Της Περιβαλλοντικής ομάδας

    Κάθε Πάσχα το σούβλισμα του αρνιού δεν λείπει από κανένα γλέντι. Η προέλευση αυτού του εθίμου λέγεται ότι έχει ρίζες στην αρχαία Ελλάδα όπου σαράντα μέρες μετά το θάνατο των συγγενών τους οι Αρχαίοι Έλληνες, μαγείρευαν δίπλα απ’ τον τάφο καθώς πίστευαν ότι στο γεύμα που δίνεται και στο μνημόσυνο, συμμετέχει καιίδιος ο νεκρός. Οι αρχαίοι έψηναν αρνιά σε εστίες, έπιναν κρασί και χόρευαν για να τον τιμήσουν.

     Επίσης για τους Ιουδαίους το αρνί σημαίνει το εξιλαστήριο θύμα. Γι αυτό και ο Χριστός ονομάστηκε από τον Ιωάννη τον Πρόδρομο ως  « ο αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτία του κόσμου».

    Στην πιο πρόσφατη ιστορία, στην περίοδο της Τουρκοκρατίας, οι κλέφτες και οι αρματολοί όταν έκαναν ανακωχή, σούβλιζαν αρνιά πιστεύοντας ότι ο τιμώμενος Χριστός θα χαρίσει την «ανάσταση» και στο πολύπαθο γένος τους.

    Έκτος από το ότι το σούβλισμα του αρνιού το Πάσχα είναι ένα έθιμο συνυφασμένο με τη θρησκεία μας, το έθιμο αυτό είναι επίσης απόλυτα εναρμονισμένο με την  ισορροπία του περιβάλλοντος.

    Η περίοδος πριν το Πάσχα χαρακτηρίζεται από ένα κύμα ξηρασίας το οποίο έχει ως αποτέλεσμα πολλά φυτά να ξεραθούν. Άρα την περίοδο του Πάσχα πολλά ζώα μένουν χωρίς τροφή. Εάν δεν βρεθεί τρόπος για να ταϊστούν αυτά τα ζώα, τα περισσότερα θα ψοφήσουν λόγω των καιρικών συνθηκών. Η λύση σ’ αυτό το πρόβλημα είναι οικονομική και ταυτόχρονα αποδεκτή από όλους μας. Το σούβλισμα του αρνιού!

    Έτσι την περίοδο του Πάσχα χιλιάδες ζώα σφαγιάζονται για να καταναλωθούν. Μ’ αυτόν τον τρόπο, όπως λέει κι ο λαός, έχουμε και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο. Απ’ τη μία  ο αριθμός των ζώων αυτήν την εποχή μειώνεται βοηθώντας έτσι στην ομαλή λειτουργία του οικοσυστήματος και ταυτόχρονα ακολουθώντας τα έθιμα γιορτάζουμε καταναλώνοντας κρέας μετά από μια μεγάλη περίοδο νηστείας.