ΡΩΜΑΙΟΙ ΣΤΡΑΤΗΓΟΙ

Στην Αρχαία Ρώμη υπήρξαν πολλοί και σημαντικοί στρατηγοί που βοήθησαν τη Ρώμη να κερδίσει πολλές μάχες και να κατακτήσει πολλά εδάφη.Ο καθένας από αυτούς ήταν σημαντικούς και οργάνωσε το στρατό με το δικό του τρόπο.Πολλοί από αυτούς έχουν μείνει στην ιστορία ως ήρωες της Ρώμης. Κάποιοι από αυτούς είναι:

ΙΟΥΛΙΟΣ ΚΑΙΣΑΡΑΣ 

 Ο Ιούλιος  Καίσαρας ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς στρατηγούς που βοήθησαν πολύ τη Ρώμη.Γεννήθηκε το 100 π.Χ. και πέθανε το 44 π.Χ..Θεωρείται ένας από τους τρεις μεγάλους στρατηλάτες του αρχαίου κόσμου (Μέγας Αλέξανδρος,  Αννίβας,

Ιούλιος Καίσαρας). Κέρδισε όλους τους πολέμους ακόμη και όταν έχανε τις πρώτες. Πιο σημαντική κατάκτηση του ήταν η Γαλατία.

ΦΛΑΒΙΟ ΑΕΤΙΑΣ

Φλάβιο Αετίας γεννήθηκε το 396 π.Χ. και πέθανε το 456 π.Χ..Ήταν ένας ικανός στρατηγός και υποτάχθηκε στη δυτική ρωμαϊκή αυτοκρατορία.Από το 433 π.Χ. μέχρι το 450 π.Χ. ο Αετίας ήταν η κυρίαρχη προσωπικότητα της δυτικής αυτοκρατορίας.

ΣΕΞΤΟΣ KALPURNIUS

O Σέξτος ήταν Ρωμαίος στρατηγός του 2^ου αιώνα.Στάλθηκε στη Βρετανία για να ελέγξει για εξεγέρσεις του βορρά.Έκτισε μια σειρά από φρούρια και απέσυρε νότια στρατεύματα από τη Σκωτία προς τη γραμμή του τείχους του Αδριανού για να αντιμετωπίσει τις απειλές της περαιτέρω εξεγέρσεις.Βοήθησε και αυτός πολύ τη Ρώμη.

AULUS TERENTIOUS

O AULUS ήταν στρατηγός του 1^ου αιώνα π.Χ..Ο  AULUS στέλνεται να οδηγήσει μια αποστολή κατά salassi που ήταν μια φυλή του VAL D’AOSTA περιοχή στο βοριοδυτικό Άλπεις το 25 π.Χ..Το salassi αποδείχτηκε  ενοχλητικό για τους Ρωμαίους που χρησιμοποιώντας το Great ST Bernard,ένα πέρασμα το οποίο ήταν η συντομότερη διαδρομή από την Ιταλία προς τον Άνω Ρήνο ποταμό.Είχε γίνει στρατηγικά ζωτικής σημασίας για τους Ρωμαίους μετά την ολοκλήρωση της κατάκτησης της Γαλατίας από τον Ιούλιο Καίσαρα το 51 π.Χ..Τελικά η salassi νικήθηκε ολοκληρωτικά από τους Ρωμαίους.O AULUS πέθανε το 24 π.Χ.

Με αυτούς τους λίγους και πολύ σημαντικούς στρατηγούς που αναφέρθηκαν παραπάνω καταλαβαίνουμε πόσο σημαντικοί είναι όλοι και πόσο βοήθησαν τη Ρώμη να φτάσει τόσο ψηλά.

Ιάσονας Μαμφρέδας

 

ΜΑΧΕΣ ΤΟΥ ΡΩΜΑΪΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ

Μια τόσο μεγάλη και δυνατή αυτοκρατορία σαν της Ρώμης έκανε πολλές εκστρατείες, κερδίζοντας πολλές από αυτές και έτσι επέκτεινε την αυτοκρατορία της. Οι περισσότερες μάχες από αυτές έχουν μείνει στην ιστορία. Κάποιες από αυτές ήταν:

Μάχη της Ανδριανούπολης (378 μ.Χ)

Ο πόλεμος αυτός άρχισε τον 3^ο αιώνα, όταν οι Ρωμαίοι βρίσκονταν σε μεγάλη πολεμική, στρατιωτική και οικονομική κρίση. Το 378 μ.Χ ο Ουάλης κινήθηκε από την Αντιόχεια που βρισκότανε στην Κωνσταντινούπολη. Από εκεί κατευθύνθηκε στην Ανδριανούπολη με 20.000 άνδρες, ενώ ο Γρατιανός διέσχιζε με τις δυνάμεις του τα εδάφη του Ιλλιρυκού. Ο Φριτίγερνος κατάλαβε ότι ήθελε να τον κυκλώσουν και με μια παραπλανητική κίνηση βάδισε προς την Κωνσταντινούπολη με 10.000 χιλιάδες άνδρες.Παρά την αρχική επιτυχία των Ρωμαίων,η κατάσταση άλλαξε.Η μεγάλη πίεση που δέχτηκε το ρωμαϊκό ιππικό ήταν μεγάλη και υποχώρησε.Οι Βισηγότθοι βρήκαν την ευκαιρία και επιτέθηκαν κατά των Ρωμαίων.Ενώ τα άκρα των Ρωμαίων είχαν εγκαταλείψει το πεδίο της μάχης,στο κέντρο το πεζικό τους κρατούσε ακόμα,αλλά η κόπωση ήταν εμφανής.Τελικά οι Γότθοι περικύκλωσαν τους καταδικασμένους Ρωμαίους.Η μάχη έληξε με μεγάλη νίκη των Γότθων ενώ ο ίδιος ο Πωμαίος αυτοκράτορας σκοτώθηκε.Οι απώλειες των Ρωμαίων ήταν πολύ μεγάλες.

 Μάχη των Θερμοπυλών (267 μ.Χ)

Η μάχη των Θερμοπυλών πραγματοποιήθηκε το 267 μ.Χ στις Θερμοπύλες.Η επιδρομή τους άρχισε όταν ήταν ο βασιλιάς Γαλήνιος, ο οποίος λεηλάτησε την Αθήνα και την Πελοπόννησο και νίκησαν στις Θερμοπύλες.

  Μάχη της Μαγνησίας

Η μάχη της Μαγνησίας πραγματοποιήθηκε το 190 π.Χ ανάμεσα στους Σελευκίδες και τους Ρωμαίους στη Μαγνησία του Σύπιου.Οι Ρωμαίοι μετρούσαν 500 νεκρούς, ενώ οι Σελευκίδες 50.000 άνδρες.Η ήττα του Αντιόχου ήταν βαριά και αυτή η μάχη σήμανε την αρχή της κατάρρευσης των Σελευκίδων. Μετά από δυο χρόνια 188 π.Χ υπέγραψαν συνθήκη ειρήνης.

        Μάχη της Ρουσπίνας

Η μάχη της Ρουσπίνας πραγματοποιήθηκε στις 4 Ιανουαρίου του 46 π.Χ στη Ρουσπίνα της Τυνησίας ανάμεσα στους Οπτιμάριους και τους Ρωμαίους του Ιούνιου Καίσαρα.Ο δημοκρατικός στρατός διοικούταν από τον Τίτο Λαβιηνό.Οι δυο στρατοί συναντήθηκαν στη Ρουσπίνα και στη μάχη που πραγματοποιήθηκε ο Καίσαρας ηττήθηκε από τον Τίτο,αλλά τον ίδιο χρόνο στη μάχη της Θάψου,νίκησε.

 

Γιώργος Μαρίνος

 

Η ΡΩΜΑΪΚΗ ΛΕΓΕΩΝΑ

Η  λεγεώνα ήταν η βασική στρατιωτική μονάδα της αρχαίας Ρώμης η οποία αποτελούνταν από 4.000-10.000 άνδρες.Υπήρχαν 30 τάγματα τα οποία είχαν 2 εκατονταρχίες που συνολικά διέθετε 60 εκατονταρχίες.Όταν στη Ρώμη υπήρχε δημοκρατικό πολίτευμα, τη λεγεώνα τη διοικούσε ή ένας δήμαρχος ή ένας αρχηγός ο οποίος λεγόταν λεγάτος.Το πεζικό διοικούταν από 6 χιλίαρχους παρόλο που υπήρχαν 60 εκατόνταρχοι  Στο ιππικό δεν ασκούσε ένας τη διοίκηση, διαιρούνταν σε ίλες που καθεμιά είχε 3 δεκαρχίες. Για να γίνει η λεγεώνα πιο αποτελεσματική οι εκατονταρχίες αντικαταστάθηκαν από 200 άνδρες. Στη στρατιωτική της ακμή η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία επί Τραϊανού διέθετε 55 λεγεώνες.Λόγω στις τεράστιες στρατιωτικές επιτυχίες Ρωμαϊκή Δημοκρατία και Ρωμαϊκή αυτοκρατορία η λεγεώνα έχει θεωρηθεί από καιρό ως πρωταρχικό αρχαίο πρότυπο για τη στρατιωτικές αποδοτικότητα και τη δυνατότητα.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ

 Στη μέση της Δημοκρατίας, οι λεγεώνες αποτελούνταν από τις ακόλουθες μονάδες:

 

ΙΠΠΙΚΟ

  Το ιππικό ξεπεράστηκε αριθμητικώς στη λεγεώνα. Το ιππικό είχε περίπου 3000 άτομα, η λεγεώνα είχε μόνο περίπου 300 ιππείς, διαιρεμένος σε 10 μονάδες 30 ατόμων. Οι συνδεμένες λεγεώνες απαιτήθηκαν για να έχουν 600 ιππείς.

 

ΕΛΑΦΡΥ ΠΕΖΙΚΟ

 Ήταν βασικά τα άτομα τα οποία πετούσαν τα ακόντια  και δεν είχαν μια ακριβή επίσημη οργάνωση ή μια λειτουργία στη μάχη.Επίσης όταν έριχναν τα ακόντιά τους υποχωρούσαν ανάμεσα σε κάποια χάσματα.

 

ΒΑΡΥ ΠΕΖΙΚΟ

Ήταν η κύρια μονάδα της λεγεώνας.Το όπλο που χρησιμοποιούσαν συνήθως στη μάχη τους ήταν ένα κοντό ξίφος. μετά από διάφορους εμφύλιους πολέμους η Δημοκρατία καταργήθηκε. Στην αυτοκρατορία, η λεγεώνα ήταν τυποποιημένη, με τα σύμβολα και μια μεμονωμένη ιστορία όπου τα άτομα ήταν υπερήφανα για να εξυπηρετήσουν.

 

Γιώργος Μουραφέτης

 

ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΡΩΜΑΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ

ΑΜΥΝΤΙΚΟΣ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Κάθε στρατιώτης ήταν εξοπλισμένος με το βασικό αμυντικό και επιθετικό εξοπλισμό.Όλα τα είδη ένδυσης ήταν στρατιωτικό πρότυπο, έτσι ώστε ο καθένας να μπορεί να αμύνεται και να επιτίθεται  Υπήρχαν τρία βασικά αμυντικά εργαλεία που χρησιμοποιούνται για την πρόληψη της επίθεσης.Ο θώρακας δημιουργήθηκε για να αντέχουν μια μετωπική επίθεση. Το κράνος έγινε για να αποτρέψει τη σύνθλιψη και τα χτυπήματα στο κεφάλι και το πρόσωπο. Το πιο σημαντικό από τα τρία όμως ήταν η ασπίδα.Η ασπίδα χρησιμοποιήθηκε για να αποκρούσει τις επιθέσεις σε στενή μάχη.

ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Ο επιθετικός εξοπλισμός αποτελείται από δύο τύπους οπλικών συστημάτων. Το πρώτο είναι το ακόντιο. Το ακόντιο είχε κατασκευαστεί για να σκοτώσει με την πρώτη φορά τον εχθρό του. Το δεύτερο επιθετικό όπλο που χρησιμοποιούσε ο στρατιώτης ήταν το κοντό ξίφος.Το κοντό ξίφος χρησίμευε κυρίως στην στενή μάχη.

ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ ΡΩΜΑΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ

Μαζί με αυτά τα όπλα ήταν και η ενδυμασία των στρατιωτών. Ως στρατιώτης, ήταν υποχρεωμένος να φοράει ορισμένα ενδύματα.Ο πρώτος από αυτές ήταν ο χιτώνας. Το επόμενο στρώμα της ενδυμασίας ήταν σαν ένα σακάκι, ένας μανδύας ο οποίος  φοριόταν πάνω από το χιτώνα.Στο επόμενο και τελευταίο στρώμα της εμφάνισης , κάθε στρατιώτης φορούσε ένα ζευγάρι  βαριές μπότες που χρησιμεύουν για την πορεία.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΟΠΛΑ ΡΩΜΑΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ

Ως προσωπικό όπλο θα έπρεπε κάθε στρατιώτης να έχει ένα στιλέτο. Όπως και τα άλλα είδη του εξοπλισμού, το στιλέτο υπέστη κάποιες αλλαγές κατά τη διάρκεια του 1ου αι. Γενικώς, είχε μια μεγάλη και αιχμηρή λεπίδα 18 έως 28 cm μακρύ και 5 cm ή περισσότερο σε πλάτος. Αλλάχθηκε κάνοντας την λεπίδα λίγο λεπτότερη, περίπου 3mm, και η λαβή επίσης  φτιάχτηκε από μέταλλο. Η γλωττίδα ήταν ευρεία και επίπεδη αρχικά, και η λαβή ήταν καρφωμένη μέσα από αυτό.

Επίσης οι Ρωμαίοι είχαν ένα σπαθί το οποίο ήταν 50 cm-60 cm, το οποίο χρησιμοποιήθηκε  από τους Ρωμαίους  τον 3ο π.Χ. αιώνα.

Η σπάθα θα μπορούσε να είναι οποιοδήποτε σπαθί. Τις περισσότερες φορές είχε τα χαρακτηριστικά όπως τα ξίφη της μέσης Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.Στο 1ο αιώνα, το ρωμαϊκό ιππικό άρχισε να χρησιμοποιεί αυτά τα ξίφη. Στα τέλη του δεύτερου και στις αρχές του τρίτου αιώνα, το ρωμαϊκό πεζικό άλλαξε πλέον τα ξίφη.

Η χάστα είναι μια λατινική λέξη που σημαίνει δόρυ.Κατασκευάστηκε από τη ρωμαϊκή λεγεώνα οι οποίοι έδωσαν το όνομά τους σε αυτό.Ένα δόρυ είχε περίπου είχε 6 πόδια μήκους, επίσης ήταν κατασκευασμένη από τέφρα και η κεφαλή από σίδηρο.

Το πίλουμ είναι ένα βαρύ ακόντιο που χρησιμοποιόταν συνήθως από το ρωμαϊκό στρατό.Ήταν περίπου 2 μέτρα μήκος ο κορμός του αποτελούταν από σίδηρο περίπου 7mm και 60 εκατοστά μήκος.

 

Γιώργος Μικάλλου

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 

1)

http://en.wikipedia.org/wiki/Category:Ancient_Roman_generals

ΙΑΣΟΝΑΣ ΜΑΜΦΡΕΔΑΣ

2) http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%B7%CE%B3%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1:%CE%9C%CE%AC%CF%87%CE%B5%CF%82_%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CE%BF%CF%8D_%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%8D

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΡΙΝΟΣ   Α2

3) https://www.google.gr/search?hl=el&gs_rn=8&gs_ri=psy-ab&tok=1FYN_793ctyahIiAzE2Zkg&cp=4&gs_id=m&xhr=t&q=%CE%BB%CE%B5%CE%B3%CE%B5%CF%89%CE%BD%CE%B1&bav=on.2,or.r_cp.r_qf.&bvm=bv.44697112,d.Yms&biw=1366&bih=667&um=1&ie=UTF-8&tbm=isch&source=og&sa=N&tab=wi&ei=8dRaUdXWJs3DtAbokoCIBw#imgrc=aFRObHpBmqnH0M%3A%3BYxdl7EDvfI47mM%3Bhttp%253A%252F%252Fminimumwagehistorian.files.wordpress.com%252F2011%252F10%252Froman_legion2.jpg%3Bhttp%253A%252F%252Fminimumwagehistorian.com%252F2011%252F10%252F25%252Fthe-roman-legion%252F%3B1024%3B768

 

http://wikipedia.qwika.com/en2el/Roman_infantry_tactics,_strategy_and_battle_formations

 

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%B5%CE%B3%CE%B5%CF%8E%CE%BD%CE%B1

 

http://en.wikipedia.org/wiki/Roman_legion

 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΟΥΡΑΦΕΤΗΣ Α2

4. http://en.wikipedia.org/wiki/Roman_military_personal_equipment http://library.thinkquest.org/26602/equipment.htm

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΙΚΑΛΛΟΥ Α2