του Στέλιου Ξηρού
Στις μέρες μας, σχεδόν όλα τα παιδιά έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο. Αυτή η απεριόριστη πρόσβαση κάνει τους χρήστες ευάλωτους. Κυρίως, τα παιδιά κινδυνεύουν λόγω της απειρίας και της περιέργειάς τους.
Αρχικά, τα παιδιά μπορεί να δώσουν στοιχεία προσωπικά, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να εκβιάσει κάποιος το ίδιο το παιδί. Ακόμα, μέσα από τη χρήση του διαδικτύου μπορούν να κλαπούν τα στοιχεία πιστωτικών καρτών, διότι όλα είναι συνδεδεμένα ηλεκτρονικά. Αυτό μπορεί να γίνει, αν ο χρήστης μπει σε κακόβουλες ιστοσελίδες. Επίσης, λόγω της ανωνυμίας δεν ξέρει ο καθένας με ποιον συνομιλούν, οπότε είναι πολύ επικίνδυνο. Επιπλέον, το παιδί μέσα από το Διαδίκτυο μπορεί να έχει πρόσβαση σε ιστοσελίδες με περιεχόμενο που δεν αντιστοιχεί στην ηλικία του. Τέλος, μέσα από το «Dark Web», στο οποίο μπορεί να έχει ο καθένας πρόσβαση, μπορούν να προμηθευτούν όπλα, ναρκωτικά ακόμα και ανθρώπους. Οπότε είναι καλό άπειροι χρήστες όπως τα παιδιά να μην έχουν ανεξέλεγκτη πρόσβαση σε αυτό.
Αρχικά, αυτό μπορεί να επιτευχθεί με ένα πρόγραμμα, το οποίο επιτρέπει στον γονέα να περιορίζει τη δραστηριότητα του παιδιού στο Διαδίκτυο. Επί πρόσθετα, τα παιδιά μπορούν να ενημερωθούν, ώστε να είναι προστατευμένα από τους κινδύνους που κυκλοφορούν. Ακόμα, οι γονείς μπορούν να μην επιτρέψουν τα παιδιά τους να έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο χωρίς την παρουσία τους. Μία τέτοια λύση, όμως θα προκαλέσει αντίδραση και θα επιφέρει τα αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα. Τέλος, με τον ορισμό κάποιου ορίου στον χρόνο που μπορεί ένα παιδί να έχει πρόσβαση στο ίντερνετ, μειώνονται κατά πολύ οι κίνδυνοι. Αυτό γίνεται, γιατί αν το παιδί μετά από πολύωρη χρήση του διαδικτύου βαρεθεί, θα νιώσει την ανάγκη να ψάξει άλλα πράγματα.
Συμπεραίνοντας, στο διαδίκτυο παραμονεύουν κίνδυνοι, αν ο χρήστης δεν προστατευτεί θα είναι ευάλωτος. Όσο πιο άπειρος τόσο το χειρότερο. Άρα, με τη σωστή και ασφαλή χρήση του, το διαδίκτυο μπορεί να γίνει πολύ χρήσιμο.
