Το τελευταίο Θρανίο

Το χθες και το σήμερα…

     Πολλά πράγματα στην καθημερινή μας ζωή τα θεωρούμε δεδομένα και δεν τα προσέχουμε. Όμως, αν σκεφτούμε πόσο έχουν αλλάξει τη ζωή μας, θα καταλαβαίναμε την αξία τους. Ρωτήσαμε την κ. Ειρήνη, μια γλυκιά κυρία από τα Ζωνιανά, το ορεινό χωριό στο Μυλοπόταμο. με τη μεγάλη πείρα της ζωής της, καθώς είναι πάνω από 80 ετών, μας μίλησε για το πόσο έχουν αλλάξει πολλά πράγματα τα τελευταία χρόνια, άλλα προς το καλύτερο και άλλα όχι.

Παλαιότερα υπήρχαν πολλές δυσκολίες που έκαναν τους ανθρώπους να ταλαιπωρούνται σε πολλά πράγματα, όπως το πώς να φτιάχνουν τα ρούχα τους ή πώς να συντηρούν τα τρόφιμα. Δούλευαν από το πρωί ως το βράδυ στα χωράφια και έπρεπε μόνοι τους να κατασκευάζουν τα πράγματα που χρησιμοποιούσαν στην καθημερινή ζωή τους.

Επίσης, η μετακίνηση και η μεταφορά ήταν πολύ δύσκολες, γιατί δεν υπήρχαν τα μεταφορικά μέσα που υπάρχουν στις μέρες μας. Παλαιότερα δεν υπήρχαν ηλεκτρονικές συσκευές (π.χ. υπολογιστές, κινητά, τηλεόραση κ.α.). Τώρα, όμως, υπάρχουν όλα και φυσικά διευκολύνουν τη ζωή μας.

Από την άλλη, παλαιότερα οι άνθρωποι ήταν πιο αγαπημένοι από τη σημερινή εποχή. Επίσης, στο χωριό γίνονταν διάφορες εκδηλώσεις ενώ τώρα δεν γίνονται τόσες πολλές όσο παλιά. Οι υποχρεώσεις ήταν λιγότερες από ό,τι είναι τώρα. Τα παιδιά δεν είχαν τόσες δραστηριότητες για να ασχολούνται. Όμως, βοηθούσαν τους γονείς τους στις εξωτερικές δουλειές. Παλιά υπήρχαν χώροι οι οποίοι ήταν υποβαθμισμένοι λόγω έλλειψής χρημάτων (π.χ. γήπεδα, σχολεία, δημόσια κτήρια), που σήμερα είναι πολύ αναβαθμισμένοι από τους κατοίκους και από τον δήμο.  Παλιά οι άνθρωποι παντρευόντουσαν από προξενιό, ενώ τώρα γνωρίζονται πριν παντρευτούν.

Βενετία Καββάλου (Γ1)