ΜΙΚΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΑΝ ΚΙ ΑΥΤΑ
Το βιβλίο της Claire Keegan «Μικρά πράγματα σαν κι αυτά» (εκδόσεις Μεταίχμιο, 2022, μετάφραση Μαρτίνα Ασκητοπούλου) μας μεταφέρει στην Ιρλανδία της οικονομικής κρίσης τη δεκαετία του 1980. Ο ήρωας της ιστορίας, Μπίλ Φέρλονγκ, έμπορος καυσόξυλων, ζει στην ιρλανδική πόλη Νίου Ρος και είναι πατέρας πέντε κοριτσιών. Ό, τι έχει καταφέρει στη ζωή, το πέτυχε μόνος του, αφού ήταν το παιδί μιας υπηρέτριας εκτός γάμου. Ό, τ έχει καταφέρει μόνος του, μπορεί εύκολα να το χάσει. Αυτό το ξέρει ο ίδιος πολύ καλά. Πολύ κοντά στη μικρή πόλη υπάρχει το μοναστήρι με το οποίο ο Φέρογκ έχει επαγγελματικές σχέσεις. Μια μέρα στην αποθήκη του μοναστηριού με τα κάρβουνα ανακαλύπτει κρυμμένο και τρομοκρατημένο ένα εγκαταλελειμμένο, κακοποιημένο κορίτσι. Η αφήγηση μάς μεταφέρει από το παρόν του Μπίλ στο παρελθόν του, όταν ήταν μικρό παιδί. Το παρελθόν βασανίζει τον Μπίλ και ιδιαιτέρως η ταυτότητα του πατέρα του αλλά και η μνήμη της πλούσιας κυρίας Γούιλσον που χάρη στη γενναιοδωρία της βρήκε ο ίδιος ένα σπιτικό. Τελικά, θα βρει λύτρωση στο μοναστήρι, αλλά με έναν εντελώς παράδοξο, απροσδόκητο αντισυμβατικό αλλά και πανανθρώπινο τρόπο.
Το βιβλίο μεταφέρθηκε πρόσφατα στον κινηματογράφο ( «Small things like these”) από τον σκηνοθετη Tim Miealants με τον Cillian Murthy στον ρόλο του Μπιλ Φερλονγκ. Η ταινία αποτυπώνει πολύ καλά το βιβλίο, ίσως με μεγαλύτερο συναισθηματισμό σε σχέση με το βιβλίο της Keegan. Η ταινία εστιάζει ιδιαιτέρως στο Μπίλ, στις αντιδράσεις, στις εκφράσεις του, στη στάση του σώματός του μέσα σ’ ένα παιχνίδι σκιών. Το φως πότε δεν είναι αρκετό, εξάλλου είναι η εποχή των Χριστουγέννων στην Ιρλανδία, δηλαδή η ιστορία διαδραματίζεται στην καρδιά του χειμώνα. Ο ήρωας είναι μονίμως μελαγχολικός και βαρύθυμος, χαμένος στις σκέψεις του για το παρελθόν του αλλά για την έγνοιά του για τις κόρες του, που μεγαλώνουν. Η ηθική του συνείδηση και η έμφυτη καλοσύνη του βρίσκονται αντιμέτωπες με την παμπόνηρη Ηγουμένη του Μοναστηριού, η οποία έχει απλώσει τα δίκτυα της σ΄όλη την γύρω περιοχή και τους κατοίκους της. Ο Μπίλ θα χαμογελάσει μόνο στα τελευταία δευτερολπετα της ταινίας.
Τόσο το βιβλίο, όσο και η ταινία είναι αφερωμένη στα χιλιάδες κορίτσια και στα μωρά τους που βασανίστηκαν, κακοποίηθηκαν και κάποια από αυτά πέθαναν στα πλυντήρια της Μαγδαληνής όπου έκει οι γονείς εγκατέλειπαν τις ανύπανδρες εγκυμονούσες κόρες τους. αξίζει πραγματικά τον προβληματισμό μας αυτό το γεγονός. Αξίζει επίσης να απολαύσουμε δύο διαμάντια- την αφηγηματική ικανότητα της Claire Keegan, που με λιτά εκφραστικά μέσα αποδίδει μια δυνατή ιστορία πόνου αλλά και ανθρωπιάς- και την εκφραστική δύναμη του Cillian Murthy που ενσαρκώνει μοναδικά τα διλήμματα και τον ψυχικό πόνο του Μπιλ Φερλονγκ.
