Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γενικά ο όρος αναλφαβητισμός δεν είναι καθολικά αποδεκτός, αν και σε αυτή τη κατεύθυνση τα περισσότερα κράτη έχουν εναρμονιστεί με τον ορισμό της ΟΥΝΕΣΚΟ. Στο γενικό αυτό ορισμό έχουν υπεισέλθει ερμηνείες όπως «αναλφάβητος είναι εκείνος που δεν μπορεί να διαβάσει μια καθημερινή πολιτική εφημερίδα της χώρας του ή να αναπλάσει γραπτώς μια σύντομη περιγραφή της καθημερινότητάς του».
Γενικά ο όρος αναλφαβητισμός δεν είναι καθολικά αποδεκτός, αν και σε αυτή τη κατεύθυνση τα περισσότερα κράτη έχουν εναρμονιστεί με τον ορισμό της ΟΥΝΕΣΚΟ. Στο γενικό αυτό ορισμό έχουν υπεισέλθει ερμηνείες όπως «αναλφάβητος είναι εκείνος που δεν μπορεί να διαβάσει μια καθημερινή πολιτική εφημερίδα της χώρας του ή να αναπλάσει γραπτώς μια σύντομη περιγραφή της καθημερινότητάς του».
Κατηγορίες αναλφάβητων
Επιπλέον υπάρχουν δύο κατηγορίες αναλφάβητων: Οι οργανικά αναλφάβητοι, που είναι όσοι δεν διδάχτηκαν ποτέ γραφή και ανάγνωση, άρα δεν φοίτησαν ποτέ σε σχολείο· και οι λειτουργικά αναλφάβητοι, που είναι όσοι διδάχτηκαν γραφή και ανάγνωση, αλλά στη συνέχεια δεν καλλιέργησαν αυτές τις γνώσεις, με αποτέλεσμα να μη είναι σε θέση να τις εφαρμόσουν.
Είναι λογικό ότι χώρες που βρίσκονται στο στάδιο της ανάπτυξης εμφανίζουν πολύ υψηλό ποσοστό αναλφάβητων, επειδή δεν διαθέτουν ακόμα επαρκείς πόρους για την αντιμετώπιση του προβλήματος στη βάση του· έτσι στην Αφρική, στην Νότια Ασία, και στην Νότια Αμερική παρουσιάζονται τα υψηλότερα ποσοστά αναλφαβητισμού, ενώ αντίστοιχα στην Ευρώπη, στην Βόρεια Αμερική και στην Ιαπωνία οι αναλφάβητοι αποτελούν ισχνή μειοψηφία. Στην Ευρώπη, ειδικότερα, η καθιέρωση της υποχρεωτικής φοίτησης στα σχολεία της στοιχειώδους εκπαίδευσης έχει μειώσει σημαντικά το ποσοστό των αναλφάβητων, που εξακολουθούν όμως να υπάρχουν, κυρίως μεταξύ των μεταναστών, των προσφύγων, των γυναικών και των αγροτικών πληθυσμών.