Πολλά εκατομμύρια παιδιά μεγαλώνουν σε οικογένειες και κοινότητες που έχουν καταστραφεί από ένοπλες συρράξεις. Στην υποσαχάρια Αφρική το AIDS οδήγησε σε αυξανόμενα ποσοστά παιδικής θνησιμότητας, δραματική μείωση στο προσδόκιμο ζωής και εκατομμύρια ορφανά. Αυτοί δεν είναι οι μόνοι παράγοντες που υπονομεύουν την παιδική ηλικία, αλλά σίγουρα είναι μεταξύ των πιο σημαντικών, με έντονα καταστρεπτικά αποτελέσματα στις πιθανότητες επιβίωσης και ανάπτυξης ενός παιδιού. Η βλάβη που προξενούν παρατείνεται πολύ πέρα από τα παιδικά χρόνια, αυξάνοντας την πιθανότητα η επόμενη γενιά να πλήττεται από τις ίδιες απειλές.

Τα παιδιά είναι πάντοτε τα πρώτα θύματα των ένοπλων συρράξεων. Ακόμα και αν δεν σκοτωθούν ή τραυματιστούν, μπορεί να μείνουν ορφανά, να πέσουν θύματα απαγωγής ή να μείνουν με ψυχολογικά τραύματα και βαθιά θλίψη από την άμεση έκθεση στη βία, τον εκτοπισμό, τη φτώχια ή το χαμό αγαπημένων προσώπων. Αυτά που επιβιώνουν συχνά βρίσκονται σε μια μάχη άλλου είδους, ενάντια στις ασθένειες, την αναζήτηση καταφυγίου, την έλλειψη βασικών υπηρεσιών και την πείνα.

Τα παιδιά αυτά ζουν στη φτώχια και στερούνται τα δικαιώματά τους σε επιβίωση, σε υγεία και διατροφή, σε εκπαίδευση, σε συμμετοχή και σε προστασία από κακοποίηση, εκμετάλλευση και διακρίσεις. Εκατομμύρια παιδιά στερούνται σε σοβαρό βαθμό τροφή, νερό και εγκαταστάσεις υγιεινής, πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες υγείας, στέγη, εκπαίδευση και πληροφόρηση.