Γράφουν οι Κυριαζής Χαριτόπουλος, Στέφανος Χαμαλίδης, Μάρκος Χατζηλεμονιάς, Ιωάννα Ψυχογιού, Μάγδα Τόκα, Μαριλένα Τράκα, Νικολέτα Τασιοπούλου, Διονύσης Τσαρούχας, Δημήτρηςς Χατζόπουλος, Γρηγόρης Τριανταφύλλου, μαθητές της Α” τάξης
Στο Γυμνάσιο ήρθαμε όλοι γεμάτοι αρκετή περιέργεια και λίγη αγωνία. Είχαμε βέβαια και (πάρα)πληροφόρηση από μεγαλύτερα αδέρφια, φίλους κλπ. αλλά η προσωπική μας εμπειρία έλυσε κάθε μας απορία! Κάθε καθηγητής με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του, ιδιοτροπίες, απαιτήσεις αλλά και χαρίσματα! Αντίστοιχα και κάθε μάθημα μία καινούρια πρόκληση για εμάς, νέες γνώσεις, τύποι, σπαζοκεφαλιές, λίγη βαρεμάρα, και αρκετό (έως πολύ)διάβασμα!
Τις περισσότερες φορές το μάθημα ακολουθεί συγκεκριμένη πορεία: εξέταση, παράδοση, εξάσκηση, ασκήσεις για το σπίτι! Όχι ότι είναι κακό αυτό, αλλά συχνά σκεφτόμαστε ότι οι εναλλακτικοί τρόποι διδασκαλίας, οι διάφορες δραστηριότητες και οι εκδρομές μας οδηγούν στη μάθηση με τρόπο αποτελεσματικότερο και ουσιαστικότερο! Σε ένα μάθημα όπως τα Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας τις περισσότερες φορές διαβάζουμε το κείμενο, συζητάμε, σχολιάζουμε, αναλύουμε, απαντάμε ερωτήσεις και τέλος! Συχνά, για εμάς τους εφήβους της εποχής της εικόνας και των ηλεκτρονικών ΜΜΕ η μόνη μας επαφή με τον οργανωμένο γραπτό λογοτεχνικό λόγο γίνεται μέσω του σχολείου και ειδικότερα μέσω των μαθημάτων της Νεοελληνικής γλώσσας και των Κειμένων Νεοελληνικής Λογοτεχνίας. Μετά από αυτή τη διαπίστωση και προκειμένου να γνωρίσουμε τα βασικά χαρακτηριστικά των κύριων γραμματειακών ειδών οργανώθηκε στην τάξη μας μία δραστηριότητα «μεταποίησης» κειμένων!
Στην πρώτη φάση συζητήσαμε ποιο από τα διδαγμένα κείμενα θα μπορούσαμε να το μετατρέψουμε σε κάποιο άλλο κειμενικό είδος. «Οι πιτσιρίκοι» του Δ. Ψαθά μας φάνηκε αρκετά κατάλληλο για το project μας και ακολούθησε μία σύντομη παρουσίαση των βασικών χαρακτηριστικών των γραμματειακών ειδών του άρθρου, του διηγήματος, του ημερολόγιου, της επιστολής και του θεατρικού έργου (γλώσσα που χρησιμοποιείται σε κάθε είδος, ύφος, μορφή, δομή και σκοπός που εξυπηρετούν). Στη συνέχεια, χωριστήκαμε σε ομάδες και εργαστήκαμε ομαδοκεντρικά πειραματιζόμενοι με το διαφορετικό επικοινωνιακό πλαίσιο.
Η νέα αυτή προσέγγιση μας φάνηκε αρκετά ενδιαφέρουσα και μας βοήθησε να κατανοήσουμε καλύτερα τη θεωρία εφαρμόζοντάς την στην πράξη! Το αποτέλεσμα κρίθηκε ικανοποιητικό από όλους τους εμπλεκομένους ενώ ο βιωματικός χαρακτήρας της δραστηριότητας ενεργοποίησε δημιουργικά όλους τους μαθητές ανεξάρτητα από το μαθησιακό τους προφίλ και τις επιδόσεις τους! Η τάξη μετατράπηκε σε βιωματικό εργαστήρι και όπως λέει ο μεγάλος φιλόσοφος-παιδαγωγός Dewey , «μόνο ό,τι δέχεσαι με τη ψυχή σου, αυτό μόνο μαθαίνεις και αυτό ενσωματώνεις στη ζωή σου και το χαρακτήρα σου»!
