Tag: Ρατσισμός

«Ρατσισμός» Ένα πολυσυζητημένο φαινόμενο

Γράφει η μαθήτρια της Γ” τάξης Μακρή Αγγελική 

Μολονότι η ισότητα όλων των ανθρώπων ανεξαρτήτως χρώματος, θρησκείας, φυλής, φύλου και πολιτικών πεποιθήσεων είναι κατοχυρωμένες συνταγματικά, τα φαινόμενα του ρατσισμού αυξάνονται με ανησυχητικούς ρυθμούς.
 
Ρατσισμός είναι η μεροληπτική αντιμετώπιση ορισμένων ατόμων, ομάδων ή φυλών από ανθρώπους  που αποδέχονται προκατασκευασμένα και απόλυτα σχήματα ανωτερότητας ή κατωτερότητας. Ο όρος εμφανίζεται τον 13ο  αιώνα. Προέρχεται από την ισπανική λέξη raza και την πορτογαλική raca και αυτές με τη σειρά τους  από την αραβική λέξη rus που σημαίνει κεφάλι.
 
Πρώτο και κύριο αίτιο του ρατσισμού είναι ο σοβινισμός ή αλλιώς ο φανατικός εθνικισμός και υπερπατριωτισμός, που οδηγεί στην υποτίμηση κάθε ξένου στοιχείου με σκοπό τη διατήρηση της καθαρότητας του έθνους. Το γεγονός αυτό προκαλεί την ύπαρξη ακραίων ομάδων που διακατέχονται συνήθως  από εθνικιστικές πεποιθήσεις και  οι οποίοι για να αναδείξουν την αξία τους και να προσελκύσουν οπαδούς, υπερτονίζουν την ανωτερότητά τους σε βάρος των υπόλοιπων εθνικοτήτων.
Δεύτερο αίτιο είναι η ξενοφοβία και η προκατάληψη ότι η μετανάστες απειλούν την σύσταση του έθνους. Το μεγάλο σε ακραίο βαθμό πλήθος των μεταναστών προκαλεί αρνητικά συναισθήματα στους γηγενείς κατοίκους που τους βλέπουν ως κατώτερους και ως απειλή για τη σωματική ακεραιότητα, την περιουσία και τη δουλειά τους.
Αυτό βέβαια συνδέεται και με το τρίτο αίτιο εξάπλωσης του ρατσισμού. Τα λανθασμένα πρότυπα και στερεότυπα που περνούν στα παιδιά και στην ευρύτερη κοινωνία μέσω του σχολείου, των ΜΜΕ  και της οικογένειας, οδηγούν σε λάθος συμπεριφορές, όπως αναφέρθηκε και στο κύριο αίτιο. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι γνωστό ότι διογκώνουν τα γεγονότα τα οποία ενισχύουν την ξενοφοβία, ενώ η οικογένεια ασυνείδητα ενισχύει στερεότυπα μέσα από τον φόβο και όχι εσκεμμένα.
Πρώτος τρόπος αντιμετώπισης μπορεί να είναι η σωστή εκπαίδευση των νέων. Πυρήνας της θα είναι τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και ιδεώδη, ώστε οι  μαθητές να απαλλαγούν από τις προκαταλήψεις και τα στερεότυπα που οδηγούν σε ρατσιστικές συμπεριφορές, ενώ μπορεί να γίνουν αναφορές σε σημαντικές προσωπικότητες, όπως στον Martin Luther King και στον Nelson Mandela, οι οποίοι ήταν πρωτοπόροι της κίνησης για  την αντιμετώπιση του ρατσισμού.
Δεύτερος τρόπος αντιμετώπισης θα μπορούσε να ήταν η υποχρέωση της πολιτείας, των μέσων μαζικής ενημέρωσης και των πνευματικών ανθρώπων να καταγγέλλουν τα φαινόμενα του ρατσισμού και να ενημερώνουν τους πολίτες για τον ρατσισμό, τις αιτίες, τις αρνητικές συνέπειες και τις μορφές του, ώστε να υιοθετήσουν αντιρατσιστικές συμπεριφορές.  Επίσης, ίσως θα ήταν αποτελεσματικό, να επιβάλλουν αυστηρές κυρώσεις σε όσους παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Τέταρτος και τελευταίος τρόπος αντιμετώπισης είναι η αναφορά στα λάθη του παρελθόντος,  όπως το ολοκαύτωμα των εβραίων από τον Hitler, με σκοπό να διδαχθεί η ανθρωπότητα από   τις καταστροφικές συνέπειες του ρατσισμού.
Ο ρατσισμός είναι από τα μεγαλύτερα προβλήματα τα σύγχρονων κοινωνιών που αφορά όλους μας και μόνο ενωμένοι μπορούμε να τον αντιμετωπίσουμε και να τον εξαλείψουμε.

Ο ρατσισμός στα σχολεία

γράφουν οι μαθητές της Β” Γυμνασίου, Γιαννόπουλος Θάνος και Ρεσηνιώτης Ηλίας 

  Ο ρατσισμός είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο που το συναντάμε όχι μόνο στους ενήλικες αλλά και στους εφήβους. Στο χώρο του σχολείου εκδηλώνεται με την μορφή διακρίσεων που αφορούν στην εξωτερική εμφάνιση, στην καταγωγή και στη  σχολική επίδοση.

    Σε όλα τα σχολεία του πλανήτη φοιτούν παιδιά με διαφορετική προσωπικότητα, που προσδιορίζεται από την ποικιλία γλωσσών, ηθών, εθίμων, φυλετικών γνωρισμάτων, σωματικών ιδιαιτεροτήτων, καθώς και από την αναπηρία, είτε σωματική είτε και νοητική. Αυτή ακριβώς η ποικιλομορφία αποτελεί σημαντική προϋπόθεση, ώστε να προοδεύει η κοινωνία και να λαμβάνει νόημα η ζωή και η ύπαρξή μας.

??????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????

   Όλοι μας, ανεξαρτήτως ηλικίας, έχουμε υπάρξει πότε μάρτυρες, πότε θύματα κι άλλοτε και θύτες σε περιστατικά είτε κοινωνικού είτε φυλετικού ρατσισμού, που εκδηλώνονται στο προαύλιο των σχολείων με διάφορους τρόπους, όπως η σωματική βία, η λεκτική βία, εκφρασμένη με απειλές, βρισιές και χλευασμό, καθώς και με την ψυχική βία, δηλαδή μέσω συναισθηματικών εκβιασμών. Στα σχολεία, ο ρατσισμός εμφανίζεται κυρίως με τις δύο τελευταίες μορφές, που αφορά κυρίως στην επίδοση των μαθητών στις σχολικές τους υποχρεώσεις.

   Η χειρότερη πρόσφατη μορφή ρατσισμού στα σχολεία ήταν η προσπάθεια ορισμένων Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων να εμποδίσουν τη φοίτηση των προσφυγόπουλων στα ελληνικά σχολεία. Τα άτομα αυτά αγνοούν πως η πρόσβαση στη δημόσια εκπαίδευση αποτελεί κατοχυρωμένο δικαίωμα όλων των παιδιών, χωρίς διακρίσεις. Ταυτόχρονα, όμως, είναι και υποχρέωση της πολιτείας να δώσει -όπως και έγινε,  τελικά- λύση στο ευαίσθητο αυτό ζήτημα.

   Ανακεφαλαιώνοντας, ο ρατσισμός είναι ένα σημαντικό πρόβλημα που μαστίζει και την κοινωνία των σχολείων τα τελευταία χρόνια. Προσωπική μας άποψη είναι ότι οι αρχές και οι υπεύθυνοι των σχολείων πρέπει να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για την αντιμετώπιση του προβλήματος, πριν πάρει απάνθρωπες διαστάσεις.

Μαθαίνοντας για τον ρατσισμό

 Γράφει η μαθήτρια της Β” Γυμνασίου,  Περλάτου Αναστασία

     ?????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????? Ο ρατσισμός προέρχεται από την λέξη «ράτσα», που σημαίνει φυλή. Με τη λέξη «ρατσισμός» εννοούμε την άποψη σύμφωνα με την οποία μια φυλή ή ένα έθνος είναι ανώτερα από όλες τις υπόλοιπες. Ακόμη με τον όρο αυτόν εννοούμε την άσχημη και προσβλητική συμπεριφορά προς κάποια άτομα, ομάδες και ολόκληρους λαούς.

        Τα είδη του ρατσισμού που συναντάμε στην καθημερινότητα είναι αρκετά. Εκτός από τον εθνικό-φυλετικό ρατσισμό διαπιστώνεται και ο θρησκευτικός, σύμφωνα με τον οποίο μια θρησκεία είναι η αληθινή και η καλύτερη, γι” αυτό πρέπει να επικρατήσει μόνη αυτή σε όλη τη γη.Επίσης, παρατηρείται και ο κοινωνικός ρατσισμός, που οι άνθρωποι συμπεριφέρονται εχθρικά και προσβλητικά σε άλλους, που είτε είναι διαφορετικοί από αυτούς είτε έχουν κάποια ιδιαιτερότητα, όπως τα άτομα με ειδικές ανάγκες, οι μετανάστες, οι ναρκομανείς και οι ομοφυλόφιλοι. Ακόμα ένα είδος ρατσισμού είναι αυτός που δεν αποδέχεται το γυναικείο φύλο, διότι οι άντρες πιστεύουν ότι οι γυναίκες είναι κατώτερες από αυτούς.

         Οι επιπτώσεις του ρατσισμού είναι άσχημες για τον άνθρωπο. Πολλά θύματα που δέχονται ρατσιστική συμπεριφορά αποκτούν ψυχολογικά προβλήματα στην πορεία, απομονώνονται και πέφτουν σε κατάθλιψη. Επίσης, παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι ατομικές ελευθερίες, τη στιγμή που καθένας έχει δικαίωμα να πιστεύει σε όποιον και  ό,τι θέλει.

          Συμπεραίνοντας, ο ρατσισμός επιφέρει μόνο αρνητικές επιπτώσεις στον άνθρωπο και στην κοινωνία, οδηγώντας σε συγκρούσεις μεταξύ τους άτομα, ομάδες και λαούς. Για να αλλάξει αυτή η κατάσταση, πρέπει να καταλάβουμε ότι είμαστε όλοι ίσοι αλλά και διαφορετικοί.

Ρατσισμός: ένα άλυτο κοινωνικό πρόβλημα;

  της   Καλλιόπης Μουσκεφτάρα

                                                                           Ρατσισμός: ένα άλυτο κοινωνικό πρόβλημα;

Σε αυτό το τεύχος του περιοδικού αποφάσισα να γράψω ένα άρθρο σχετικό με τον ρατσισμό.

Στη σημερινή εποχή ρατσισμός ονομάζεται το φαινόμενο της υποτίμησης και των διακρίσεων σε βάρος ατόμων ή κοινωνικών ομάδων διαφορετικού φύλου, φυλής, θρησκείας, πολιτισμού, το οποίο πηγάζει κυρίως από το αίσθημα της υπεροψίας και της ανωτερότητας. Εδώ και χρόνια, έχουν διαπιστωθεί πολυάριθμα περιστατικά ρατσισμού που οφείλονται σε ποικίλους παράγοντες.  Όμως  ποιες είναι οι αιτίες που οδηγούν τον σύγχρονο άνθρωπο στην εκδήλωση ρατσιστικής συμπεριφοράς και πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά το κοινωνικό αυτό πρόβλημα;

Τα κύρια αίτια του ρατσισμού σχετίζονται με τους κοινωνικούς φορείς, την οικογένεια, το σχολείο, την κοινωνία και τα Μ.Μ.Ε,  αλλά και με το ίδιο το άτομο. Καταρχάς, η καλλιέργεια της ρατσιστικής συμπεριφοράς μέσα στην οικογένεια με τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις και η άκριτη αποδοχή τους από τα νεότερα μέλη της λόγω της ανάγκης της ταύτισης  οδηγούν στην όξυνση και τη συνέχιση του φαινομένου αυτού. Έπειτα, η έλλειψη ανθρωπιστικής παιδείας στα σχολεία, όπου η μαθησιακή διαδικασία παραγκωνίζει τις ηθικές αξίες (δημοκρατία, ισότητα, ελευθερία), εμποδίζει τα νέα μέλη της κοινωνίας να αναπτύξουν πλήρως την  προσωπικότητά τους και να διευρύνουν τους πνευματικούς τους ορίζοντες. Τέλος, η προώθηση της βίας και της ξενοφοβίας μέσα στην κοινωνία και από πλευράς των Μ.Μ.Ε εντείνει το αίσθημα της αποστροφής προς ορισμένες κοινωνικές ομάδες και συνεπάγεται την κλιμάκωση του ρατσιστικού φαινομένου.

Υπάρχουν αρκετοί τρόποι αντιμετώπισης του ρατσισμού, οι οποίοι διαφέρουν σε κάθε τομέα της ζωής του ατόμου. Πρώτον, όσον αφορά στην εκπαίδευση, η μαθησιακή διαδικασία πρέπει να γίνεται από άρτια καταρτισμένους εκπαιδευτικούς και να καλλιεργείται η ισότιμη μεταχείριση όλων των παιδιών. Επιπροσθέτως, η οικογένεια θα ήταν σωστό να προβάλλει τα σωστά αντιρατσιστικά πρότυπα συμπεριφοράς στα παιδιά και στα νεότερα μέλη της. Τέλος, τα Μ.Μ.Ε θα μπορούσαν να παρουσιάζουν ενημερωτικές εκπομπές, οι οποίες θα δίνουν στους πολίτες πληρέστερη και σαφέστερη εικόνα για το ίδιο το φαινόμενο, τις αιτίες που το προκαλούν και για τις αρνητικές επιπτώσεις του.

Συμπερασματικά, ο ρατσισμός είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο το οποίο στις μέρες μας εντείνεται όλο και περισσότερο. Ωστόσο, το άτομο μπορεί να καταβάλλει προσπάθειες και προσωπικά και στο πλαίσιο της κοινωνίας, προκειμένου να αντιμετωπιστεί  αυτό το πρόβλημα. Ας σημειωθεί ακόμη ότι ο περιορισμός του ρατσισμού από μία κοινωνία αποτελεί σημαντικό παράγοντα  κοινωνικής ευημερίας και ανάπτυξης και θα βοηθήσει τον άνθρωπο να προσεγγίσει το πρότυπο της ιδανικής κοινωνίας.

Top