Η έννοια της ομορφιάς

Η ομορφιά γενικά είναι το χαρακτηριστικό ενός ατόμου, ενός τόπου, ενός αντικειμένου ή μιας ιδέας που προσφέρει μια αέναη εμπειρία απόλαυσης, ευχαρίστησης, νοήματος και ικανοποίησης. Η ομορφιά μελετάται ως κλάδος της αισθητικής, της κοινωνιολογίας, της κοινωνικής ψυχολογίας και του πολιτισμού. Ως δημιούργημα του πολιτισμού, έχει εμπορευματοποιηθεί εξαιρετικά με όχι πάντα θετικά αποτελέσματα. Μια «ιδανική ομορφιά» είναι η ύπαρξη η οποία θαυμάζεται, ή κατέχει χαρακτηριστικά τα οποία χαρακτηρίζονται ευρέως ως όμορφα σε έναν συγκεκριμένο πολιτισμό ή κοινωνία.

Η έννοια του ‘όμορφου’ συχνά περιλαμβάνει και την περίπτωση όπου μια ύπαρξη βρίσκεται σε πλήρη ισορροπία και αρμονία με την φύση, κατάσταση η οποία μπορεί να οδηγήσει σε αισθήματα έλξης και συναισθηματικής ευημερίας. Επειδή όμως, είναι μια υποκειμενική εμπειρία, συχνά λέγεται ότι η ομορφιά είναι στα μάτια αυτού που βλέπει. Ωστόσο, στην πιο βαθυστόχαστή της έννοια, η ομορφιά μπορεί να δημιουργεί μια περίοπτη εμπειρία θετικής αντανάκλασης γύρω από το νόημα της ύπαρξης κάθε ατόμου. Υποκείμενο δε της ομορφιάς είναι οτιδήποτε συνηχεί με την προσωπική ολοκλήρωση.

Η ιστορία της ομορφιάς

Η πρώιμη Δυτική θεωρία της ομορφιάς βρίσκεται στα έργα πολλών πρώιμων Ελλήνων φιλοσόφων από την προ-Σωκρατική περίοδο, όπως ο Πυθαγόρας. Το Πυθαγόρειο σχολείο είδε μία δυνατή σχέση μεταξύ των μαθηματικών και της ομορφιάς. Συγκεκριμένα, παρατήρησαν, ότι τα αντικείμενα τα οποία ήταν μοιρασμένα αναλογικά σύμφωνα με την χρυσή τομή φαίνονται πιο ελκυστικά. Η αρχαία ελληνική αρχιτεκτονική στηρίζεται στην ιδέα της συμμετρίας και της αναλογίας, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον Παρθενώνα, αλλά και η παγκόσμια αρχιτεκτονική έχει βασιστεί πολλές φορές σε αυτή την νοοτροπία. Γνωστό παράδειγμα το Τατζ Μαχάλ στην Ινδία. Η σύγχρονη έρευνα μάλιστα εισήγαγε την ιδέα ότι οι άνθρωποι των οποίων τα χαρακτηριστικά του προσώπου είναι συμμετρικά και αναλογικά σύμφωνα με την χρυσή τομή θεωρούνται πιο ελκυστικοί από αυτούς στους οποίους δεν υπάρχει μαθηματική συμμετρία. Η συμμετρία είναι επίσης σημαντική γιατί δηλώνει την απουσία γενετικών ή επίκτητων ατελειών. Παρόλο που το ύφος, το στυλ και η μόδα διαφέρει ευρύτατα, η δια-πολιτισμική έρευνα έχει ανακαλύψει μία ποικιλία από ομοιότητες στην αντίληψη των ανθρώπων περί ομορφιάς. Τα μεγάλα μάτια και μια καθαρή επιδερμίδα, για παράδειγμα, θεωρούνται όμορφα και στους άντρες και στις γυναίκες σε όλους τους πολιτισμούς του κόσμου. Τα νεογνικά χαρακτηριστικά είναι ενυπάρχων ελκυστικά και η νεότητα γενικά συσχετίζονται με την ομορφιά.

Υπάρχουν στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η προτίμηση για όμορφα πρόσωπα εμφανίζεται στο προσκήνιο νωρίς στην ανάπτυξη ενός παιδιού, καθώς και ότι τα κριτήρια της ελκυστικότητας είναι όμοια ανάμεσα σε διαφορετικά φύλα και πολιτισμούς.

Οι βάσεις, τοποθετημένες από Έλληνες και Ρωμαίους καλλιτέχνες έχουν επίσης τροφοδοτήσει τα κριτήρια της ανδρικής ομορφιάς στο Δυτικό πολιτισμό. Ο Ιδανικός Ρωμαίος περιγραφόταν ως ψηλός, μυώδης, με μακριά πόδια με πλούσια κόμμωση, ένα ψηλό και ανοιχτό μέτωπο –ένδειξη ευφυΐας-, μεγάλα μάτια, ‘δυνατή’ γραμμή φρυδιού, μία δυνατή και τέλεια μύτη και προφίλ, ένα μικρότερο στόμα και ένα δυνατό περίγραμμα σαγονιού. Αυτός ο συνδυασμός παραγόντων θα μπορούσε, όπως συμβαίνει και σήμερα, να δημιουργήσει μία εντυπωσιακά αξιοπρόσεκτη όψη ενός όμορφου αρσενικού χαρακτήρα.

Τα ιδανικά της ομορφιάς μπορούν να οδηγήσουν σε ρατσιστική καταπίεση. Για παράδειγμα, μία κοινή ιδέα στον Αμερικανικό πολιτισμό και τρόπο ζωής έχει καθιερωθεί η πεποίθηση ότι τα σκουρόχρωμα χαρακτηριστικά είναι λιγότερο ελκυστικά ή επιθυμητά από τα ανοιχτόχρωμα. Η πεποίθηση ότι η μελαψή επιδερμίδα ήταν άσχημη και αποκρουστική ήταν ιδιαίτερα καταστρεπτική για την ψυχολογία των αφροαμερικάνων, δηλωμένος ως εσωτερικευμένος ρατσισμός. Η πολιτισμική κινητοποίηση ‘Το μαύρο είναι όμορφο’ στόχευε στο να διαλύσει αυτήν την αντίληψη.

Αντιστρόφως, τα ιδανικά της ομορφιάς μπορούν επίσης να προωθηθούν φυλετική ενότητα. Τα παιδιά που προκύπτουν από την ανάμειξη φυλών συχνά παρατηρείται να είναι περισσότερο όμορφα και ελκυστικά από τους γονείς τους επειδή η γενετική τους ποικιλία τους προστατεύει από τα κληρονομικά ψεγάδια των γονέων τους.

 Η ανθρώπινη ομορφιά

Ο χαρακτηρισμός ενός ανθρώπου ως όμορφου, είτε σε ατομικό επίπεδο είτε κατά κοινή ομολογία, βασίζεται συχνά και σε κάποιο συνδυασμό εσωτερικής ομορφιάς, η οποία συμπεριλαμβάνει ψυχολογικούς παράγοντες όπως προσωπικότητα, ευφυΐα, χάρη, κοινωνικότητα, γοητεία, ηθική ακεραιότητα, αρμονία και κομψότητα και εξωτερικής ομορφιάς, η οποία περιλαμβάνει φυσικούς σωματικούς παράγοντες, όπως η υγεία, η νεότητα, η σεξουαλικότητα, η συμμετρία, η κοινοφιλία και η χροιά της επιδερμίδας του προσώπου.

Ένας συνηθισμένος τρόπος να μετρήσουμε την εξωτερική ομορφιά, βασισμένη στην κοινή γνώμη ή στην επικρατούσα άποψη της εποχής, είναι να οργανώσουμε ένα διαγωνισμό ομορφιάς, πασαρέλα, όπως ο διαγωνισμός για την ανάδειξη της Μις Κόσμος. Η εσωτερική ομορφιά, ωστόσο, είναι πιο δύσκολο να μετρηθεί σε ποσοστά, παρόλο που οι κριτικοί των διαφόρων καλλιστείων και διαγωνισμών ομορφιάς συχνά ισχυρίζονται ότι την λαμβάνουν υπόψη στην λήψη της απόφασής τους.

Ένας σταθερός δείκτης της φυσικής ομορφιάς είναι η κοινοφιλία ή μετριότητα. Όταν εικόνες ανθρώπινων προσώπων υπολογίζονται μαζί για να δημιουργήσουν μία σύνθετη εικόνα, έρχονται προοδευτικά πιο κοντά στην ιδανική εικόνα και φαίνονται πιο ελκυστικά. Αυτό παρατηρήθηκε αρχικά το 1883, όταν ο Φράνσις Γκάλτον , ξάδερφος του Κάρολου Δαρβίνου , επίστρωσε φωτογραφικές σύνθετες εικόνες προσώπων χορτοφάγων και εγκληματιών για να δει εάν υπήρχε κάποιο τυπικό παρουσιαστικό προσώπου για τον καθένα. Ενώ το έκανε αυτό παρατήρησε ότι η σύνθετη εικόνα που περιείχε και τα δυο πρόσωπα ήταν πολύ πιο ελκυστική από τις ατομικές εικόνες τους.

Μετρημένο κατευθείαν από αυτήν την εικόνα, η μετωπική αναλογία Μέσης-Γοφού αυτού του μοντέλου σε αυτήν την εικόνα είναι περίπου 0,69. Η αναλογία μέσης-γοφού πάντα εθεωρείτο ένα κύριο χαρακτηριστικό της φυσικής έλξης που αποπνέουν οι γυναίκες.

Οι ερευνητές έχουν επαναλάβει το πείραμα κάτω από πιο ελεγμένες συνθήκες και βρέθηκε ότι η εικόνα που ήταν σύνθεση μιας σειράς προσώπων εκτιμήθηκε και κρίθηκε πιο ελκυστική από τις ατομικές φωτογραφίες των ίδιων προσώπων που συμμετείχαν στην σύνθετη εικόνα και έλαβαν μικρότερη βαθμολογία. Ακολούθως, είναι απολύτως φυσικό το ότι τα σεξουαλικά πλάσματα θα πρέπει μάλλον να έλκονται από ταίρια, τα οποία κατέχουν προεξέχοντα κοινά ή μέσα χαρακτηριστικά.

Ακόμα ένα χαρακτηριστικό των όμορφων γυναικών, το οποίο έχει εξερευνηθεί από τους ερευνητές είναι μια αναλογία μέσης-με-γοφό, waist-to-hip ratio (WHR), που είναι περίπου 0,70 για τις γυναίκες. Η ιδέα και το νόημα της WHR σχηματίστηκε αρχικά ως θεωρία από την καινοτόμο ψυχολόγο Δρα Devendra Singh στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Όστιν το 1993. Ψυχολόγοι έχουν δείξει ότι αυτή η αναλογία υποδεικνύει επακριβώς την γονιμότητα των γυναικών. Σύμφωνα με την παράδοση, τους προηγούμενους αιώνες όπου η τροφή ήταν πιο σπάνια, οι υπέρβαροι άνθρωποι θεωρούνταν πιο

 Η εσωτερική ομορφιά

Η εσωτερική ομορφιά είναι η έννοια που χρησιμοποιείται για να περιγράψουμε την θετική πλευρά ενός ανθρώπου ή αντικειμένου (σπανιότερα) το οποίο δεν είναι αισθητικά όμορφο (δηλαδή δεν διαθέτει φυσική εξωτερική ομορφιά).

Ενώ τα περισσότερα είδη χρησιμοποιούν φυσικά γνωρίσματα και φερομόνες για να έλκουν τα ταίρια τους, οι περισσότεροι άνθρωποι υποστηρίζουν ότι στηρίζουν τις επιλογές τους στην εσωτερική ομορφιά που έχει το ταίρι που έχουν επιλέξει. Αξίες, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται και η ευγένεια, η ευαισθησία, η τρυφερότητα ή η συμπόνια, η δημιουργικότητα και η ευφυΐα λέγεται ότι μπορούν να κάνουν τον άνθρωπο που τις κατέχει επιθυμητό από την αρχαιότητα. Ωστόσο, νέες έρευνες που συγκρίνουν αυτό που οι περισσότεροι άνθρωποι υποστηρίζουν ότι βρίσκουν ελκυστικό στις ίδιες τους τις συνήθειες «ζευγαρώματος» υπογραμμίζουν την επιπολαιότητα της «εσωτερικής ομορφιάς», υποστηρίζοντας το γεγονός ότι το ανθρώπινο γένος στηρίζεται και αυτό σε φυσικά γνωρίσματα και φερομόνες όπως ακριβώς και όλα τα υπόλοιπα ζώα προκειμένου να βρει ταίρι.

Η ετυμολογία της ομορφιάς

Το κλασικό ελληνικό επίθετο του όμορφος ήταν καλλός. Η κοινή ελληνική λέξη για το όμορφος ήταν «ωραίος», ένα επίθετο το οποίο ετυμολογικά προέρχεται από την λέξη «ώρα». Στα κοινά ελληνικά, η ομορφιά ήταν συνεπώς συσχετισμένη με το να είναι κανείς ‘της μιας ώρας’. Ένα ώριμο φρούτο (όταν δηλαδή είναι στην ώρα του) θεωρείτο όμορφο, ενώ μια νεαρή γυναίκα η οποία προσπαθεί να δείχνει μεγαλύτερη ή μια μεγαλύτερη γυναίκα που προσπαθεί να δείχνει νεότερη δεν θα θεωρείτο όμορφη. Η λέξη ωραίος στην Αττική Ελληνική γλώσσα είχε πολλές σημασίες συμπεριλαμβανομένου του νέου και του ώριμου.

Επαγγέλματα σχετικά με την ομορφιά

Υπάρχουνε 37 ιδικότητες:

ΑΥΤΟΒΕΛΟΝΙΣΜΟΣ

ΑΡΩΜΑΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ (QIGONG)

ΒΟΤΑΝΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

ΒΙΟΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ

ΓΙΟΓΚΑ (YOGA)

ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ

ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΤΩΝ 5 ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ

ΔΙΟΡΘΩΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΑΡΘΡΩΣΕΩΝ & ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΗΣ ΣΤΗΛΗΣ

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΤΣΑΚΡΑΣ (Κέντρα Δύναμης)

ΚΥΤΤΑΡΙΤΙΔΑ (Ολοκληρωτική Θεραπεία της)

ΚΡΑΝΙΟΙΕΡΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

ΛΟΓΙΣΤΙΚΗ (Βασικές γνώσεις και αρχές)

ΜΑΣΑΖ HOT STONES

ΜΑΣΑΖ ΠΡΟΣΩΠΟΥ

ΜΑΣΑΖ ΜΕ ΜΠΑΜΠΟΥ

ΜΑΣΑΖ ΜΕ ΗΜΙΠΟΛΥΤΙΜΟΥΣ ΛΙΘΟΥΣ (Λιθομασάζ)

ΜΑΣΑΖ ΑΚΡΩΝ

ΜΑΣΑΖ SPA

ΜΑΣΑΖ ΤΗΑΙ (ΤΑΥΛΑΝΔΕΖΙΚΟ)

ΜΑΣΑΖ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΑΥΧΕΝΙΚΟΥ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ

ΜΑΣΑΖ ΜΕ ΑΙΘΕΡΙΑ ΕΛΑΙΑ

ΜΑΣΑΖ SHIATSU

MASAZNIMA (ΑΥΤΟΜΑΣΑΖ)

ΜΑΚΙΓΙΑΖ (Προσώπου και Σώματος)

NLP-ΝΕΥΡΟΓΛΩΣΣΙΚΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ

ΟΝΥΧΟΠΛΑΣΤΙΚΗ (ΜΑΝΙΚΙΟΥΡ-ΠΕΝΤΙΚΙΟΥΡ)

ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

ΡΕΦΛΕΞΟΛΟΓΙΑ (REFLEXOLOGY)

ΡΕΙΚΙ (REIKI)

REJUVANCE (Ανανέωση Προσώπου))

SUJOK (ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΧΕΡΙΩΝ-ΠΟΔΙΩΝ)

ΤΑΙ ΤΣΙ (THAICHICHUAN)

ΤΕΧΝΙΚΗ ΜΕ ΒΕΝΤΟΥΖΕΣ (CUPPING)

FASCIATHERAPY

ΩΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

HAIRSTYLING

Ελένη Τσομπανέλλη

Στέλλα Σακκαλή