- Δικ. – Ησυχία, ησυχία στο δικαστήριο! Κατηγορούμενε παρουσιάσου…
- Κατ.- Είμαι αθώος!
- Δικ.- Ναι, καλά! Αυτό θα το δούμε! Ορκίσου σε παρακαλώ.
- Κατ.- Ορκίζομαι να πω την αλήθεια…
- Δικ.- Για πρώτη φορά στη ζωή σου! Ησυχία παρακαλώ! Λοιπόν, ξεκινάμε… Πόσες κοπάνες έκανες κατά τη διάρκεια της φοίτησής σου στο λύκειο;
- Κατ.- Εεε… δύο. Όχι, όχι τρείς αν θυμάμαι καλά!
- Δικ.- Άλλα λένε τα στοιχεία μας εδώ! Μια στο παρκάκι την ώρα της φυσικής με τον Σταύρο και τον Δημήτρη, μια στην καφετέρια με την Ελένη την ώρα της άλγεβρας, μια άλλη για κόντρες με τα μηχανάκια την ώρα της έκθεσης, άλλη μια με τον Πέτρο για κάπνισμα μέχρι θανάτου… Και η λίστα δεν έχει τελειωμό! Σύνολο, 56 κοπάνες στα τρία χρόνια του λυκείου. Το αρνείσαι ;;;
- Κατ.- Εεε… Όχι.
- Δικ.- Από σκονάκια έκανες καθόλου ή ήσουν πάντα διαβασμένος;
- Κατ.- Μια φορά μόνο την ώρα των αρχαι…
- Δικ.- Ψεύδεσαι ασυστόλως!!! Εδώ βλέπω σκονάκια στη γεωμετρία, στη χημεία, στην ιστορία… ακόμα και στα αγγλικά! Και μάλιστα έχουμε κρατήσει μερικά από αυτά όπου φαίνεται καθαρά ο γραφικός σου χαρακτήρας!
- Κατ.- Ψέματα! Εγώ ποτέ μου δεν έκανα σκονάκια!
- Δικ.- Το αρνείσαι κατηγορούμενε ;;; Κι αυτά εδώ τι είναι;
- Κατ.- Εεεμμ…. Κρατούσα σημειώσεις.
- Δικ.- Την ώρα του διαγωνίσματος ;
- Κατ.- Γιατί όχι ;
- Δικ.- Τέλος πάντων… Εδώ βλέπω και πιο σοβαρά αδικήματα! Χμμ… τι κάνατε κ. Πατέρα στις 26 Νοεμβρίου, όταν ήσασταν στη δευτέρα λυκείου ;
- Κατ.- Και πού θέλετε να θυμάμαι ;
- Δικ.- Κάτσε να σου θυμίσω εγώ. 3η ώρα, κενό, στην τάξη, τσιγάρα και μια φωτιά στο σακάκι του καθηγητή των μαθηματικών. Τι έχεις να πεις για αυτό;;;
- Κατ.- Καλά καλά θα σας πω… Ήμασταν μια παρέα, εγώ και άλλα τρία αγόρια. Μόλις μάθαμε ότι έχουμε κενό στη βιολογία πετάξαμε απ’ την χαρά μας και αρχίσαμε να τρέχουμε στους διαδρόμους του σχολείου! Φτάσαμε στην τάξη. Είχα ξεχασμένα στην μπροστινή θήκη της τσάντας μου κάτι τσιγάρα και σκέφτηκα να καθίσουμε κοντά στο παράθυρο να αράξουμε λιγάκι. Έξαφνα κι εκεί που καπνίζαμε με την καρδιά μας, ακούμε βήματα στο διάδρομο, πανικοβληθήκαμε! Τότε αν μας έπιαναν με τσιγάρο η 5ήμερη ήταν σίγουρη. Τι να κάνουμε , πετάξαμε τα τσιγάρα όπως όπως στο περβάζι του παραθύρου της τάξης μας
‘’Τι κάνετε εσείς εδώ; Ρώτησε ο καθηγητής,
‘’τίποτα, απλώς καθόμασταν ‘’απαντήσαμε έντρομα εμείς,
‘’περάστε έξω αμέσως’’. Εμείς κάναμε να φύγουμε μα γυρίζοντας πίσω βλέπουμε τον καθηγητή να έχει πάρει κυριολεκτικά φωτιά.
Στο περβάζι υπήρχαν ξερά φύλλα, άρπαξαν από τα τσιγάρα μας και ο καθηγητής όταν πήγε να κλείσει το παράθυρο έγινε παρανάλωμα του πυρός, και ο εμείς όπου φύγει-φύγει!
Μαραζιώτη Λυδία, Πλευρίτη Αμαλία, Α2
