των Δημήτρης Σταματόπουλος, Σπύρος Σταυρόπουλος και Γιώργος Μεταλλίδης

Ο αθλητισμός είναι η συστηματική σωματική καλλιέργεια και δράση με συγκεκριμένο τρόπο, ειδική μεθοδολογία και παιδαγωγική με σκοπό την ύψιστη σωματική απόδοση, ως επίδοση σε αθλητικούς αγώνες, στο αθλητικό και κοινωνικό γίγνεσθαι [1] . Παράλληλα ο αθλητισμός είναι ένας κοινωνικός θεσμός ο οποίος αντικατοπτρίζει τη δεδομένη κοινωνία και τον πολιτισμό της. Ο αθλητισμός μπορεί να πάρει πέντε μορφές, είτε ως ερασιτεχνικός, είτε ως επαγγελματικός, είτε ως μαζικός αθλητισμός, είτε ως φυσικές δραστηριότητες, είτε με την μορφή των παιχνιδιών. Οι λέξεις αθλητισμός και αθλητής παράγονται από το «άθλος», που σημαίνει κοπιαστικό έργο, εντατική προσπάθεια.

 

 

► Ορειβασία‎ (5 Κ, 3 Σ)

► Πάλη‎ (5 Κ, 7 Σ)

► Ποδηλασία‎ (3 Κ, 12 Σ)

► Ενόργανη γυμναστική‎ (2 Κ, 2 Σ)► Επιτραπέζια αντισφαίριση‎ (2 Κ, 4 Σ)► Ιππασία‎ (2 Κ, 8 Σ)► Καλλιτεχνικό πατινάζ‎ (1 Κ, 20 Σ)

 

 

► Ιστιοπλοΐα‎ (4 Κ, 10 Σ)

► Κολύμβηση‎ (4 Κ, 8 Σ)

► Κωπηλασία‎ (2 Κ, 4 Σ)

► Ελληνικοί ναυτικοί όμιλοι‎ (20 Σ)

► Ταχυπλοΐα‎ (2 Σ)

► Υδατοσφαίριση‎ (8 Κ, 2 Σ)

 

► Σκοποβολή‎ (4 Κ, 3 Σ)

► Στίβος‎ (8 Κ, 11 Σ)

► Τάε Κβον Ντο‎ (1 Κ, 1 Σ)

► Τζούντο‎ (2 Κ, 14 Σ)

► Τοξοβολία‎ (1 Κ

 

 

Γκόλμπολ

Μπότσια

 

Οι επιδράσεις του αθλητισμού στον άνθρωπο:

1. Η ανάπτυξη όλων των στοιχείων που αποτελούν την προσωπικότητα, πρέπει να είναι και δια μέσου του αθλητισμού-όσο το δυνατό ισόρροπη.

α) Ως προς την ανάπτυξη του σώματος, η συνεισφορά του κρίνεται ως θετική. Οι σωματικές ιδιότητες αναπτύσσονται και η υγεία διασφαλίζεται ως ένα μεγάλο βαθμό.

β) Τα ηθικά στοιχεία, δηλαδή ιδιότητες όπως η άμιλλα, η αλληλοβοήθεια, η φιλία, βρίσκουν πρόσφορο έδαφος για ανάπτυξη του αθλητή, που έχει ενστερνιστεί τις αρχές του «ευ αγωνίζεσθαι». Οι αθλητικές εκδηλώσεις, γενικά μπορούν να προωθήσουν την ιδέα της συνεργασίας.

γ) Ο άνθρωπος λειτουργεί συναισθηματικά και βιώνει -συχνά με υπέρμετρη ένταση-τις ψυχικές του ιδιότητες. Η χαρά, η λύπη, ο φόβος, η αγωνία «καθαίρουν» συναισθηματικά τα σύγχρονο άτομο, που κατατρύχεται από έναν τρόπο ζωής, ο οποίος επιβάλλει τη «στυγνή λογική» ως βάση της ανθρώπινης συμπεριφοράς.

δ) Κάθε άθλημα παρουσιάζει δυσκολίες και απρόοπτα, που είναι αδύνατο να αντιμε-τωπιστούν χωρίς πνευματική εγρήγορση. Το «πνεύμα» του αθλητή πρέπει να είναι ενεργό, διαφορετικά δυσκολεύει υπέρμετρα η προσπάθειά του προς τη επιτυχία.

2. Η άθληση χρειάζεται να θεωρηθεί απαραίτητο όπλο του ανθρώπου, στην προσπά-θειά του για ολοκλήρωση. Αυτή ακριβώς ήταν η οπτική των Αρχαίων Ελλήνων. Ίσχυε το «νους υγιής εν σώματι υγιεί».

Χωρίς καμία αμφιβολία  η  φυσική  δραστηριότητα  διώχνει  το  στρες.

Πολλά  από τα  σημερινά  παιδιά  βιώνουν  το στρες, την  κατάθλιψη,και  την  νευρικότητα

στον ίδιο ή  και  περισσότερο, κάποια,  βαθμό  από  τους  ενήλικες.

Και  επειδή  η  φυσική άσκηση   βελτιώνει  την υγεία, ένα  παιδί  με  καλή  φυσική  κατάσταση  έχει περισσότερες  πιθανότητες  να είναι  πιο  ξεκούραστο  και  να  παρουσιάζει μεγαλύτερη  πνευματική  διαύγεια.

Ο  αθλητισμός  συμβάλλει  ακόμα  τόσο  στην  ψυχολογική  όσο  και

στην κοινωνική  ανάπτυξη του  παιδιού.Οι  αθλητικές  δραστηριότητες  συγκροτούν

ένα  σημαντικό  μαθησιακό  περιβάλλον  για  το  παιδί.

Ο  αθλητισμός   μπορεί να   επηρεάσει  την  ανάπτυξη   του  αισθήματος

αυτοπεποίθησης  και αυτοεκτίμησης  του  παιδιού. Μέσα  σε αυτό  το  πλαίσιο  εδραιώνεται  και αναπτύσσεται  η  θέση  του ατόμου  ανάμεσα  στους  συνομηλίκους  του, καθώς  και  η αποδοχή  του

από   αυτούς.

 

Επειδή  ο  αθλητισμός  είναι  σημαντικός  για  τα  παιδιά,το  να  είναι  καλά

σε κάποιο  άθλημα  αποτελεί  για  αυτά  ισχυρό  κοινωνικό  προσόν.

Ειδικά  τα  αγόρια  χρησιμοποιούν  τα  αθλήματα  και  τα παιχνίδια  ως  μέσο  σύγκρισης  του  εαυτού  τους   με τους  φίλους  τους. Tα  παιδιά  που  διαθέτουν  αθλητικές ικανότητες  γίνονται  πιο  εύκολα  αποδεκτά  από  τους συνομηλίκους  τους  και  έχουν  μεγαλύτερες πιθανότητες  να  γίνουν  αρχηγοί  ομάδων.

Γιατί οι νέοι προτιµούν στον ελεύθερό τους χρόνο να ασχολούνται µε τον αθλητισµό και συγκεκριµένα µε το 1) Μπάσκετ 2)Βόλεϊ 3) Ποδόσφαιρο;

Οι περισσότεροι νέοι όχι µόνο στις µέρες µας αλλά και από τα πιο παλιά χρόνια ασχολούνταν με οµαδικά παιχνίδια δηλαδή το µπάσκετ το βόλεϊ και το ποδόσφαιρο. Αυτά τα τρία παιχνίδια είναι οµαδικά και η αξία του αθλητισµού διαφαίνεται εντονότερα στα οµαδικά παιχνίδια. Επιπροσθέτως, αυτή η µορφή άθλησης καλλιεργεί το πνεύµα της οµαδικότητας, γιατί στα οµαδικά παιχνίδια τη νίκη την κερδίζουν όλοι και όχι µόνο ένας. Εθίζει τα άτοµα στην ετοιµότητα, την εγκράτεια, την υπευθυνότητα, την υπακοή στους κανόνες, την πειθαρχία. Επίσης, εντάσσει τις ατοµικές απολαύσεις και χάρες στην υπηρεσία του κοινού συµφέροντος.  Ακόµα, για το ποθητό αποτέλεσµα απαιτεί αυτογνωσία, ετερογνωσία αλλά και γνώση του αντιπάλου. Ως προς τον αντίπαλο, µάλιστα, επιβάλλει το σεβασµό, την αποφυγή περιφρόνησης και υποτίµησης ή υπερεκτίµησης των δυνάµεων του.  Οι νέοι στον ελεύθερο χρόνο τους προτιµούν να ασχολούνται µε αυτά τα τρία οµαδικά αθλήµατα το µπάσκετ, το βόλεϊ και το ποδόσφαιρο γιατί προτιµούν να διασκεδάζουν και να περνούν τον ελεύθερό τους χρόνο µε τους φίλους τους και την παρέα τους. Κατά τη γνώµη µου πιστεύω ότι προτιµούν να αξιοποιούν µε αυτόν τον τρόπο τον ελεύθερο χρόνο τους γιατί µε αυτόν τον τρόπο όχι µόνο αθλούνται και γυµνάζονται σωµατικά αλλά και έρχονται πιοκοντά µε τους φίλους τους µε αποτέλεσµα να γνωρίζονται καλύτερα µεταξύ τους καινα περνά πολύ πιο ευχάριστα η ώρα απ’ότι να κάθονται µόνοι τους µπροστά σε ένα Η/Υ, µία τηλεόραση ή σε κάποιο ηλεκτρονικό παιχνίδι χωρίς βέβαια να µην αποκοµίζουν απολύτως τίποτα. Ενώ µε αυτόν τον τρόπο αποκτούν καινούριες εµπειρίες, αποκτούν καινούριους φίλους, εκτονώνονται και αντιµετωπίζουν το άγχος της καθηµερινότητας.