Η Θάλασσα και τα επαγγέλματά της

Θ

ΣΦΟΥΓΓΑΡΑΣ

 
 

Ο σφουγγαράς έχει ως αντικείμενο την αλιεία και την επεξεργασία σφουγγαριών καθώς και την πώλησή τους στην αγορά.

Ο σφουγγαράς ασχολείται είτε με τον εντοπισμό και τη συλλογή σφουγγαριών στο βυθό της θάλασσας είτε με το χειρισμό των βοηθητικών μηχανημάτων από την επιφάνεια του σκάφους για παροχή βοήθειας στους σφουγγαράδες-δύτες.

Οι δραστηριότητες του σφουγγαρά περιλαμβάνουν την κατάδυση και παραμονή 3-4 ώρες σε βάθος ως 18 μέτρα για τη συλλογή σφουγγαριών,σπανιότερα την κατάδυση σε βάθος μεταξύ 50-60μέτρων και παραμονή 15 λεπτών για τη συλλογή σφουγγαριών,την ανάδυση σε αργούς ρυθμούς για να επιτευχθεί αποσυμπίεση, την ταξινόμηση των σφουγγαριών και την αρχική τους επεξεργασία πάνω στο σκάφος.

Ο Σφουγγαράς – Η Κάλυμνος

[youtube watch?v=UNv-gR9EruU ]

Η Κάλυμνος, έχει αποκτήσει παγκόσμια φήμη σαν τόπος δυτών και σφουγγαράδων. Η σπογγαλιεία έχει μακραίωνη παράδοση στο νησί και συμβάλει στην οικονομική ευημερία του τόπου. Μαζί με την Κάρπαθο, την Κάσο, τη Νίσυρο, τη Σύμη και τη Χάλκη αποτελούν τις κύριες περιοχές καταγωγής των βουτηχτάδων (όπως λέγονται οι δύτες που βγάζουν από το βυθό της θάλασσας τα σφουγγάρια),που η δραστηριότητά τους απλώνεται σ’ όλη την Ανατολική Μεσόγειο.

Τα τελευταία χρόνια έχουν μεταφέρει την τέχνη τους ακόμη και στην Αμερική, στον Κόλπο του Μεξικού και στη Φλόριντα.

 

Μέχρι και πριν λίγες δεκαετίες οι δύτες των Δωδεκανήσων καταδύονταν “γυμνοί”, δηλαδή χωρίς να φορούν το ειδικό προστατευτικό σκάφανδρο και μάθαιναν την τέχνη τους με τρόπο εμπειρικό. Αυτοί ήταν οι περίφημοι βουτηχτάδες.

 

Τώρα πια, χρησιμοποιούν ειδικά σκάφανδρα και άλλες εκσυγχρονισμένες συσκευές, ενώ παράλληλα εκπαιδεύονται στην Κρατική Σχολή Δυτών της Καλύμνου, που είναι η μοναδική στο είδος της στην Ελλάδα που παρέχει στους απόφοιτους κρατικό επαγγελματικό δίπλωμα δύτη.

Οι Καλύμνιοι δύτες είναι διάσημοι σε όλη την Μεσόγειο και δεν χρησιμοποιούνται μόνο για την σπογγαλιεία, αλλά και για κάθε καταδυτική εργασία.

Για την ιστορία αναφέρουμε ότι οι παραδοσιακοί γυμνοί βουτηχτάδες, σταμάτησαν τις καταδύσεις το 1895. Από τότε όλοι χρησιμοποιούν τα σκάφανδρα και τηρούν όλα τα μέτρα ασφάλειαs.

 

Εκπαιδευτικό, πληροφοριακό και υποστηρικτικό υλικό

Επαγγελματικού Προσανατολισμού

Ηλεκτρονικοί Οδηγοί Παιδαγωγικού Ινστιτούτου

ΔΥΤΗΣ

 

 

Δύτης ονομάζεται ο άνθρωπος που καταδύεται στο βυθό της θάλασσας.Υπάρχουν δυο τρόποι για να καταδυθεί κανείς στο βυθό.Είτε κρατώντας την ανάσα του είτε χρησιμοποιώντας τις φιάλες.Ο δύτης βουτά στο βυθό για επαγγελματικούς λόγους,για επιστημονικούς λόγους ή για ψυχαγωγία (παρατήρηση  βυθού).

Καθήκον του επαγγελματία δύτη είναι να μπορεί να παραμείνει κάτω από την επιφάνεια του νερού για αρκετό διάστημα με τη βοήθεια συσκευών.Ο δύτης μπορεί να εργαστεί σε σκάφη,στη θάλασσα ή σε λίμνες.Επίσης μπορεί να εργαστεί ως καθηγητής αυτόνομης κατάδυσης,ως ελεύθερος επαγγελματίας ή στο στρατό.

Τα καθήκοντα του δύτη είναι η διδασκαλία της τεχνικής της κατάδυσης,η ανεύρεση ναυαγίων,η ανεύρεση αρχαίων,η έρευνα για τη ρύπανση των θαλασσών,η εξερεύνηση του θαλάσσιου υπεδάφους,η μελέτη των ιχθύων και του πλαγκτόν.

 

 Λιμενικός

 

Ορισμός: Ο λιμενικός εντάσσεται στα Σώματα Ασφαλείας και έχει ως καθήκον τη φύλαξη των ακτών, την εύρυθμη λειτουργία των λιμένων της χώρας και τον έλεγχο των πλοίων και σκαφών.

Περιγραφή: Βασικό έργο του λιμενικού είναι η αστυνόμευση των χωρικών υδάτων, των λιμένων και των ακτών της χώρας. Ο λιμενικός είναι υπεύθυνος επίσης για τον έλεγχο των πλοίων, την εκπαίδευση στελεχών του Εμπορικού Ναυτικού, τη διάσωση ναυαγών, την ασφάλεια των ταξιδιωτών και την προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος από τη ρύπανση.

Τα καθήκοντα των στελεχών του Λιμενικού Σώματος, διαφοροποιούνται με βάση κανονισμούς και ανάλογα με το βαθμό και τη συγκεκριμένη υπηρεσία όπου υπηρετούν. Σε γενικές γραμμές, οι παραπάνω δραστηριότητες διακρίνονται σε επιτελικές, αστυνομικές και υπαλληλικές.

Ειδικότερα, οι λιμενικοί που στελεχώνουν τα περιπολικά σκάφη του σώματος περιπολούν στις ακτές και στα χωρικά ύδατα ελέγχοντας αν τα αλιευτικά σκάφη διαθέτουν τα απαραίτητα πιστοποιητικά για να ψαρεύουν νόμιμα. Διενεργούν ελέγχους στα σκάφη αναψυχής και στα εμπορικά πλοία στην περίπτωση που φανούν ύποπτα για διεξαγωγή λαθρεμπορίου, μεταφορά λαθρομεταναστών, παράνομη αλιεία. Επεμβαίνουν, αν προκληθεί ρύπανση στη θάλασσα. Αναλαμβάνουν την έρευνα ναυαγίων και τη διάσωση των ναυαγών και συμβάλλουν στη διενέργεια θαλασσίων και αρχαιολογικών ερευνών.

Οι λιμενικοί που υπηρετούν στις ακτές ασχολούνται με άλλες δραστηριότητες, όπως με τη διεκπεραίωση διοικητικών υποθέσεων του σώματος, την αστυνόμευση των λιμανιών, των ακτών και των τελωνείων. Ακόμη, ελέγχουν την ομαλή επιβίβαση, την ασφάλεια των επιβατών και οχημάτων στα πλοία, καθώς και την ακριβή αναχώρηση και ασφαλή προσέγγιση των πλοίων και τέλος, δίνουν τις απαραίτητες πληροφορίες σχετικά με τη ναυσιπλοΐα

 

Τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους για την εκτέλεση των παραπάνω δραστηριοτήτων είναι ταχύπλοα, περιπολικά, ναυαγοσωστικά, απορρυπαντικά σκάφη, περιπολικά οχήματα και μοτοσικλέτες, αεροσκάφη – ελικόπτερα έρευνας και διάσωσης, οπλισμός, ραντάρ, ανιχνευτές ναρκωτικών και εκρηκτικών ουσιών.

 

Προϋποθέσεις άσκησης: Όλοι οι λιμενικοί είναι απαραίτητο να γνωρίζουν την αγγλική ή και άλλη ξένη γλώσσα, να μην έχουν υπερβεί συγκεκριμένα όρια ηλικίας και να έχουν λευκό ποινικό μητρώο.

Χαρακτηριστικά:

Νομοθετική κατοχύρωση:

Εκπαίδευση: Οι αξιωματικοί του Λιμενικού Σώματος είναι κάτοχοι πτυχίου πανεπιστημιακής ή πολυτεχνικής σχολής, ή έχουν πτυχίο από την Ακαδημία Εμπορικού Ναυτικού (Δίπλωμα Πλοιάρχου-Μηχανικού Γ΄ τάξεως) και στη συνέχεια εισάγονται στη Σχολή Δοκίμων Αξιωματικών του Λ.Σ.

Οι υποψήφιοι υπαξιωματικοί και λιμενοφύλακες για να εισαχθούν στο Σώμα απαιτείται να έχουν απολυτήριο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και απολυτήριο στρατού. Η πιστοποιημένη γνώση ξένων γλωσσών, καθώς και το πτυχίο από Τ.Ε.Ι και Α.Ε.Ι, διευκολύνουν την εισαγωγή τους στις Σχολές Δοκίμων Υπαξιωματικών και Δοκίμων Λιμενοφυλάκων, αφού η εισαγωγή γίνεται με μόρια. Οι σπουδές σε ναυτικά λύκεια, σε Τ.Ε.Ε, οι σπουδές στην πληροφορική, τη μουσική και τα πτυχία ηλεκτρολόγων   ηλεκτρονικών, δίνουν πρόσβαση σε ειδικές κατηγορίες υποψηφίων στις σχολές Δοκίμων Υ/Ξ -Λ/Φ .

Τόσο για τους αξιωματικούς όσο και για τους υπαξιωματικούς ισχύει ότι πρέπει να αποφοιτήσουν επιτυχώς από τις παραγωγικές σχολές του Λιμενικού Σώματος και να ορκιστούν αξιωματικοί-υπαξιωματικοί ή λιμενοφύλακες. Οι λιμενοφύλακες και υπαξιωματικοί, εφόσον επιθυμούν και διαθέτουν τα προβλεπόμενα προσόντα, μπορούν να μετέχουν στους διαγωνισμούς για εισαγωγή στις ανώτερες σχολές υπαξιωματικών και αξιωματικών αντίστοιχα .

 

Σπουδαιότητα: Ο λιμενικός χρειάζεται να διαθέτει δυναμισμό, θάρρος στην αντιμετώπιση κινδύνων, πειθαρχία, ευσυνειδησία, υπομονή, κοινωνική δεξιότητα για την καθημερινή συνδιαλλαγή με διάφορα άτομα, ευαισθησία σε θέματα κοινωνικού προβληματισμού, αντοχή, καλή σωματική και φυσική κατάσταση. Απαιτούνται ακόμη, ικανότητες αντίληψης χώρου, διαίσθησης και πρόβλεψης καταστάσεων, επιδεξιότητα στη χρήση εξοπλισμού και μηχανών και τεχνικές γνώσεις.

 

Μέλλον: Η στελέχωση του λιμενικού σώματος είναι σταθερή και αναγκαία. Υπάρχει μεγάλη ζήτηση για τις αντίστοιχες θέσεις εργασίας, ενώ προσφέρονται και νέες με την αύξηση των αρμοδιοτήτων των λιμενικών.

Οι αμοιβές τους κυμαίνονται σε μεσαία επίπεδα, ενώ έχουν ορισμένες πρόσθετες απολαβές, όπως δωρεάν μετακίνηση με επιβατηγά – οχηματαγωγά πλοία εσωτερικού, ή επιδόματα για ορισμένες ειδικότητες του Λ.Σ., όπως είναι οι πυροτεχνουργοί, οι ειδικές δυνάμεις, το ιπτάμενο προσωπικό αεροσκαφών ή ελικοπτέρων.

 

Περιβάλλον ενασχόλησης: Οι αξιωματικοί του λιμενικού σώματος μπορούν να εργαστούν στα λιμεναρχεία, στο Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και στα προξενικά λιμεναρχεία στο εξωτερικό, ως προξενικοί λιμενάρχες ή υπολιμενάρχες, για την εξυπηρέτηση-έλεγχο των πλοίων με ελληνική σημαία και των Ελλήνων ναυτικών .

 

Επαγγελματικές συνθήκες: Ο λιμενικός εργάζεται είτε ατομικά, είτε ομαδικά, ανάλογα με τα καθήκοντα που του ανατίθενται από τους ανωτέρους του. Συχνά η δουλειά του χαρακτηρίζεται από άγχος εξαιτίας των πολλών καθηκόντων.

Ανάλογα με τη φύση και το είδος της αποστολής τους, οι λιμενικοί εργάζονται με βάρδιες σε γραφεία με καλές συνθήκες, ή σε ανοιχτούς χώρους, όπου αντιμετωπίζουν αρκετές δυσκολίες λόγω των ιδιαιτεροτήτων των περιπτώσεων, ή των καιρικών συνθηκών. Ακολουθούν τυπικό ωράριο εργασίας, αλλά συχνά υπάρχει υπερωριακή απασχόληση κατά τις αργίες, ή τις περιόδους όπου υπάρχει αυξημένη κίνηση. Για ορισμένες περιπτώσεις, όπως για τα πληρώματα των σκαφών, αεροσκαφών και ελικοπτέρων του Λ.Σ., οι ώρες εργασίας ρυθμίζονται ανάλογα με τις υπηρεσιακές ανάγκες. Οι μετακινήσεις είναι απαραίτητες τόσο για την επιτυχή διεκπεραίωση των καθηκόντων των λιμενικών, όσο και για την συμμετοχή των βαθμοφόρων σε αποστολές, σεμινάρια, μετεκπαιδεύσεις. Οι βαθμοφόροι του Λ.Σ. μετατίθενται υποχρεωτικά, μετά τη συμπλήρωση ελάχιστου χρόνου παραμονής σε κάθε υπηρεσία. Η δράση παρανόμων στα λιμάνια και στους θαλάσσιους χώρους, καθώς και οι κακές καιρικές συνθήκες, δημιουργούν ιδιαίτερες δυσκολίες και κινδύνους για τα στελέχη που περιπολούν.

Επαγγελματικές οργανώσεις:

Γενικά σχόλια: O λιμενικός έχει σαν έργο του την τήρηση της τάξης και την εγγύηση της ασφάλειας στα λιμάνια, στα σκάφη και στα χωρικά ύδατα της χώρας.

Η περιπολία των ακτών και των χωρικών υδάτων ως μέρος του επαγγέλματος του λιμενικού απαιτεί δυναμικούς ανθρώπους, που αγαπούν τη θάλασσα, τη φύση και την περιπέτεια και που διαθέτουν γρήγορα αντανακλαστικά, αυξημένη αντίληψη χώρου και καταστάσεων, ευελιξία και επιδεξιότητα στις κινήσεις και τον χειρισμό εξοπλισμού.

Η πατρίδα μας έχει παράδοση στα επαγγέλματα της θάλασσας αφού είναι μια χώρα περιτριγυρισμένη από θάλασσα και για αυτό οι Έλληνες τόλμησαν από πολύ παλιά να ταξιδέψουν στις θάλασσες του κόσμου.

 

ΠΛΟΙΑΡΧΟΣ

Ο πλοίαρχος είναι ο κυβερνήτης των εμπορικών ή ακτοπλοϊκών σκαφών και ταυτόχρονα ο αντιπρόσωπος του πλοιοκτήτη στο πλοίο.Είναι ο κύριος υπεύθυνος για την ασφάλεια του πλοίου,του πληρώματος,του φορτίου και των επιβατών.

Ο πλοίαρχος χαράζει την πορεία του πλοίου και παρακολουθεί την ταχύτητά του με τη βοήθεια ειδικών ηλεκτρονικών μηχανημάτων ναυσιπλοΐας και χαρτών και κάνει τους απαραίτητους ελιγμούς για την ομαλή προσέγγιση ή την απομάκρυνση του πλοίου από την προβλήτα του λιμανιού.Επιπλέον,έχει τη γενική ευθύνη για τον ανεφοδιασμό του πλοίου ,κρατάει το ημερολόγιο του πλοίου και κάνει τον αναγκαίο προγραμματισμό.Κατευθύνει οργανώνει και ελέγχει την εργασία των μελών του πληρώματος.Έχει ευθύνη για την παροχή ιατρικής βοήθειας σε μέλη του πληρώματος ή σε επιβάτες σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης.Όταν εργάζεται σε εμπορικό πλοίο,προετοιμάζει το σχέδιο φόρτωσης και εκφόρτωσης του πλοίου, επιβλέπει τις αντίστοιχες διαδικασίες και φροντίζει για την ασφάλεια των εμπορευμάτων.Παράλληλα,κάνει τις απαραίτητες συνεννοήσεις με τις λιμενικές αρχές και τους φορτωτές,καθώς και τις διαπραγματεύσεις με τους παραλήπτες του φορτίου που μεταφέρει.Στη διάρκεια του ταξιδιού έχει την απόλυτη εξουσία όσον αφορά στη διοίκηση αλλά και σε νομικά θέματα.Είναι υπεύθυνος για την πληρωμή των μισθών του πληρώματος καθώς και για τη σύνταξη αναφορών και εκθέσεων που απαιτούνται από τις αρχές ή τη ναυτιλιακή επιχείρηση.

Το επάγγελμα του πλοιάρχου απαιτεί υπευθυνότητα,αποφασιστικότητα και κριτική σκέψη.Ο πλοίαρχος πρέπει να είναι τολμηρός,εύστροφος,ανεξάρτητος,να έχει διοικητικές και οργανωτικές δεξιότητες,συναισθηματική ωριμότητα και καλή υγεία.Ακόμη,οφείλει να είναι δίκαιος και αμερόληπτος,να διαθέτει ευαισθησία και ενδιαφέρον για τα μέλη του πληρώματος και τις συνθήκες διαβίωσής τους στο πλοίο και να εμπνέει σεβασμό.

 

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ ΝΑΥΑΓΟΣΩΣΤΗΣ

Γενικά ναυαγοσώστης μπορεί να γίνει όποιος έχει καλή σχέση με το υγρό στοιχείο και πάνω από όλα θέληση και σοβαρότητα να βοηθήσει τους συνανθρώπους του.

Το καθήκον του ναυαγοσώστη σε γενικές γραμμές είναι να φροντίζει την ασφαλή λειτουργία σε μια πισίνα,παραλία κολύμβησης ή σε άλλες παρόμοιες εγκαταστάσεις.Για να γίνει κάποιος ναυαγοσώστης πρέπει να εκπαιδευτεί σε ειδική σχολή.

Στη σχολή οι υποψήφιοι μπορούν να αποκτήσουν τις σωστές βάσεις σε θέματα εργασίας επαγγελματία ναυαγοσώστη,προσωπικής ασφάλειας στο υγρό στοιχείο,επιβίωσης στη θάλασσα,πρώτων βοηθειών,,ώστε να μπορέσουν να εργαστούν σε κάποια παραλία ή πισίνα.

 

ΨΑΡΑΣ

 

 Ο ψαράς ασχολείται με την αλιεία.Μπορεί να δουλεύει μόνος του ή να συνεργάζεται με άλλα άτομα.Τα ψάρια που πιάνει μπορεί να τα πουλάει σε ιχθυοπωλεία,σε εργοστάσια κατεψυγμένων θαλασσινών ή σε ιδιώτες.

Ο ψαράς προετοιμάζει τη βάρκα ή το καϊκι,προετοιμάζει τα δίχτυα,τα καλάμια ή τα δολώματα,αγοράζει πάγο για τη συντήρηση των ψαριών μέχρι να τα μεταφέρει στην ξηρά,ψαρεύει με πυροφάνι,δίχτυα,παραγάδι,ρίχνει και συλλέγει τα δίχτυα,συλλέγει τα ψάρια από τα δίχτυα και ρίχνει τα μικρά ψάρια στη θάλασσα.

Μπορεί να ψαρεύει από τη βάρκα ή στο λιμάνι.Οι καιρικές συνθήκες παίζουν μεγάλο ρόλο στην ποσότητα ψαριών που θα ψαρέψει.Εργάζεται νύχτα με αβέβαιο κέρδος και υπάρχει μεγάλη επικινδυνότητα λόγω καιρού.

 

 

ΚΑΡΑΒΟΜΑΡΑΓΚΟΙ

 

Καραβομαραγκοί είναι οι τεχνίτες που κατασκεύαζαν και επισκεύαζαν ξύλινα σκάφη- στους ταρσανάδες ή καρνάγια – σακολέβες,βάρκες,μαούνες,δικάταρτα και τρικάταρτα καραβόσκαρα,περάματα,τρεχαντήρια,μπουγιαντέδες κ.α

 
 

.

Τα υλικά που χρησιμοποιούσαν οι καραβομαραγκοί ήταν ξύλο από πεύκο και πιο σπάνια κυπαρίσσι.Η επιλογή του ξύλου που θα χρησιμοποιούσαν σε κάθε μέρος του σκαριού ήταν πολύ σημαντική,αφού ορισμένα μέρη του πλοίου βρέχονται συνεχώς με αποτέλεσμα να συστέλλεται το ξύλο και άλλα βρίσκονται στον ήλιο και διαστέλλονται.Τα καρφιά αρχικά ήταν σιδερένια χειροποίητα και στη συνέχεια βιομηχανικά ψευδαργυρωμένα.Για την καθέλκυση άλειφαν το κάτω μέρος του πλοίου με λίπος ανακατεμένο με οξύ ή λεμόνι,για να υπερνικήσουν τις τριβές.

Απαραίτητα εργαλεία ήταν το σκεπάρνι,το μπισκί,τα ροκάνια,η ρίνη,η σβούρα,το πριόνι,τα τρυπάνια,οι σημαδούρες,το νήμα της στάθμης,τα σκαρπέλα κ.α.

ΚΑΛΑΦΑΤΕΣ

 

Οι καλαφάτες ήταν τεχνίτες που αναλάμβαναν το καλαφάτισμα (στεγανοποίηση) των ναυπηγούμενων σκαφών στους ταρσανάδες ή καρνάγια ή και το βάψιμο και τη συντήρηση παλιότερων σκαφών.Πολλές φορές καλαφάτες ήταν οι ίδιοι οι καραβομαραγκοί και σε περιόδους μεγάλης παραγωγής σκαριών υπήρχαν τεχνίτες αποκλειστικά  για το καλαφάτισμα.

Το καλαφάτισμα είναι η διεργασία με την οποία φράζονται οι αρμοί που σχηματίζονται μεταξύ των σανιδιών του «πετσώματος» δηλ. των πλάγιων ξύλων που καρφώνονται στο σκελετό του σκάφους και σχηματίζουν τα πλευρά,αλλά

και της κουβέρτας (καταστρώματος).

Παρά την εξέλιξη της τεχνολογίας και τη δημιουργία καινούριων μηχανημάτων,το καλαφάτισμα απαιτεί ακόμη τα ίδια εργαλεία και δρομολογείται με την ίδια διαδικασία,όσον αφορά στα ξύλινα σκάφη.Για τη βαφή οι καλαφάτες χρησιμοποιούν απλές μπογιές για τα έξαλα και μοράβια-ή κατράμι παλιότερα-για τα ύφαλα.Για τη συντήρηση καίνε το ξύλο ώστε να αφαιρεθεί το παλιό χρώμα και στη συνέχεια το βάφουν από την αρχή.

ΦΑΡΟΦΥΛΑΚΑΣ

 
 

 
 
 «Και όμως υπάρχουν ακόμα φαροφύλακες.Θα έλεγα υπάρχει μια νέα γενιά φαροφυλάκων» αναφέρει ο πλοίαρχος Παναγιώτης Φανουράκης,υποδιοικητής της Υπηρεσίας Φάρων του Πολεμικού Ναυτικού που έχει την ευθύνη συντήρησης και λειτουργίας των φάρων.

 

Το 2001 έπαψαν να φωτίζουν οι τελευταίοι φάροι που λειτουργούσαν με αέριο ασετιλίνης και μαζί με αυτούς αποσύρθηκαν και οι «παλιοί φαροφύλακες».Αυτοί είχαν μεταξύ άλλων την αρμοδιότητα να φορτώνουν κάθε έξι ώρες τους φάρους προκειμένου να λειτουργούν.Ζούσαν απομονωμένοι σε μια βραχονησίδα,συνήθως για όλη τους τη ζωή.


Στις μέρες μας υπάρχουν ηλεκτρικοί και ηλιακοί φάροι που έχουν άλλες ανάγκες.Είναι λίγοι πλέον οι φαροφύλακες που μένουν μόνιμα στους φάρους-μόλις οκτώ- και αυτοί υπό καλές συνθήκες,με τηλεόραση,κινητά τηλέφωνα.Οι υπόλοιποι φαροφύλακες-από τους 72 συνολικά που υπάρχουν-πηγαίνουν καθημερινά στους φάρους για κάποιες ώρες.

 

 

 

Αλέξανδρος Σαρρής

Αρης Σέχου

 Κωνσταντίνος Τσίκοβας

Top