Η μουσική μπορεί να παίξει ένα ενοποιητικό ρόλο μέσα στο αναλυτικό πρόγραμμα του Νηπιαγωγείου (Weweay-Thompson, 2002: 9). Λειτουργεί ως όχημα για αποτελεσματική μάθηση, άλλοτε ως μέσο διδασκαλίας και άλλοτε ως μέσο εμπέδωσης, κάνοντας ακόμη πιο ενδιαφέροντα, όπου εμπλέκεται, τα άλλα γνωστικά αντικείμενα. Έτσι μόνο η μουσική μπορεί, ως εμπειρία, να γίνει για το παιδί μέσο συνδυασμένης νοητικής και συναισθηματικής ανάπτυξης και το παιδί συγχρόνως να μαθαίνει αυτό που είναι σημαντικό και ευχάριστο (Σέργη, 1995: 83).
Η εικόνα που σχηματίζουμε από τα παραπάνω είναι σαφής. Στο πλαίσιο της αντίληψης του ΔΕΠΠΣ η Μουσική είναι ένα γνωστικό αντικείμενο που συνδέεται με όλα τα υπόλοιπα.
Από τα σημαντικότερα ζητήματα που θα κρίνουν την επιτυχία ενός Προγράμματος διαθεματικής προσέγγισης με βάση τη Μουσική, αλλά και κάθε Προγράμματος, είναι η ανεύρεση και οργάνωση του υλικού που θα υποστηρίξει τις δραστηριότητες (Κουτσουβάνου, 2003:102). Μια ανεξάντλητη πηγή που μπορεί να αποτελέσει περιεχόμενο δραστηριοτήτων είναι ο πολιτισμός γενικότερα και ειδικά ο πολιτισμός του τόπου μας. Μια τέτοια επιλογή μπορεί να αποτελέσει συγκεκριμένα ο λαϊκός πολιτισμός.
