του Οδυσσέα Σαποζνίκοφ
Με τον όρο Τρεις Ιεράρχες, αναφερόμαστε συνοπτικά στους τρεις επιφανείς Αγίους και θεολόγους, Βασίλειο τον Μέγα, Ιωάννη τον Χρυσόστομο και Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό, που η εκκλησία για τη σοφία τους, την προσφορά τους και τη χριστιανική τους ζωή τους τιμά στις 30 Ιανουαρίαου κάθε έτος. Ας γνωρίσουμε τη ζωή του καθενός.
Βασίλειος ο Μέγας
Ο Άγιος Βασίλειος ή αλλιώς Βασίλειος Καισαρείας, υπήρξε επίσκοπος Καισαρείας και θεωρείται ως «Πατέρας της Εκκλησίας» και ένας από τους μεαλύτερους θεολόγους της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Η συμβολή του στον Χριστιανισμό ήταν μεγάλη και σ΄” αυτόν αποδίδεται και η «θεία λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου». Ο Μέγας Βασίλειος σπούδασε στην Αθήνα και ασχολήθηκε με τη μελέτη των κλασσικών συγγραφέων και της ελληνικής φιλοσοφίας, Η συμβολή του στην ανάπτυξη των γραμμάτων και της φιλανθρωπίας ήταν τεράστια και γι” αυτό τον κατέστησαν ως μια από τις μεγαλύτερες μορφές της Χριστιανικής παράδοσης. Χαρακτηριστικό του ήτανί η ίδρυση και λειτουργία ενός κοινωνικού φιλανθρωπικού συστήματος, του Πτωχοκομείου ή Βασιλειάδα. Ο Μέγας Βασίλειος πεθαίνει τη 1η Ιανουαρίου 379 σε ηλικά 50 ετών καταπονημένος από την ευρεία δράση που ανέπτυξε σε πολλούς τομείς της χριστιανικής μαρτυρίας καθώς και την ασκητική ζωή, την οποία ακολουθούσε.
Ιωάννης ο Χρυσόστομος
Γνωστός και ως Ιωάννης της Αντιόχειας, υπήρξε ο πιο χαρισματικός ρήτορας της εποχής του λόγο του αξεπέραστου χαρίσματός του στην ομιλία. Διετέλεσε Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως και αφιέρωσε τη ζωή του στην ανάπτυξη της φιλανθρωπίας. Διακρίθηκε για το σπουδαίο ποιμαντικό και φιλανθρωπικό έργο που διενήργησε. Στη ζωή του υπήρξε υπόδειγμα ασκητή ενώ δεν παρέλειπε να καταδικάζει εκείνους τους ιερείς που πλούτιζαν από την ιδιότητά τους. Ασκούσε η σκληρή κριτική στους Αυτοκράτορες, με αποτέλεσμα η αυτοκρατορική αυλή τον κυνήγησε, τον εξόρισε και τελικά πέθανε εκδιωγμένος το 407.
Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός
Γνωστός και ως Γρηγόριος Θεολόγος υπήρξε Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινούπολης τον 4ο αιώνα. Είχε σημαντικό αντίκτυπο στη διαμόρφωση της Τριαδικής θεολογίας μεταξύ ελληνόφωνων και λατινοφώνων θεολόγων και που έγινε γνωστός ως «Τριαδικός Θεολόγος». Τα περισσότερα από τα έργα του επηρεάζουν τους σύγχρονους θεολόγους, ειδικά όσον αφορά τα τρία Πρόσωπα της Αγίας Τριάδας. Υπήρξε φίλος του Μεγάλου Βασιλείου. Εκτός από εξαιρετικός θεολόγος όμως, υπήρξε και πολύ καλός ποιητής, αφού έγραψε αρκετά ποίηματα με θεολογικά και ηθικά θέματα. Πέθανε το 390 αφήνοντας στην Χριστιανοσύνη πολλά πνευματικά έργα , επιστολές , συγγράμματα , και ποιήματα.
πηγή: http://www.iefimerida.gr/news
