Τι είναι φυλακές; Είναι τα σιδερένια κάγκελα που άλλοτε μας επιβάλλουν άλλοτε επιβάλλουμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας. Είναι -για μένα- το περίφημο «χέρι» του Κάλβου που μαγκώνει τη σκέψη μου και τη φωνή μου και δε την αφήνει να επιτελέσει το έργο που είναι η αλλαγή. Όσο ουτοπικό κι αν ακούγεται το όνειρο όλων των νέων είναι να αλλάξουν τον κόσμο και προπαντός να συμμετέχουν σ’ αυτήν την αλλαγή, να είναι κομμάτι της. Αυτό το δικαίωμα, αυτό το όνειρο το καταπατά ο ρεαλισμός που διέπει την κοινωνία μας και κατ’ επέκταση την ψυχοσύνθεση μας. Φυλακή είναι να σου στερούν τα θεμελιώδη δικαιώματα και με απεργία πείνας να παλεύεις να τα πάρεις πίσω.

Φυλακές είναι τέλος, τα όρια, το επιτρεπτό, το «καθωσπρέπει» που γονείς και φίλοι σου επιβάλλουν. «Μη» σου λένε «δεν είναι σωστό». Σου στερούν κάτι. Δε σ’ αφήνουν. Αυτό είναι οι φυλακές μας. Ο εγκλωβισμός. Το ποντίκι στη φάκα που σε λίγο θα έρθουν και θα το ψεκάσουν να πεθάνει…

Αναστασία Καρλιαύτη