρας σε συμβάν κακοποίησης ή υποπέσει  κάτι στην αντιληψή του, υπάρχει δυνατότητα αναφοράς του περιστατικού στο αστυνομικό τμήμα, στον δήμο ή στη φιλοζωική εταιρεία της περιοχής  του. Εάν το ζώο που κακοποιείται είναι ιδιόκτητο, μπορεί κανείς να το φωτογραφίσει ή να να το καταγράψει σε βίντεο, ώστε να το  καταγγείλει στην αστυνομία διαθέτοντας  αποδεικτικά στοιχεία. Επίσης, στον περιορισμό  του φαινομένου της κακοποίησης των ζώων μπορεί να συμβάλει και η ψήφιση νόμων με υψηλότερα πρόστιμα και φυλάκιση χωρίς αναστολή. Βέβαια, σημαντικότερο όλων είναι η αγωγή που πρέπει να προσφέρεται στα παιδιά σε σχέση με τη φιλοζωία από την οικογένεια, το σχολείο, τα Μ.Μ.Ε και την πολιτεία.

   Το φαινόμενο της κακοποίησης ζώων μπορεί να καταπολεμηθεί μόνο με τη βοήθεια και την ευαισθητοποίηση όλων μας . Ας θυμόμαστε πάντα πως ο αγώνας  αυτός θα δικαιωθεί, εάν προσπαθήσουμε όλοι μαζί. Αξίζει από κάθε άποψη να ζούμε αρμονικά με τα ζώα. Κι ας έχουμε υπόψη τη ρήση του Μαχάτμα  Γκάντι, ότι ο πολιτισμός ενός λαού φαίνεται από τη συμπεριφορά των ανθρώπων απέναντι στα ζώα.

των Γιοβανοπούλου Πηνελόπης, Διαμιανίδου Σοφίας, Καραγκιοζοπούλου Παναγιώτας, Αβραάμ Αναστασίας

Η δημοσιογραφική ομάδα του περιοδικού μας συνεχίζει τις συνεντεύξεις και σε αυτό το τεύχος, καθώς συνάντησε  την υπεύθυνη προγραμμάτων σχολικών δραστηριοτήτων Ν. Ημαθίας, κυρία Σκεντερίδου Νόπη.

ΔηΟμ : Πόσο καιρό είστε υπεύθυνη για τα προγράμματα των σχολικών δραστηριοτήτων;

Για τα προγράμματα σχολικών δραστηριοτήτων είμαι υπεύθυνη δυο χρόνια. Απλά ο θεσμός άλλαξε μορφή, δηλαδή παλιότερα υπήρχε σε κάθε νομό ένας υπεύθυνος για τα προγράμματα της Περιβαλλοντικής, ένας  για τα προγράμματα της Αγωγής Υγείας, ένας για τα πολιτιστικά προγράμματα και υπήρχε υπεύθυνος αγωγής σταδιοδρομίας. Εγώ προσωπικά ήμουν για 7 χρόνια υπεύθυνη προγραμμάτων υγείας, ενώ τα τελευταία 2 χρόνια έχω αναλάβει τα προγράμματα και τις δραστηριότητες  όλου του νομού λόγω της αλλαγής του θεσμού.

ΔηΟμ: Ποιος είναι ακριβώς ο ρόλος σας σε σχέση με τη διενέργεια των παραπάνω προγραμμάτων;

Ο ρόλος είναι συντονιστικός και καθοδηγητικός. Δηλαδή πρέπει ο υπεύθυνος να φροντίζει: κατ΄αρχάς, να παροτρύνει και να εμπνέει τους εκπαιδευτικούς  να υλοποιούν αυτά τα προγράμματα εθελοντικά και χωρίς να νιώθουν υποχρεωμένοι και, με τη σειρά τους, οι εκπαιδευτικοί να προκαλέσουν το ενδιαφέρον των παιδιών και να δημιουργήσουν την ομάδα  με την οποία θα διαλέξουν το θέμα  και να δουν πώς θα το υλοποιήσουν σε όλη τη διάρκεια της χρόνιας. Κατά δεύτερον, να ενημερώνει τα σχολεία για το θεσμό και ποιες δυνατότητες έχουν, να κάνει σεμινάρια και να εκπαιδεύει τους εκπαιδευτικούς για να πραγματοποιούν με σωστό και βιωματικό τρόπο όλες αυτές τις δράσεις. Κατά τρίτον, να οργανώνει  προγράμματα που αφορούν όλα τα παιδιά των σχολείων, ανεξάρτητα αν συμμετέχουν σε κάποιο πρόγραμμα ή όχι. Ακόμη, να υποστηρίζει τον εκπαιδευτικό σε κάποιες εκδρομές και επισκέψεις σε διάφορα μέρη κατά τη διάρκεια όλου αυτού του προγράμματος. Και, τέλος, να εισηγείται την έγκριση των προτάσεων(σκέψεων, δράσεων)των εκπ/κών & των μαθητικών ομάδων των σχολείων από την Επιτροπή Σχολικών Δραστηριοτήτων κάθε Περιφερειακής Ενότητας, της οποίας είναι μέλος.

ΔηΟμ: Ποια είναι τα στάδια υλοποίησης ενός τέτοιου προγράμματος;

Είναι η επιλογή της ομάδας , η επιλογή του θέματος που επιλέγει ο εκπαιδευτικός με τους μαθητές, ώστε να έχουν όλοι το ίδιο ενδιαφέρον και να έχουν ενεργή συμμετοχή.  Από εκεί και πέρα μπαίνουν η στόχοι που θέλουμε να πετύχουμε  με αυτό το πρόγραμμα. Το επόμενο στάδιο είναι η έγκριση και μετά την έγκριση ξεκινάει η υλοποίηση.

ΔηΟμ:  Ποια πιστεύετε ότι είναι η αξία του να υλοποιούνται τέτοια προγράμματα σε ένα σχολείο;

α. για τους εκπαιδευτικούς που συντονίζουν,

β. για τους μαθητές που συμμετέχουν,

γ. για το σχολειό γενικότερα;

Μέγιστη. Ασχολούμαι πολλά χρόνια και νομίζω ότι έτσι έπρεπε να λειτουργεί το σχολείο. Δηλαδή στο σχολειό η συμμετοχή των παιδιών να είναι ενεργητική και να μαθαίνουν από αυτά που βιώνουν, γιατί, όπως ξέρουμε, ο άνθρωπος θυμάται το 10% από αυτά που ακούει και 90% από αυτά που βιώνει. Το σχολείο με αυτόν τον τρόπο θα έπρεπε να μεταδίδει την γνώση . Γι΄ αυτόν τον λόγο πιστεύω ότι δεν υπάρχει κάποιο πρόγραμμα που να μην ωφελεί  αυτούς που συμμετέχουν.

ΔηΟμ:  Έχετε διαπιστώσει αποτελέσματα στους μαθητές από την εφαρμογή προγραμμάτων; Ποια είναι αυτά;

Ποσοτική καταγραφή δεν γίνεται. Επίσης, δεν αξιολογούνται τα προγράμματα κατά άτομο. Ωστόσο, φαίνεται από τις απόψεις των παιδιών πριν μπουν σε ένα πρόγραμμα και αφού τελειώσει το πρόγραμμα αυτό. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα παιδιά που συμμετέχουν σε ένα πρόγραμμα μία χρονιά, την επόμενη ψάχνουν τον καθηγητή, για να ξαναμπούν στην ομάδα. Αυτή νομίζω ότι είναι η καλύτερη αξιολόγηση.

ΔηΟμ:  Ποια επιχειρήματα  θα χρησιμοποιούσατε, ώστε να πείσετε τους μαθητές  ενός σχολείου να  λάβουν μέρος σε σχολική δραστηριότητα (πρόγραμμα);

Για να πείσουμε τους μαθητές ενός σχολείου να πάρουν μέρος σε μια σχολική δραστηριότητα θα δίναμε κάποια κίνητρα στα παιδιά. Ότι η συμμετοχή τους σε αυτό το πρόγραμμα θα τους βοηθήσει , γιατί θα συνεργάζονται και θα αλληλοβοηθούνται. Επίσης, θα υπάρχει ενδιαφέρον και συμμετοχή από όλους, καθώς η σχολική δραστηριότητα δεν είναι μάθημα, δεν υπάρχει καλός και κακός μαθητής. Επιπλέον, μπορούν να ενταχθούν ακόμα και οι πιο απομονωμένοι μαθητές, να ενδιαφερθούν και να ωφεληθούν.

ΔηΟμ:  Οι νέες τεχνολογίες διευκολύνουν τη διενέργεια ενός προγράμματος;

Ναι, σίγουρα διευκολύνουν σε ό,τι αφορά την καταγραφή, την παρουσίαση, τη φωτογράφηση, τη βιντεοσκόπηση. Ακόμα και στο περιοδικό υπάρχει διευκόλυνση, δηλαδή δεν χρειάζεται εκτύπωση ούτε πληρωμή για διάφορους τομείς. Γενικότερα, γενικά, η τεχνολογία βοηθά ώστε οτιδήποτε να παρουσιάζεται και να προσλαμβάνεται με εύληπτο, αποτελεσματικό και πιο ευχάριστο τρόπο. Για παράδειγμα, αντί να παρακολουθήσουμε μια διάλεξη μπορούμε να δούμε ένα βίντεο. Παρ’ όλα αυτά, δεν αποτελεί βασικό παράγοντα για την υλοποίηση μια εργασίας, δηλαδή  θα μπορούσε να υλοποιηθεί και χωρίς αυτήν.

ΔηΟμ:  κ.  Σκεντερίδου,  σας ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο που μας διαθέσατε!

Κι εγώ σας ευχαριστώ, χάρηκα πολύ γι αυτή την επικοινωνία & τη συνεργασία που είχα μαζί σας.Καλή δύναμη στις εξετάσεις …

της Μυρτώς Μερτζανίδου

 Καθώς πλησιάζει το καλοκαιράκι, επέλεξα στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού μας να γράψω για ένα θέμα που αφορά τη χώρα μας κυρίως την περίοδο του καλοκαιριού, τον τουρισμό. Ακόμη θα μιλήσουμε για τις μορφές με τις οποίες εμφανίζεται και θα αναλύσουμε κάποιες από αυτές.

Τουρισμός, ονομάζεται η κίνηση των περιηγητών και το σύνολο των υπηρεσιών ή οργανισμών που εξυπηρετούν την κίνηση αυτή σε μία χώρα και στη συγκεκριμένη περίπτωση στη χώρα μας την Ελλάδα. Όμως ας δούμε τώρα κάποια από τα είδη τουρισμού που παρατηρούνται αρκετά συχνά στη χώρα μας:

• Αγροτουρισμός : μορφή ήπιου τουρισμού κατά την οποία οι επισκέπτες μένουν σε αγρόκτημα και συμμετέχουν σε αγροτικές εργασίες. Σε ένα αγρόκτημα-ξενώνα είναι δυνατή η άμεση επαφή του επισκέπτη με την αγροτική ζωή, τις καλλιέργειες, με την φύση, τη χλωρίδα και την πανίδα.
• Οικοτουρισμός : αποτελεί μια μορφή τουρισμού η οποία συνδέεται με διάφορες μορφές τουριστικής δραστηριότητας στη φύση («τουρισμός φύσης» ή «φυσιολατρικός τουρισμός»). Αναπτύσσεται σε οικολογικά αξιόλογες περιοχές.
• Επαγγελματικός τουρισμός :ένα πολύ συνηθισμένο είδος τουρισμού , στον οποίο περιλαμβάνονται όλοι οι επαγγελματίες που ταξιδεύουν στην Ελλάδα για επαγγελματικά θέματα και γενικότερα για θέματα σχετικά με την δουλειά τους.    
• Πολιτιστικός τουρισμός : ιδανική μορφή τουρισμού για όσους επιθυμούν να ανακαλύψουν και να μάθουν για την κουλτούρα και τον πολιτισμό διαφόρων περιοχών, να λαμβάνουν ενεργά μέρος σε σεμινάρια και εργαστήρια.
• Μαθησιακός τουρισμός : απευθύνεται κυρίως στους νέους. Βασικός σκοπός είναι εκμάθηση (επαγγελματική κατάρτιση του ταξιδιώτη , απόκτηση ειδικών γνώσεων.
• Τουρισμός υγείας : μια κατεύθυνση του τουρισμού, στόχος της οποίας είναι η οργάνωση μίας οικονομικά ανταγωνιστικής ιατρικής φροντίδας του ασθενούς στο εξωτερικό.
• Συνεδριακός τουρισμός : τουριστικός προορισμός, άμεσα συνδεδεμένος με την οργάνωση και συμμετοχή σε συνέδρια, σεμινάρια και εκθέσεις. Τα τελευταία χρόνια, ο συνεδριακός τουρισμός αναπτύσσεται με ραγδαίους ρυθμούς και αποτελεί ένα σημαντικό τμήμα της τουριστικής αγοράς σε διεθνές επίπεδο.
• Θαλάσσιος τουρισμός : περιλαμβάνει ένα εύρος δραστηριοτήτων με επίκεντρο τη θάλασσα (ναύλωση σκαφών, δημοφιλή ταξίδια με κρουαζιέρες κ.τ.λ ).
• Αθλητικός τουρισμός : συνδέεται με όλες τις μορφές ενεργητικής και παθητικής συμμετοχής σε αθλητικές εκδηλώσεις. Η συμμετοχή μπορεί να είναι τυχαία ή και οργανωμένη, μπορεί να πραγματοποιείται για επιχειρηματικούς σκοπούς ή και για άλλους λόγους.
• Χωρίζεται σε δύο κατηγορίες:

1. 1.ενεργή συμμετοχή σε αθλητικές εκδηλώσεις ή διαγωνισμούς, όπως το γκολφ, τένις, ποδόσφαιρο, μπάσκετ, κωπηλασία κλπ.
   2.παρακολούθηση των ευρωπαϊκών και παγκοσμίων κυπέλλων και πρωταθλημάτων, Ολυμπιακών Αγώνων και τα μεγάλα διεθνή τουρνουά.

• Γεωτουρισμός : Ο γεωτουρισμός, δηλαδή ο τουρισμός της Γης, είναι μία νέα έννοια εναλλακτικής μορφής τουρισμού που περιλαμβάνει την περιήγηση στην ύπαιθρο με έμφαση στα μνημεία της γεωμορφολογικής, γεωλογικής, περιβαλλοντικής και πολιτιστικής κληρονομιάς ενός τόπου.
• Ορεινός-Ορειβατικός τουρισμός και Περιπατητικός τουρισμός: οι ταξιδιώτες που λατρεύουν τη φύση τολμούν να κάνουν ορειβασία και πεζοπορία στα μέρη που επισκέπτονται
• Χιονοδρομικός τουρισμός-χειμερινών αθλημάτων: συνδέεται με τις δραστηριότητες σε χιονοδρομικά κέντρα και ανθίζει στη χώρα μας το χειμώνα
• Θρησκευτικός τουρισμός : συνδέεται με την επίσκεψη στα βυζαντινά μνημεία, μνημεία εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής, εκκλησίες και μοναστήρια.

Τώρα ας δούμε ποιες μορφές εναλλακτικού τουρισμού είναι πιο ανεπτυγμένες στη χώρα μας. Στην Ελλάδα πέρα από τον ¨κλασικό τουρισμό¨ για αναψυχή πιο συνηθισμένες είναι οι ειδικές μορφές τουρισμού. Πιο συγκεκριμένα:

• Ο Αγροτουρισμός
• Ο Θρησκευτικός τουρισμός
• Ο Οικολογικός τουρισμός: Ο οικολογικός τουρισμός είναι μια εναλλακτική μορφή η οποία έχει άμεση σχέση με το αγροτικό περιβάλλον και είναι συνυφασμένος και με δραστηριότητες τη φύση.
• Ο Θεραπευτικός-Ιαματικός τουρισμός: συνδέεται με επισκέψεις σε τουριστικούς χώρους για τη θεραπεία διαφόρων ασθενειών (π.χ. τη θεραπεία άγχους, τη ψυχοθεραπεία, τη φυσιοθεραπεία, τη χαλάρωση, τη διατροφή, την ομορφιά, κλπ.), καθώς και για ξεκούραση και αναζωογόνηση του σώματος και της ψυχής.

   Αποδεδειγμένα  η Ελλάδα είναι από τις ομορφότερες χώρες παγκοσμίως με αποτέλεσμα ο τουρισμός της να αυξάνεται χρόνο με χρόνο ή να παραμένει στα ίδια στάδια ακόμη και σε περιόδους οικονομικής κρίσης. Πολύ σημαντικό επίσης είναι πως η χώρα μας έχει εξαιρετικά νησιά που αποτελούν πόλο έλξης για εκατομμύρια τουρίστες από όλο τον κόσμο και η ακτογραμμή της είναι περίπου 13.676 χλμ και κατατάσσεται στην ενδέκατη θέση στις χώρες με τη μεγαλύτερη ακτογραμμή. Φυσικά θα μπορούσαμε να προστατεύουμε περισσότερο τις κρυσταλλένιες παραλίες της χώρα μας, τις δαντελένιες ακτές και τα πεντακάθαρα νερά και κατά συνέπεια την χλωρίδα και την πανίδα τους, καθώς να διαφημίζουμε πιο σωστά τα αξιοθέατα της Ελλάδας. Ακόμη κι έτσι όμως οι ταξιδιώτες πραγματοποιώντας κάθε είδους τουρισμό προτιμούν τη χώρα μας, γεγονός που συμβάλλει στην τόνωση της οικονομίας της και σύμφωνα με τα προγνωστικά και στατιστικά στοιχεία αυτό θα συνεχιστεί για πολλά χρόνια.