γράφει η Ευαγγελία Χατζηλυγερούδη, Α4

Σήμερα, όπως και στα παλαιότερα χρόνια, η φιλία είναι και ήταν μια μεγάλη υπόθεση. Οι φιλίες αποτελούν ένα σημαντικό και αναπόσπαστο μέρος της ζωής. Πότε όμως μια φιλία είναι αληθινή και σε θέση να αντέξει τις δυσκολίες του χρόνου και πότε μόνο μια απλή παρέα που τώρα είναι αλλά κάποτε θα σβήσει;

Το βασικότερο που πρέπει να κοιτάξει κανείς πρώτα για να διαχωρίσει το αν κάποιος είναι αληθινός φίλος ή όχι, είναι τα κίνητρα πίσω από το συναπάντημα. Σε μια αληθινή φιλία οι δύο φίλοι καλούνται να μοιραστούν την ίδια ζωή με τον άλλον και να αντιμετωπίσουν τις χαρές και τις λύπες τους μαζί. Ένας αληθινός φίλος στέκεται κοντά στον φίλο του όχι μόνο στις ευχάριστες στιγμές της ζωής του αλλά και στις δυσάρεστες στιγμές θλίψης και δυσκολίας. Ένας πραγματικός φίλος υποστηρίζει και ενθαρρύνει τον φίλο του όταν οι άλλοι του συμπεριφέρονται άσχημα. Σε μία φιλία υπάρχει πάντα ο αμοιβαίος σεβασμός ,ώστε να υπάρχει ώρα και χώρος να εκφραστούν όλοι. Ο καλύτερος φίλος είναι αυτός που δεν φοβάται να πει την αλήθεια, αν πιστεύει ότι δεν κάναμε κάτι σωστά ή ότι πρέπει να μην κάνουμε κάτι άλλο. Είναι παράλληλα στο πλευρό μας και διατεθειμένος να σεβαστεί τις επιλογές μας, ώστε και αν διαφωνεί, να βρίσκεται δίπλα μας.

Σε αντίθεση με μια σκέτη παρέα στην οποία τα κίνητρα είναι διαφορετικά. Εδώ δεν συναντιόμαστε για να μοιραστούμε ολόκληρη τη ζωή μας αλλά μόνο για να ευχαριστηθούμε κάποια συγκεκριμένα πράγματα, πρόσκαιρα πράγματα, που τυχαίνει να μας αρέσουν και των δύο. Σε τέτοιες σχέσεις κατά βάθος γνωρίζουμε ότι υπάρχουν όρια στο τι μπορούμε να μοιραστούμε με τον άλλον. Όταν κάποιος από τους δύο βαρεθεί τη συγκεκριμένη απόλαυση που τους είχε ενώσει, τότε η ‘’φιλία’’ εξανεμίζεται.