- Συντάκτης: ΤΣΑΟΥΣΙΔΟΥ ΜΑΡΙΑ

Καθώς έφευγε, με κοίταζε μ’ ένα χαμόγελο πικρό ένα χαμόγελο που πάσχιζε να μοιάζει χαρούμενο, μα ήταν πόνος μεταμφιεσμένος μια σιωπηλή πίκρα που προσπαθούσε να μου κρυψει. Κρατούσα σφιχτά το γράμμα του σε μια ωρα ….

Στ Καζ <stkaz871@gmail.com> Παρ 24 Ιαν, 7:32 μ.μ. προς εγώ Στιγμές Σιωπής Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πώς είναι να είσαι μόνος/μόνη σου; Εγώ ναι, το ζω αυτή τη στιγμή. Δεν είμαι η μόνη, είναι κι άλλοι τόσοι. Αλήθεια, δεν ….

«Το Τσαντάκι της Εποχής» Όλοι πλέον κρατούν στο χέρι τους το κινητό, λες και είναι το τσαντάκι τους. Μα τι στο καλό. Λες και θα χάσουν όλη τη ζωή τους αν το βάλουν μέσα στην ….

Τι ψάχνει το φθινόπωρο, καθώς πέφτουν τα φύλλα; Μήπως κάτι που ξέχασε, ένα μυστικό της άνοιξης που κρατάει; Κι αν τα γυμνά κλαδιά είναι η αλήθεια της γης, πώς αντέχει να χάνει, κάθε χρόνο, τόσα ….

Μοναξιά Μοναξιά, μια λέξη μοναξιά, που αντηχεί στους τοίχους της καρδιάς, όταν όλα γύρω σιωπούν και η σιωπή βαραίνει, και η ψυχή αναζητά, μα δεν βρίσκει. Μοναξιά, μια σκιά που σε ακολουθεί, όταν τα βλέμματα ….

Γιατί φοράς κλουβί; Γιατί φοράω κλουβί; Ίσως γιατί κάποτε πίστεψα ότι θα με προστατέψει. Ότι οι τοίχοι του θα κρατήσουν μακριά τον πόνο, τους φόβους, την αλήθεια που δεν ήμουν έτοιμη να αντικρίσω. Κλείστηκα μέσα ….

Πεσκανδρίτσα Στο αμέτρητο σκοτάδι του ωκεανού, όπου οι θρόισμα των υδάτων είναι οι μόνοι ήχοι, ζει η πεσκανδρίτσα, ένα ψάρι τόσο τρομακτικό, που το φως ποτέ δεν την άγγιξε. 2000 μέτρα κάτω από την επιφάνεια, ….