Μια μέρα σε ένα αστικό σπίτι της Ελλάδας του 19ου αιώνα
Η καθημερινότητα για τις εύπορες οικογένειες του 19ου αιώνα στην Ελλάδα ήταν πολύ ωραία.
Ζούσαν σε ένα όμορφο σπίτι με όμορφα και περίτεχνα σκαλισμένα έπιπλα. Εντυπωσιακές πολυθρόνες, κομψοί καναπέδες, τραπέζι σαλονιού με όμορφη επιφάνεια γέμιζαν το σαλόνι τους. Λευκό τζάκι που στον τοίχο της καμινάδας υπήρχε ένα ρολόι κι από πάνω ένας σταυρός δείχνοντας τη χριστιανική πίστη της οικογένειας.
Ήρεμη ήταν η ζωή τους. Η γυναίκα του σπιτιού έραβε στη ραπτομηχανή και τα παιδιά έπαιζαν με τα παιχνίδια τους δηλαδή το τόπι, τους βόλους, τα κουκλάκια και πολλά άλλα.
Όταν γυρνούσε ο πατέρας από τις μάχες της εποχής ή από άλλες δουλειές που τον κρατούσαν μακριά από το σπίτι για καιρό, όλη η οικογένεια γλεντούσε και χόρευε. Όταν, όμως, έχανε στη μάχη η μητέρα του έφτιαχνε ένα φοβερό γούρι για καλοτυχία.
Το φαγητό τους το έφτιαχναν στο τζάκι και το χειμώνα μαζεύονταν όλοι γύρω από αυτό για να ζεσταθούν.
Τα παιδιά ,όταν τους έλεγαν οι γονείς τους να τακτοποιήσουν το δωμάτιό τους, μάζευαν τα πράγματα, τα τοποθετούσαν σ’ ένα μπαούλο που ήταν δίπλα σε μία πολύχρωμη ντουλάπα.
Προσωπικά μου άρεσε ο τρόπος ζωής αυτής της οικογένειας γιατί ,αν και ήταν εύπορη ,ζούσαν με έχοντας λίγα αντικείμενα σε σχέση με τα σημερινά δεδομένα αλλά τα είχαν όλα τακτοποιημένα.
Γιώργος Λουκάς Λάμπρου
