Υπάρχουν ήρωες σήμερα;

 Ήρωας <  από την αρχαία ελληνική λέξη ἥρως: στη μυθολογική παράδοση αλλά και ως σύγχρονο κοινωνικό αρχέτυπο εννοείται άνδρας ή γυναίκα (ηρωίδα), που μπορεί να εμφανίζεται παραδοσιακά ως πρωταγωνιστής ενός μύθου, θρύλου ή έπους και που κατέχει ικανότητες μεγαλύτερες από εκείνες που κατέχει ο μέσος άνθρωπος. Αυτές οι ικανότητες τον βοηθούν να εκτελέσει ασυνήθιστες και παράτολμες αγαθοεργές πράξεις (ηρωική πράξη) για τις οποίες γίνεται γνωστός/ή . Αυτές οι δυνάμεις δεν είναι μόνον σωματικές αλλά και διανοητικές ή ψυχικές. Ως ήρωας επίσης νοείται η κεντρική φυσιογνωμία ενός λογοτεχνικούθεατρικού και κινηματογραφικού έργου. (ορισμός Βικιπαιδεία, το πιο δημοφιλές διαδικτυακό λήμμα!
  1. Σύμφωνα με τον σύγχρονο Αμερικανό φιλόσοφο Andrew Bernstein, οι ήρωες έχουν 4 βασικά χαρακτηριστικά:
    α. Ηθικό μεγαλείο.

β. Ασύγκριτη πολεμική ανδρεία και ικανότητα.

γ. Δράση παρά τις αντιξοότητες.

δ. Θρίαμβο σε τουλάχιστον πνευματική-ηθική μορφή και όχι κατ” ανάγκη φυσική μορφή.

 

  1. Η Κοινωνική Ψυχολογία έρχεται να προεκτείνει τον προηγούμενο ορισμό με τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
    1. O ηρωισμός μπορεί να είναι μόνο εθελοντικός και εσκεμμένος.

2. Στοχεύει στην προστασία άλλων ανθρώπων ή κοινοτήτων που βρίσκονται σε ανάγκη.

3. Η πράξη μπορεί να έχει κάποιον ενδεχόμενο κίνδυνο για τη ζωή του «ήρωα» ή κάποιου είδους προσωπικό κόστος άλλης φύσης.

4. Η πράξη δεν γίνεται για να κερδίσει κάποιος κάτι ή ανταποδοτικά.

Έχουμε ανάγκη από ήρωες;

Ciao. Αν διαβάσετε το μήνυμα αυτό, θα σημαίνει πως δεν βρίσκομαι πια σαυτόν τον κόσμο. Καλά, μην είστε πολύ λυπημένοι, εγώ είμαι εντάξει, δεν μετανιώνω, πέθανα κάνοντας αυτό που θεωρούσα το πιο σωστό, υπερασπιζόμενος τους πιο αδύναμους και μένοντας πιστός στις ιδέες μου για δικαιοσύνη, ισότητα και ελευθερία. Επομένως, παρά τον πρόωρο θάνατό του, η ζωή μου έχει στεφθεί με επιτυχία, και είμαι σχεδόν σίγουρος ότι έφυγα με το χαμόγελο στα χείλη. Δεν θα μπορούσα να είχα επιθυμήσει κάτι καλύτερο. Σας εύχομαι το καλύτερο δυνατό και ελπίζω πως κι εσείς μια μέρα (αν δεν το κάνατε ήδη) θα αποφασίσετε να δώσε τη ζωή σας για τον συνάνθρωπό σας, επειδή έτσι θα αλλάξει ο κόσμος.  

Μόνο αν νικήσουμε τον ατομισμό και τον εγωισμό μέσα μας, θα μπορέσουμε να κάνουμε τη διαφορά. Οι καιροί είναι δύσκολοι, το ξέρω, αλλά μην υποκύψετε ποτέ στην παραίτηση, μην εγκαταλείψετε ποτέ την ελπίδα, ποτέ! Ούτε για μια στιγμή. Ακόμη κι όταν όλα φαίνονται να έχουν χαθεί και οι λέξεις που βασανίζουν τους ανθρώπους και τη γη μοιάζουν ανυπέρβλητες, προσπαθήστε να βρείτε τη δύναμη και να την εμφυσήσετε στους συντρόφους σας. Στις πιο σκοτεινές στιγμές το φως σας θα είναι χρήσιμο. Και θυμηθείτε πάντα πως «κάθε θύελλα αρχίζει πάντα από μία απλή σταγόνα«. Προσπαθήστε να είστε αυτή η σταγόνα.

Σας αγαπώ όλους και ελπίζω πως αυτά τα λόγια θα σας είναι χρήσιμα.

Serkeftin! (στα κουρδικά Mε τη νίκη!)

Orso Tekoser Lorenzo

Πηγή: Eφημερίδα Δρόμος & περιοδικό Lifo

Οι μαθητές του Β1 ίσως το θυμούνται… Είναι το “προκαταβολικά αποχαιρετιστήριο” γράμμα που έγραψε ο Ιταλός αγωνιστής Lorenzo Orsetti, ο οποίος μαχόταν τον τελευταίο ενάμιση χρόνο στο πλευρό των Κούρδων υπερασπιστών της πατρίδας τους ενάντια στον γνωστό ISIS και σκοτώθηκε μαζί με την ομάδα του (όλοι εθελοντές) σε μια επίθεση κοντά στο Baghouz, τον τελευταίο θύλακα των τζιχαντιστών στη Συρία. Μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση και το είχα δείξει στην τάξη επ’ ευκαιρία της 25ης Μαρτίου. Γιατί; Γιατί είναι μια γιορτή που βρίθει ηρώων… εκείνων με τη μεγαλειώδη όψη σε εικόνες ή πίνακες της εποχής, που αναρτώνται στα σχολειά μας τις μέρες τους εορτασμού της εθνικής μας επετείου (στα δικά μας χρόνια, μπορεί να ήταν και μόνιμοι στον τοίχο της τάξης, κι εμείς εξοικειωμένοι με το αγέρωχο βλέμμα τους!) Τότε, όταν άκουγα για ήρωες και ηρωισμούς, ένιωθα δέος, γιατί μου φαινόταν κάτι μακρινό και απρόσιτο.

Στα μετέπειτα χρόνια, αλλά και σήμερα, πολλοί μιλούν για εποχές αντιηρωικές… Ήρωες στην εποχή μας; Σπάνιο είδος… Κι όμως, αν το καλοσκεφτείς, όλο και κάποιος μικρός ή μεγάλος ήρωας ξεπηδάει μέσα από κάποια μακρινή -ή κοντινή- γωνιά της Γης, που δοκιμάζεται από την πείνα, τις κακουχίες, τους πολέμους (όπως και παλιά!), ή μέσα από την «πεζή» καθημερινότητα, προκειμένου να την αλλάξει και να της δώσει λίγο φως:

  • Αγωνιστές, όπως ο προαναφερθείς, που θυσιάζονται για τις ιδέες τους: Η Παλαιστίνη με τους πιτσιρικάδες που στέκονται με θάρρος μπροστά στα ισραηλινά τανκς ή προτάσσουν το σώμα τους για να σώσουν το σπίτι τους από το ισοπεδωτικό Caterpillar είναι εικόνες «γνώριμες» – στην τηλεόραση, τουλάχιστον..
  • Εθελοντές και επαγγελματίες, που θέτουν τον αλτρουισμό και τον ανθρωπισμό υπεράνω της δυτικότροπης «θαλπωρής» και της mainstream καταναλωτικής ευμάρειας: Είναι οι άνθρωποι, εντός ή εκτός οργανισμών, που επιλέγουν να ζήσουν σε γωνιές του λεγόμενου «Τρίτου Κόσμου», θέτοντας εαυτόν στην υπηρεσία των «αναξιοπαθούντων» ντόπιων, που δεν έχουν ιδέα από τη αίσθηση της προαναφερθείσης «θαλπωρής».
  • Άνθρωποι που ριψοκινδυνεύουν για να ζήσουν άλλοι: Διασώστες σε πληττόμενες περιοχές από φυσικές -ή «ανθρώπινες»- καταστροφές, όπως οι κοντινοί μας διασώστες των «παρανόμως» διακινούμενων ψυχών στα παγωμένα νερά της Μεσογείου, που δεν τους σηκώνει ούτε η γη τους ούτε οι ξένες θάλασσες.
  • Καθημερινοί άνθρωποι, που οι μικρές τους πράξεις είναι «κεράκια» που κρατούν άσβεστη τη φλόγα της ανθρωπιάς και της αλληλεγγύης: Βρίσκονται δίπλα μας, είναι αυτοί που γιατρεύουν, διδάσκουν, μαγειρεύουν ή φροντίζουν απλά συνανθρώπους τους που υποφέρουν από τις αναποδιές και τα χτυπήματα της περιβόητης «κρίσης» – ή περιθάλπουν τετράποδα ή δίποδα πλάσματα, που συχνά υποφέρουν διπλά και τρίδιπλα! Πρόσφατα, ένας συντοπίτης μας αναδείχθηκε σε Ευρωπαίο Πολίτη της χρονιάς για την προσφορά του σε παιδιά που δεν είχαν την τύχη να ξεκινήσουν τη ζωή τους με ζεστασιά, αγάπη και φροντίδα!

 

Οι ήρωες, λοιπόν, δεν είναι είδος προς εξαφάνιση. Υπάρχουν ήρωες εμφανείς ή αφανείς. Και μάλλον οι αφανείς είναι πιο πολλοί και είναι εκείνοι που σφραγίζουν την έννοια του ηρωισμού με την απλότητα και το αυτονόητο της υπόστασής μας ως είδους ιδιαίτερου σε αυτή την πλάση. Γιατί ο ήρωας -όταν δεν είναι πρωταγωνιστής κάποιας ταινίας ή κάποιου βιβλίου, ή της ζωής μας- είναι συνήθως ένας άνθρωπος με ελεύθερη βούληση. Άρα, με δυνατότητα επιλογής: να είναι ή να μην είναι. Κι εδώ ακριβώς έγκειται η ουσία.

 

«Οι άνθρωποι δεν γίνονται ήρωες παρά μόνο όταν δεν έχουν άλλη επιλογή». Είναι ρήση του ποιητή και θεατρικού συγγραφέα Πολ Κλοντέλ (1868-1955). Π Προσηλωμένος στον Καθολικισμό, το δόγμα που πρότεινε ανέκαθεν τη φιλανθρωπία ως πράξη ανταποδοτική της μεταθανάτιας ευτυχίας, ο Κλοντέλ εκπροσωπεί εκείνη τη μερίδα του κόσμου που θεωρούν πως ό,τι υπερβαίνει την πεζή καθημερινότητα και «χαμοζωή» μας είναι προϊόν ανάγκης και αδιεξόδου. Άρα εδώ η ελεύθερη επιλογή και βούληση πάνε περίπατο! Γιατί ο άνθρωπος μόνο να προστατεύει το σαρκίο του είναι «προγραμματισμένος». Ατομικισμός και σύγχρονος ευδαιμονισμός με φιλοσοφική τεκμηρίωση! Κι εκεί είναι που έρχονται εκείνοι οι «μικροί ήρωες» (όχι εκείνοι που «επιβραβεύει» η εταιρική ευθύνη της Stoiximan, αλλά εκείνοι που βρίσκονται πίσω από τα βραβεία, οι αφανείς) για να ανατρέψουν τα «υλιστικά» δεδομένα. Είναι αυτοί που εμφανίζονται από το πουθενά, για να αποδείξουν πως η ζωή μας, η ζωή ως ιδανικό πάνω από όλα, είναι το μόνο που αξίζει να υπερασπιστεί κανείς… ακόμη κι αν το τίμημα είναι η ίδια του η ζωή.

«Ποτέ δεν αποτυχαίνουν αυτοί που πεθαίνουν για έναν μεγάλο σκοπό», έλεγε ο Λόρδος Βύρων, εμπνεόμενος από το πνεύμα της αυτοθυσίας και της ανιδιοτέλειας του Ρομαντισμού (καλλιτεχνικό ρεύμα του 17-18ου αιώνα που …..). Ρομαντικός μεν, αλλά η σκέψη του είχε μια ρεαλιστική βάση… Γιατί αυτοί που πέθαναν για έναν μεγάλο σκοπό μετουσίωσαν το μεγαλείο της ζωής μας σε μία μόνο πράξη τους. Και είναι αυτοί που μπορούν να πείσουν ακόμη και τον πιο απογοητευμένο, καταβεβλημένο και εξουθενωμένο από την καθημερινή ταλαιπωρία και διάψευση ότι το μόνο που αξίζει είναι να αγωνίζεσαι για τη ζωή.

Αυτές τις λίγες και τετριμμένες σκέψεις ήθελα να αφιερώσω στη μικρή Δήμητρα (από το 4ο Γυμνάσιο Πετρούπολης), που «τις έκανε πράξη» με έναν μεγάλο αγώνα για τη μικρή ζωή της!

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης