Πολλοί από τους Αθηναίους πολίτες στην κλασική εποχή δεν ήταν αναγκασμένοι να δουλεύουν. Άλλοι ήταν εισοδηματίες γαιοκτήμονες, ενώ άλλοι κατείχαν βιοτεχνίες και εργαστήρια. Εξάλλου οι ελεύθεροι πολίτες πίστευαν ότι πρέπει να είναι απαλλαγμένοι από τις εργασίες για να μπορούν να ασχολούνται μόνο με τις υποθέσεις της πόλης, με τα κοινά. Γι΄ αυτό το λόγο έχουμε και ανάπτυξη του θεσμού της δουλείας. Η θέση της γυναίκας ήταν κυρίως στο σπίτι και ελάχιστες μπορούσαν να κάνουν δουλειές επί πληρωμή όπως οι άντρες.
- Ιερείς: Οι θρησκευτικές τελετές οργανώνονταν από τους ιερείς, οι οποίοι ήταν απλοί πολίτες που επιλέγονταν να κάνουν αυτή τη δουλειά, χωρίς καμιά ειδική εκπαίδευση. Η δουλειά τους ήταν να ευχαριστούν τους Θεούς με τις θυσίες που έκαναν.
- Δάσκαλοι: Ελάχιστοι ήταν οι διδάσκαλοι στην αρχαιότητα, γιατί η εκπαίδευση δεν ήταν υποχρεωτική και συνεπώς δε μορφώνονταν όλα τα παιδιά. Δεν χρειάζονταν ειδικά προσόντα για να κάνουν τη δουλειά τους. Μπορούσε ο καθένας να γίνει δάσκαλος. Οι δάσκαλοι ήταν ο παιδαγωγός, ο γραμματιστής και ο κιθαριστής.
- Έμπορες: Από αρχαιοτάτων χρόνων οι Έλληνες ταξίδευαν και έκαναν εμπόριο. Ο έμπορος κυβερνούσε το σκάφος, με το οποίο ταξίδευε και πολύ συχνά ήταν και ο ιδιοκτήτης του. Οι έμποροι έπρεπε να ήταν και καλοί επιχειρηματίες, για να πετύχουν στη δουλειά τους.
- Αγρότες: Οι αγρότες καλλιεργούσαν δημητριακά (κριθάρι και σιτάρι), αμπέλια, ελιές και στις ορεινές περιοχές είχαν μελίσσια. Οι περισσότεροι αγρότες είχαν δικά τους κτήματα ή νοίκιαζαν και ζούσαν όλοι μαζί σε χωριά για να προστατεύει και να στηρίζει ο ένας τον άλλο. Η ζωή τους ήταν αρκετά σκληρή και η σοδειά τους εξαρτιόταν πάντοτε από τις καιρικές συνθήκες.
- Ψαράδες: Ελάχιστες πληροφορίες έχουμε για τους ψαράδες. Γνωρίζουμε ότι πουλούσαν τα μικρά ψάρια όπως σαρδέλες, μαρίδες (και άλλα) στους φτωχούς και τα εκλεκτά ψάρια όπως μπαρμπούνια και λυθρίνια στους πλούσιους. Επειδή δεν υπήρχαν ψυγεία έπρεπε να τα πουλήσουν αμέσως ή να τα διατηρήσουν στο αλάτι.
- Πωλητές: Οι πωλητές πουλούσαν τα εμπορεύματα τους στην αγορά ή στα εργαστήρια τους. Οι πελάτες παζάρευαν με τους πωλητές τις τιμές των προϊόντων τους, οι οποίες συνήθως ήταν αρκετά ψηλές.
- Γιατροί: Στην αρχαιότητα υπήρχαν πολλοί που παρίσταναν τους γιατρούς ενώ δεν ήταν. Οι Έλληνες δεν τους είχαν και ιδιαίτερη εμπιστοσύνη στους γιατρούς, επειδή οι ίδιοι κυρίως αγνοούσαν τη λειτουργία του ανθρώπινου σώματος. Παρόλα αυτά κάποιοι γιατροί έγιναν διάσημοι . Γνωστοί γιατροί της αρχαιότητας ήταν ο Ασκληπιός και ο Ιπποκράτης.
ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ ΣΤΑΘΗΣ Α1