γράφει η Λαμπροπούλου Σοφία, μαθήτρια της Γ” τάξης

   Ο Άι Βασίλης αποτελεί σήμερα μία διεθνή λαογραφική μορφή η οποία διανέμει δώρα σε παιδιά και ενηλίκους ανεξαιρέτως. Η γνωστή χαμογελαστή παρουσία του με κόκκινη στολή, λευκή γενειάδα, με τα γυαλιά του και  με το σάκο με τα δώρα, πάνω σε έλκηθρο που το σέρνουν ζωηρά ελάφια ή τάρανδοι αποτελεί σήμερα σε παγκόσμια κλίμακα  σύμβολο  των Χριστουγέννων. Είναι  ο πλέον αγαπημένος ήρωας των παιδιών τις ημέρες των εορτών, ακόμη και σε χώρες μη χριστιανικές.

   Για τους Ορθόδοξους χριστιανούς ο Άι Βασίλης είναι ο Μέγας Βασίλειος, ο οποίος έζησε στη Καππαδοκία και αφιέρωσε σχεδόν όλη του τη ζωή στη βοήθεια προς τον συνάνθρωπο . Θεωρείται στη παγκόσμια ιστορία ως ο εμπνευστής, αλλά και ο πρώτος δημιουργός της οργανωμένης φιλανθρωπίας. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Μέγας Βασίλειος ήταν ψηλόλιγνος, με μαύρα μάτια και γένια.

   Συνήθως, τα περισσότερα παιδιά ,όταν φτάσουν στην ηλικία της εφηβείας, χάνουν την πίστη τους σε αυτόν. Αρχίζουν να πιστεύουν πως αυτή τη μορφή την επινόησαν οι ενήλικες, για να ψυχαγωγούν τα παιδιά και ότι τα δώρα τα φέρνουν οι γονείς. Φυσικά αυτή η άποψη είναι μερικών και δεν αντιπροσωπεύει όλους τους εφήβους, αφού κάποιοι μένουν πιστοί  στον  Άι Βασίλη.

   Ωστόσο, αν και πολλοί παύουν να πιστεύουν στον Άγιο συνεχίζουν τις γιορτινές μέρες να ζητούν δώρα. Τα δώρα αυτά διαφοροποιούνται ανάλογα με τις ηλικίες. Τα παιδιά μικρότερης ηλικίας συνήθως ζητούν διάφορα παιχνίδια, ενώ οι έφηβοι έχουν άλλες προτιμήσεις. Κυρίως, ζητούν δώρα που έχουν σχέση με την τεχνολογία π.χ. κινητά, tablets, υπολογιστές κλπ.

Το μυστικό είναι η πίστη, τότε βλέπεις την πραγματική μαγεία των Χριστουγέννων!!!

της Μυρτώς-Παναγιώτας Μερτζανίδου

ΤΕΤΡΑΚΟΣΙΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΛΙΡΕΤΕΣ

Αγαπητή Μπεφάνα,

   Με συγχωρείς που χτες έγραψα μια έκθεση χάλια. Είμαι ένα κορίτσι οχτώ χρονών και με λένε Σαντρίνα. Δεν αξίζω να φέρεις δώρα, αλλά μερικές φορές είμαι καλό παιδί, όπως για παράδειγμα χτες, που δεν έκανα τη δασκάλα μου να ουρλιάζει, και σήμερα το πρωί, που βοήθησα τη γιαγιά να καθαρίσει τον αρακά και τη μαμά να μαγειρέψει και να ταχτοποιήσει το σπίτι.

Δυστυχώς, ενώ γράφαμε εγώ και οι συμμαθητές μου, κάναμε τη δασκάλα να ουρλιάζει και τώρα πρέπει να ελπίζω πως θα με συγχωρήσει. Θα ‘θελα το κομπιούτερ Σίγκα, και σε παρακαλώ, τουλάχιστον τέσσερις κασέτες. Αν έχεις τετρακόσιες, μπορείς να μου τις δώσεις και το αγοράζω εγώ. Για αντάλλαγμα δε θα χαστουκίζω πια την αδερφή μου και θα βοηθάω τη μαμά ως το τέλος της ζωής της.

   Θυμήσου πως όταν έρθεις, πρέπει να μπεις απ’ τα μπουριά της σόμπας, γιατί εμείς δεν έχουμε τζάκι, αλλά πρόσεχε να μη χτυπήσεις και να μην λερωθείς. Αν θέλεις να κάνεις ένα δώρο και στους γονείς μου, όταν θα είσαι μέσα στα μπουριά, καθάρισέ τα λιγάκι, αλλά σε παρακαλώ μην κάνεις θόρυβο.

Πες μου όμως, εσύ κι ο Αϊ Βασίλης ζείτε μαζί; Έχετε παιδιά;

Φέρε σε παρακαλώ στον μπαμπά μου λίγο τσιμέντο για να φτιάξει τους τοίχους και στη μαμά μου μια κρέμα για τις ρυτίδες. Γεια σου.

Σαντρίνα

 ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΣ ΕΥΧΕΣ                                                                             

   Αγαπητέ ‘Αγιε Βασίλη, είμαι ένα παιδάκι δέκα χρονών και είμαι πολύ φτωχό. Κάθε φορά κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο, γέρικο και στραβό τώρα πια, βρίσκω μόνο ένα σημείωμα που γράφει: «Ειλικρινείς ευχές». Εγώ είμαι ευχαριστημένος, γιατί σκέφτομαι πως πραγματικά είναι οι πιο ειλικρινείς ευχές.

   Όταν γυρίζουμε στο σχολειό, όλοι οι συμμαθητές  μου ρωτάνε ο ένας τον άλλον τι τους έφερε ο ‘Άγιος Βασίλης. Εγώ απαντώ: «Τις πιο ειλικρινείς ευχές». Αυτοί βάζουν τα γέλια και αρχίζουν το κοτσομπολιό, γιατί εγώ είμαι φτωχός. Εμένα δε μ’ ενδιαφέρει, γιατί είμαι ώριμος και καταλαβαίνω ότι τα Χριστούγεννα είναι η γιορτή της γέννησης του Μεσσία και Δημιουργού, και είπαν ότι οι άνθρωποι δεν πρέπει να κρίνονται από τις μηχανές και τα μεγάλα δώρα, αλλά από εκείνο που πιστεύουν μέσα στην καρδιά τους.

   Γι’ αυτό, αγαπητέ Άγιε μου Βασίλη, εγώ σου λέω ότι πιστεύω πράγματι στον ‘Άγιο Βασίλη, ακόμα αν και γι’ αυτό με κοροϊδεύουν. Ας μην μου κάνεις δώρα, εγώ πιστεύω πως εσύ συμβουλεύεις τους γονείς μου να γράψουν ειλικρινείς ευχές.

    Αλλά εγώ, μόνο φέτος, θα ήθελα για τα Χριστούγεννα να μου έκανες ένα δώρο συγκεκριμένο: όχι ένα μικρό μπιλιάρδο, πατίνια, αυτοκινητάκια με τηλεχειρισμό κλπ., αλλά μόνο ένα ζευγάρι παπούτσια απλά, που να μη μου ματώνουν τις φτέρνες σαν εκείνα που μου χαρίζουν τα ξαδέρφια μου, επειδή μεγαλώνουν τα πόδια τους και δεν ξέρουν τι να τα κάνουν. Εγώ θα ‘θελα ένα ζευγάρι παπούτσια γυμναστικής, για να μπορώ κι εγώ να παίζω μπάλα με τους φίλους μου. Θα τα ήθελα σαράντα νούμερο και όχι τριάντα οχτώ, όπως αυτά που μου χαρίζουν οι συγγενείς. Εύχομαι απ’ την καρδιά μου, φέτος, εκτός από τις ειλικρινείς ευχές να έχω και τα παπούτσια.

Ευχαριστώ και ειλικρινείς ευχές.

ΕΝΑΣ ΚΑΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Αγαπητέ Άγιε Νικόλα,

   Το ωραιότερο προτέρημα που έχω είναι ότι βοηθάω τον μπαμπά να  βάζει καλά το αυτοκίνητο στο γκαράζ. ‘Έχω και μερικά ελαττώματα: δεν είμαι και πολύ έξυπνος, κάνω πως δεν το θέλω και χτυπάω τα κορίτσια, αλλά μερικές φορές όχι. Με λένε Κοράντο και πηγαίνω στη δευτέρα δημοτικού. Ο μπαμπάς είναι δικηγόρος και λογιστής στους πυροσβέστες. Από τότε που άρχισα το σχολείο, εγώ φλυαρώ πάρα πολύ, και μερικές φορές θα ήθελα να μην είχαν ανακαλύψει τις δασκάλες. Στη δικιά μου που την λένε Ρίτα, δώσ’ της πολλή υπομονή για τις ώρες που θυμώνει: τότε αρνείται να βγει από την τάξη και είναι ικανή να μείνει εκεί κλεισμένη ώρες ολόκληρες.

   Πως φέρομαι; Δε βολεύω ποτέ το δωμάτιο μου, ξεχνάω να τραβήξω το νερό στο καζανάκι, και μόλις οι γονείς μου βγουν έξω, εγώ στήνομαι μπροστά από το βίντεο και δεν ξανασηκώνομαι. Η μαμά μού είπε πως είσαι καλός άνθρωπος, γι’ αυτό νιώθω την υποχρέωση να σου ζητήσω ένα ωραίο ρολόι με τους αριθμούς και τη  μουσική. Η  μαμά δεν θέλει να μου το αγοράσει, γιατί λέει πως δεν το εκμεταλλεύομαι.

Ελπίζω να γίνω καλός και μελετηρός.

Κοράντο

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!

της Δέσποινας Μπαλάτσα

Πολλά παιδιά της ηληκίας μου, αλλά και μεγαλύτερα δεν γνωριζουν τα χριστουγεννιάτικα έθιμα. Σε αυτό το άρθρο θα έχετε την ευκαιρία να μάθετε ορισμένα από αυτά.

         Το ρόδι

«Χίλιοι μύριοι καλογέροι σ΄ ένα ράσο τυλιγμένοι»

Τι είναι;

    Το ρόδι είναι σύμβολο αφθονίας, γονιμότητας και καλής τύχης. Σε πολλά μέρη της Ελλάδας κρεμούν στο κάθε σπίτι, από το φθινόπωρο, ένα ρόδι. Την ώρα που αλλάζει ο χρόνος, στην εξώπορτα του σπιτιού πετάνε και σπάνε το ρόδι και μπαίνουν μέσα στο σπίτι με το δεξί πόδι κάνοντας το ποδαρικό, ώστε ο καινούργιος χρόνος να τα φέρει όλα δεξιά, καλότυχα.

      Το τάισμα της βρύσης

   Στην Κεντρική Ελλάδα οι κοπέλες, τα χαράματα των Χριστουγέννων (αλλού την παραμονή της Πρωτοχρονιάς), πηγαίνουν στην πιο κοντινή βρύση «για να κλέψουν το άκραντο νερό». Το λένε άκραντο, δηλαδή αμίλητο, γιατί δε βγάζουν λέξη σ΄ όλη τη διαδρομή. Όταν φτάνουν εκεί, την «ταϊζουν», με διάφορες λιχουδιές: βούτυρο, ψωμί, τυρί… Και λένε:

«Όπως τρέχει το νερό σ΄ βρυσούλα μ΄, έτσ΄ να τρέχ΄ και το βιό μ΄».

   Έπειτα ρίχνουν στη στάμνα ένα βατόφυλλο και τρία χαλίκια, «κλέβουν νερό» και γυρίζουν στα σπίτια τους πάλι αμίλητες μέχρι να πιουν όλοι από τ΄ άκραντο νερό. Με το ίδο νερό ραντίζουν και τις τέσσερις γωνίες του σπιτιού, ενώ σκορπούν στο σπίτι και τα τρία χαλίκια.

  Ο Αϊ-Βασίλης

   Την παραμονή των Χριστουγέννων, σ” ολόκληρο τον κόσμο, τα παιδιά κρεμούν τις κάλτσες τους και περιμένουν με λαχτάρα τον Αϊ-Βασίλη…

   Προικισμένος με εξαιρετικές δυνάμεις, δεν έχει τους ανθρώπινους περιορισμούς, μπορεί να κάνει το γύρο του κόσμου μέσα σε μία και μόνη νύχτα και δεν έχει καμια δυσκολία να βρίσκεται ταυτόχρονα σε αμέτρητα μέρη.

   Γνωστός ως Πατέρας Χριστούγεννα στους Άγγλους, Περ Νοέλ στους Γάλλους, Σίντερκλάους στους Ολλανδούς. Οι Γερμανοί τον ονομάζουν Χριστκίντλ. Οι Κινέζοι έχουν το δικό τους Λαμ Κουνγκ Κουνγκ, που σημαίνει Καλός γερο-Πατέρας, και οι Ιάπωνες έχουν τον Χοτέισο, που έχει μάτια και μπροστά και πίσω από το κεφάλι του και φέρνει μια μεγάλη σακούλα με παιχνίδια. Στην Ιταλία, την παραμονή των Επιφανείων, η καλή μικρή μάγισσα Μπεφάνα κατεβαίνει από την καμινάδα καβάλα σε μια σκούπα και γεμίζει με παιχνίδια τα παπούτσια των καλών μικρών Ιταλών και Ιταλίδων.

//