OΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΤΑΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΡΩΜΗ.

ΑΠΟ: ΒΕΡΟΓΚΟΥ ΜΑΡΙΑ - Απρ• 05•13
OΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΤΑΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΡΩΜΗ.

Οι κοινωνικές τάξεις στην αρχαία ρωμαϊκή αυτοκρατορία αποτελούνται: από τον αυτοκράτορα, τους συγκλήτους, τη βουλευτική τάξη. Επίσης από τους ιππείς, τους πληβείους, τους  δούλους, τους απελεύθερους και τη πληθυσμιακή σύνθεση των Ελλήνων .

  • Ο αυτοκράτορας είχε το ρόλο του βασικού ενσάρκωση της ρωμαϊκής εξουσίας. Είχε ιδιαίτερες σχέσεις και δεσμούς με τις κοινωνικές τάξεις της Ρώμης, της Ελλάδας και της Μ. Ασίας. Βοηθούσε τις κοινωνικές ομάδες με τρόφιμα, διοργάνωση εκδηλώσεων και αγώνων.
  • Η συγκλητική τάξη κατείχε τα σημαντικότερα αξιώματα πιο συγκεκριμένα στην πολιτική στο στρατό και στη δικαιοσύνη. Ορισμένες από τις συγκλητικές οικογένειες που είχαν μεγάλη περιουσία έκαναν δωρεές για τα δημοσιά έργα.
  • Στην βουλευτική τάξη ανήκαν τα μελή της βουλής και οι άρχοντες. Κάθε εύπορος πολίτης όταν συμπλήρωνε το 25ο και το 30ο             έτος αναλάμβανε δημοσιά αξιώματα. Παράγοντες που έπαιζαν ρόλο στο χαρακτήρα της τάξης η περιουσία, η οικονομική δραστηριότητα, η μόρφωση και η καταγωγή.
  • Οι ιππείς αποτελούσαν από 20.000 μέλη. Βασικό ρόλο στην κατάταξη αυτή έπαιζε η οικονομική τους κατάσταση και οι σχέσεις που είχαν με τους Ρωμαίους και οι προσωπικές τους υπηρεσίες στο στρατό.
  • Οι πληβείοι διασκέδαζαν με ποικίλες ψυχαγωγικές δραστηριότητες που οργανώνονταν στις πόλεις και χρηματοδοτούνταν είτε από τον αυτοκράτορα είτε από εύπορους πολίτες.
  • Δούλους είχαν όσοι άντεχαν οικονομικά το βάρος οι τιμές πολιώσεων ήταν από 800 έως 2.500 σηστερτίων. Την εποχή του Αύγουστου πολλοί δούλοι απελευθερώνονταν.
  •  Οι οικονομικά ευκατάστατοι απελεύθεροι ανήκαν στα ανώτερα στρώματα της ρωμαϊκής κοινωνίας. Η πηγή του πλούτου τους πρέπει να αναζητηθεί στη βιοτεχνία, το εμπόριο, τις τραπεζικές συναλλαγές. Το κύρος τους εξασφαλιζόταν από τις υπηρεσίες που πρόσφεραν στον αυτοκράτορα και στην αυλή του.
  • Στις πόλεις των επαρχιών της Ελλάδας και της Ασίας εκτός από Έλληνες και Ρωμαίους βρίσκονταν εγκατεστημένες και διάφορες άλλες εθνότητες. Αυτή η έντονη ανάμειξη των πληθυσμών συνιστούσε χαρακτηριστικό φαινόμενο των πόλεων ήδη από την Ελληνιστική περίοδο. Οι μεικτοί γάμοι Ελλήνων και Ρωμαίων δεν αποτελούσαν ασυνήθιστο φαινόμενο.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

 

1)    WWW.fhw.gr/chronos/07/gr/society/index.html

  ΚΟΛΟΒΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ Α2

Σχολιάστε

Top