Στα πλαίσια του εορτασμού της ημέρας κατά του ρατσισμού στον αθλητισμό στις 6/10/2014 στο σχολείο μας πραγματοποιήθηκαν εκδηλώσεις .

Διοργανώσαμε αγώνες ποδοσφαίρου, παίξαμε βόλεϋ, χορέψαμε, συζητήσαμε και οι μαθητές εξέφρασαν τα συναισθήματά τους γράφοντας και ζωγραφίζοντας.

Στα πλαίσια αυτών των δραστηριοτήτων δημιουργήθηκε και η συνημμένη παρουσίαση.

Μεταξύ των άλλων ζητήθηκε από τους  μαθητές του σχολείου να γράψουν τις απόψεις τους για το θέμα μετά την παρουσίαση.

Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε μερικές από τις σκέψεις τους.

• Όσον αφορά το θέμα για τη βία με βάση το βίντεο που παρακολούθησα με άγγιξε πάρα πολύ διότι η βία υπήρξε, υπάρχει και θα υπάρχει. Με προβλημάτισε ιδιαίτερα γιατί έχω πάει σε γήπεδο και έχω παρακολουθήσει αγώνες γιατί μου αρέσει ο αθλητισμός. Πέρα από αυτό όμως συμβαίνουν πολλά άσχημα πράγματα εκεί μέσα, τα οποία δεν θα έπρεπε να γίνονται. Θα έπρεπε να ευαισθητοποιηθούμε όλοι και να φτιάξουμε ένα καλύτερο αύριο για το καλό όλων μας.

Ένας μαθητής

• Ζούμε σε ένα κόσμο γεμάτο διαφορές. Άμα κοιτάξει κανείς γύρω του θα δει αμέτρητες διαφορές ανάμεσα στους ανθρώπους, στα κτίρια, στα φυτά, άλλοτε μεγάλες και άλλοτε μικρές, όλες όμως σημαντικές. Οι περισσότεροι όμως άνθρωποι δεν το εκτιμούν αυτό το προνόμιο. Νομίζουν ότι όλοι σε αυτό τον κόσμο πρέπει να είναι όμοιοι. Σκεφτείτε όμως ένα τέτοιο! Θα ήταν μία μεγάλη βαρετή «φούσκα»!     

Διαφορετικότητα μία λέξη που πολλοί την εκφωνούν καθημερινά  αλλά  λίγοι γνωρίζουν τη σημασία της. Το να είναι κάποιος διαφορετικός δεν σημαίνει  ότι   είναι και κατώτερος.  Δυστυχώς όμως πολλοί συμφωνούν με το  αντίθετο.  Συνηθίζουν να βάζουν «ταμπέλες» στους ανθρώπους, όπως «ο  χοντρός», «ο  μαύρος», «ο χαζός» και πολλούς άλλους αισχρούς και          χυδαίους   χαρακτηρισμούς. Και ιδού το μεγάλο ερώτημα: «Γιατί συμβαίνει  αυτό;».

Λοιπόν κατά τη γνώμη μου, είναι στη φύση του ανθρώπου να είναι   ξενοφοβικός και ρατσιστικός. Όλα αυτά τα χρόνια ο άνθρωπος ήταν έτσι και θα  παραμείνει έτσι. Ελπίζω όμως να κάνω λάθος!

                                                                                                                            Κώστας Κουρελάς 

• Βία, ρατσισμός, αθλητισμός. Αλληλένδετες έννοιες. Την σήμερον εποχή μάλιστα, το φαινόμενο του ρατσισμού, όχι μόνο στον αθλητισμό αλλά και στον κόσμο ολόκληρο, ολοένα και αυξάνεται. Ασπρόμαυρο, καλό – κακό, φτωχός – πλούσιος,. Λίγο πολύ είναι κριτήρια για βίαιες πράξεις των «πολλών» προς του «λίγους», των «δυνατών» προς τους «αδυνάτους». Η μετανάστευση σε ξένες χώρες, οι μη καλοί τρόποι διαβίωσης και η «διαφορετικότητα», ιδιαίτερα του χρώματος, του δέρματος, σπρώχνουν τους ανθρώπους προς πράξεις βίαιες και ακατονόμαστες. Τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν ισχύουν για όλους ή δεν είναι για όλους τα ίδια.

Ένας ακόμα σοβαρότερος, κατά την δική μου άποψη, λόγος για την βία και το ρατσισμό, είναι και η αμάθεια ή η ημιμάθεια. Έχει χαθεί ο σεβασμός προς  τον συνάνθρωπο μας, το ενδιαφέρον και η συμπόνια για την ζωή του άλλου. Ασχέτου χρώματος, Θρησκείας και ομάδας.
 Μία μάστιγα που δυστυχώς αυξάνεται και τελειωμό δεν έχει. Όσο υπάρχουν άνθρωποι, τόσο αυτά τα φαινόμενα θα ανθίζουν και θα εξαπλώνονται. Δυστυχώς…!

                                                                                                                      Μία μαθήτρια

•  Τι είναι αλήθεια ρατσισμός;

Πολλά ακούγονται και λέγονται κατά καιρούς. Ο καθένας μας το φαινόμενο του ρατσισμού το εκλαμβάνει όπως αυτός θέλει. Δηλαδή διαφορετικά. Από πολύ παλιά σχεδόν από καταβολής κόσμου υπήρχε στον άνθρωπο η βία και ο ρατσισμός. Όλοι μιλούν διδάσκουν παροτρύνουν τους υπόλοιπους αλλά στην ουσία οι ίδιοι δεν κάνουν απολύτως τίποτα. Ευτυχώς που έχουν δραστηριοποιηθεί κάποιες οργανώσεις παγκόσμιες και αρχίζει σιγά σιγά να αχνοφαίνεται στον ορίζοντα ένα μικρό φως. Η προσπάθεια που γίνεται είναι αξιόλογη αλλά δεν αρκεί. Εκεί που πραγματικά πρέπει να δωθεί έμφαση είναι στις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες, χωρίς φυσικά να νομίζουμε ότι και στον πιο σύγχρονο κόσμο. Και η βία και ο ρατσισμός ανθούν σχεδόν το ίδιο. Η βία μπορεί να είναι σωματική είτε λεκτική. Ο ρατσισμός μπορεί πάλι να έχει πολλές μορφές π.χ. ρατσισμός για τα χρώματα ή την εθνικότητα του άλλου όπως επίσης για κάποια σωματική αναπηρία που μπορεί να υπάρχει. Οι άνθρωποι είναι από το Θεό και την φύση τους διαφορετικοί, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν είναι ίσοι. Το θέμα είναι πολύ μεγάλο όμως για να γραφτεί σε λίγο χρόνο και σε ένα λευκό χαρτί. Δραστικά μέτρα από κοινωνικούς φορείς και άλλους τρόπους σκέψης. Οι άνθρωποι με διαφορές δεν είναι πρόβλημα ούτε έχουν όλοι κάποιο πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι ο καθένα από εμάς να κατανοήσει και να αποδεχτεί το συνάνθρωπό του.

 Καληνύχτα.

 Τσιάντου Ασημίνα