Στις μέρες μας,το bullying στα σχολεία είναι ένα,μάλλον,συνήθες φαινόμενο. Και όταν λέω bullying,δεν αναφέρομαι και τόσο στα μικροαδικήματα και τις μικροκλοπές που γίνονται εναντίον ορισμένων παιδιών και που συμβαίνουν συχνά στους σχολικούς χώρους. Αυτό που με ανησυχεί και που τραβάει περισσότερο την προσοχή μου είναι οι απερίσκεπτες πράξεις ορισμένων,οι οποίες οφείλονται σε ποικίλλους παράγοντες και οι οποίες πολλές φορές ενθαρρύνουν τα παιδιά να ακολουθήσουν στη ζωή τους τον εύκολο δρόμο,που συχνά συνδέεται και με μία ανήθικη συμπεριφορά.

  Τα παιδιά χρησιμοποιούν,πολλές φορές με καταχρηστικό τρόπο,τη φήμη που έχουν (φήμη που είτε έχουν αποκτήσει από μόνα τους είτε κληρονόμησαν από τα αδέρφια τους).Έχοντας αυτό το εφόδιο θεωρούν πως ό,τι κι αν επιχειρήσουν,είτε μέσα είτε έξω από το σχολικό χώρο,θα γίνει ευχαρίστως αποδεκτό από τους φίλους και γνωστούς τους. Και συχνά,δεν πέφτουν κι έξω. Μερικές φορές μάλιστα,οι υπόλοιποι,είτε συμφωνούν είτε όχι με την πράξη του δημοφιλούς παιδιού,δεν θα εκφέρουν αντιρρήσεις σε αυτήν,καθώς κανένας άλλος δεν έφερε ή επειδή και τα ίδια ανησυχούν για τη δική τους φήμη. Με αυτόν τον τρόπο,όμως,τα αποτελέσματα που βγαίνουν δεν είναι ποτέ θετικά. Καταρχάς,η διαφορετικότητα του καθένα χάνεται σταδιακά,καθώς παρασύρεται από αυτή τη μάζα,που θέλει όλους να συμφωνούν σε ένα πράγμα,επειδή αυτό είναι το πιο “cool” ή το πιο “famous”. Επιπλέον,έτσι ενθαρρύνεται η απρεπής πράξη του ενός,γιατί θεωρήθηκε αστεία,διασκεδαστική και αβλαβής. Το παιδί που την πραγματοποίησε αισθάνεται επομένως ικανοποιημένος και ασφαλής και πολλές φορές φτάνει και ο ίδιος στο σημείο να μην κατανοεί τη σοβαρότητα της πράξης του,εξαιτίας της υποστήριξης που λαμβάνει. Το γεγονός αυτό όμως δεν αναιρεί καθόλου από την ανηθικότητα που χαρακτήριζε την συγκεκριμένη πράξη. Αντίθετα,και εφόσον υπάρχουν άτομα που διαφωνούν με αυτήν,κάποιος θα έπρεπε να αναλάβει να προβάλλει το λάθος που εμπεριέχεται στην πράξη,δείχνοντας σε όλους το σωστό δρόμο και φροντίζοντας φυσικά να μην στιγματίσει και τελικά περιθωριοποιήσει κανέναν με τα λόγια και τις υποδείξεις του.

  Παρ’όλη τη μεγάλη έκταση που έχει λάβει το φαινόμενο του bullying και της γενικής υπεροπτικότητας στα σχολεία,μπορεί ακόμη να αντιμετωπιστεί και μάλιστα αποτελεσματικά. Η αλλαγή αυτή δεν αφορά ούτε τους καθηγητές,ούτε τους διαφόρους συλλόγους,που λέγεται ότι βοηθούν τα σχολεία. Αυτή η αλλαγή θα προέλθει από τους ίδιους τους μαθητές,οι οποίοι αποφασίζοντας ποιο μονοπάτι θα επιλέξουν στο σταυροδρόμι της ανηθικότητας,θα καθορίσουν τόσο τους μελλοντικούς τους ορίζοντες,όσο και το μέλλον της ίδιας της κοινωνίας.”