Το νταηλίκι  είναι τρόπος εκδήλωσης βίαιης συμπεριφοράς και παρατηρείται σε κάθε μορφή  της : συναισθηματική, λεκτική και σωματική. Συχνά, πρόκειται για ανεπαίσθητες μεθόδους εξαναγκασμού, όπως η ψυχολογική χειραγώγηση. Συναντιέται όμως και σε πιο σύνθετες μορφές, στις οποίες ο νταής ενδέχεται να έχει έναν   ή περισσότερους «υπαρχηγούς» που μπορεί να φαίνονται πρόθυμοι να βοηθήσουν τον «αρχι-νταή» στις δραστηριότητές του.

Το νταηλίκι μπορεί να προκύψει σε οποιοδήποτε περιβάλλον στο οποίο άνθρωποι αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Αυτό περιλαμβάνει το σχολείο, την εκκλησία, την οικογένεια, το χώρο εργασίας, το σπίτι και τις γειτονιές…

 Ο νταής δείχνει δυνατός, σκληρός ,σίγουρος για τον εαυτό του . Στην πραγματικότητα –σύμφωνα με τα συμπεράσματα  ψυχολογικών μελετών – ο νταής είναι ένα τρομοκρατημένο άτομο σε κατάσταση πανικού. Φοβάται μήπως και αποκαλυφθούν τα συναισθήματα ανασφάλειας και ανικανότητας  που  νιώθει να τον κυριεύουν.  Επιτίθεται, επειδή  θέλει να καταφέρει να διώξει το αφόρητο αίσθημα απέχθειας προς τον  εαυτό του. Έτσι εντοπίζει ως θύμα του  κάποιον που θεωρεί ότι είναι  πιο αδύναμος κι επομένως εύκολος αντίπαλος,  για να φανεί ο ίδιος, δυνατός στους άλλους. Συχνά γίνεται εξαιρετικά προκλητικός και βίαιος από φόβο μήπως χάσει τη μάσκα υπεροχής και φανεί συνολικά αποτυχημένος. Με την άσκηση του  εκφοβισμού αποβάλει την αποθηκευμένη βία, εκτονώνεται, αισθάνεται δυνατός και σημαντικός, γίνεται το κέντρο της προσοχής, ανακουφίζοντας έτσι τον πληγωμένο του ναρκισσισμό. Το νταηλίκι, επομένως λειτουργεί  θεραπευτικά. Βοηθάει το νταή να ανέχεται τον εαυτό του!