Η ΚΥΡΙΑ ΣΤΑ ΤΥΡΙΑ
Στο συγκεκριμένο σουπερμάρκετ είχα ξαναπάει, όχι όμως στο τμήμα με τα τυριά. Της μεγάλης μου της άρεσε κάποιο ξυσμένο τυρί, το οποίο είχε εξαντληθεί από τα τυποποιημένα κι έψαξα να το βρω στο τμήμα με τα τυριά.
Μπροστά μου είχε δύο κυρίες. Η κυρία μέσα στα τυριά χαμογελαστή, γνώστης του αντικειμένου, ορεξάτη. Από αυτούς που περνάνε καλά με αυτό που κάνουν. Ευλογημένη αυτή η ζωή.
Η πρώτη πελάτισσα δεν ήταν κακή, ήταν όμως διστακτική. Κι ολίγον καχύποπτη.
Είχε ήδη αγοράσει δύο τυριά κι ετοιμαζόταν να παραλάβει το τρίτο.
Για κάποιο λόγο ρώτησε την κυρία στα τυριά εάν το τρίτο ήταν «φρέσκο». Αστειεύεστε?, της απάντησε η υπεύθυνη.
Αυτό το «αστειεύεστε» είχε πειθώ, είχε γλύκα αλλά πάνω από όλα είχε αγάπη. Έβγαινε από μέσα της. Την κοίταξε στα μάτια. Κι αυτό γλυκά. Η ανησυχία της κυρίας κάμφθηκε κατευθείαν. Χαμογέλασε, αλλά πιο πολύ της χαμογέλασε η υπεύθυνη αποχαιρετώντας την.
Ήρθε η σειρά της επόμενης κυρίας. Με κοίταξε στα μάτια προβληματισμένη αν ήταν η σειρά της ή όχι. Της χαμογέλασα πίσω. Ήθελε φέτα. Πήρε τη γνώμη της κυρίας στα τυριά.
«Θα σας βάλω αυτή τη φέτα», της απάντησε, αφού σκέφτηκε λίγο κι έκατσε μέσα της το brief. (ζητούμενο η πικάντικη γεύση).
Περίμενε το γνέψιμο της πελάτισσας το οποίο δεν άργησε να έρθει. Έκοψε τη φέτα αριστοτεχνικά, όπως την έκοβαν παλιά. Όχι εντελώς κάθετα. Να φανούν τα νερά της, να σπάσει λίγο στην λαδόκολλα για να τη λαχταρίσεις ακόμη πιο πολύ. Είναι οκ? Ρώτησε την κυρία, σα να ρωτούσε την πιο διάσημη ηθοποιό.
Η φέτα ήταν τόσο λαχταριστή που μου ήρθε να πάρω λίγο με το χέρι μου. Είναι μια χαρά, της απάντησε η κυρία εμφανώς ικανοποιημένη. Της κυρίας στα τυριά δεν της έφτασε. «Την επόμενη φορά θα περιμένω να μου πείτε εάν σας άρεσε». Αγάπη και χαμόγελα.
Ήρθε η σειρά μου. Της εξήγησα το δικό μου ζητούμενο (λες κι ήμασταν σε γιατρό κι αυτός θα πρότεινε στον καθένα μας την κατάλληλη θεραπεία)
Μου πρότεινε ένα σκληρό τυρί το οποίο έμοιαζε με αυτό που ήθελα (το ίδιο ακριβώς δεν υπήρχε). Με ρώτησε αν το ήθελα χοντρο ή ψιλο τριμμένο. Με προέτρεψε για ψιλοτριμμένο. Την ευχαρίστησα αλλά και σε μένα της έφτασε. (σε αυτούς τους ανθρώπους δεν φτάνει).
«Το τυρί αυτό τριμμένο ταιριάζει πάνω στις τηγανητές πατάτες (!) και πάνω στη σαλάτα».
Την ευχαρίστησα κι έφυγα με το χαμόγελο μέχρι τα αυτιά.
Σαν να πήρα κι ένα κομμάτι της εξαιρετικής κυρίας μαζί μου.
Το βρήκα στο ίντερνετ στα αγγλικά. (το μεταφράζω)
Meraki: Μεράκι. Αυτή τη λέξη τη χρησιμοποιούν συχνά οι Έλληνες για να περιγράψουν όταν κάνουν κάτι με την ψυχή τους, με δημιουργικότητα, αλλά και με αγάπη.
Όταν βάζεις ένα κομμάτι σου (something of yourself)σε αυτό που κάνεις, ό,τι κι αν είναι αυτό.
Πηγή: fb
