Μουσικογραφίες

Το θρανίο, εκτός από την πρακτική καθημερινή του χρήση, αποτελεί για εμάς τα παιδιά  ένα πρόχειρο χώρο άμεσης έκφρασης των εμπνεύσεών μας. Κάθε μαθητής/μαθήτρια έχει ζωγραφίσει, έχει χαράξει ή με κάποιο τρόπο έχει αποτυπώσει, έστω και μία φορά στα σχολικά του χρόνια, κάτι πάνω σε ένα θρανίο.  Σκέψεις, συναισθήματά ή απλά ένα μήνυμα  προς κάποιον/α… Η εμπειρία βέβαια δείχνει ότι δεν είναι λίγοι οι καθηγητές/τριες που τιμωρούν τα παιδιά επειδή γράφουν ή ζωγραφίζουν  πάνω στο θρανία. Υπάρχουν μάλιστα πολλοί/πολλές που μας απειλούν με σκληρές τιμωρίες όπως αποβολές κ. λπ. Ένα όμως τόσο διαχρονικό φαινόμενο δεν μπορεί παρά να εκφράζει  κάποια πολύ βαθιά ανάγκη μας!

Πολλοί/ες θα βιαστούν ίσως να μεμφθούν αυτή τη διαδικασία και να πουν ότι με αυτό τον τρόπο καταστρέφουμε την περιουσία του σχολείου, και άλλα ηχηρά παρόμοια… Δεν λέμε να επιτρέψουμε την καταστροφή αλλά είναι σημαντικό να αφήσουμε ελεύθερη τη δημιουργικότητα και τη φαντασία. Μια ιδέα θα ήταν στο τέλος της χρονιάς να δουλέψει χλωρίνη και σφουγγάρι από τους ιδίους τους/τις δημιουργούς, ώστε να παραδοθούν τα θρανία καθαρά και να παραμείνει το πεδίο ανοικτό για τους επίδοξους συνεχιστές της γραφής στα θρανία. Έτσι τα παιδιά θα ενεργοποιούνται δημιουργικά αλλά και θα ασκούνται  και στην ανάληψη ευθύνης!

Κρίνουμε ότι το να ζωγραφίζει κανείς στα θρανία  δεν είναι  κακό άλλα ακριβώς το αντίθετο! Η γραφή στο θρανίο μας βοηθάει να εκφραζόμαστε… Ειδικότερα τα έντονα και ακραία συναισθήματα που κυριαρχούν στην εφηβεία μπορούν να προβάλλονται στις «οθόνες» των θρανίων και έτσι να γίνονται πιο εύκολα διαχειρίσιμα… Αυτή η διαδικασία αυτοέκφρασης είναι συχνά σωτήρια και μπορεί να  αλλάζει θετικά τη διάθεση ειδικά όταν τα συναισθήματά μας είναι αρνητικά… Κάποια παιδιά βέβαια αποσπώνται έτσι από το μάθημα και  χάνονται για λίγο από την πραγματικότητα της τάξης… Αυτό όμως μπορεί να συμβεί ούτως ή άλλως και μάλιστα χωρίς καμία δημιουργική αποτύπωση!

Η γραφή στα θρανία είναι συχνά μια πολύ ασφαλής διέξοδος.  Οφείλουμε ωστόσο να είμαστε προσεκτικοί ώστε  αυτά που ζωγραφίζουμε να μην είναι χυδαία , να μην θίγουν ή προσβάλλουν κάποιο πρόσωπο καθηγητή ή παιδί … Ακόμη και αν κάποιος είναι θυμωμένος/η με κάποιον θα βοηθούσε να το εκφράσει αυτό αλλά πάντα με διακριτικότητα… Σε αυτή την περίπτωση δεν θα υπήρχε πρόβλημα μιας και η έκφραση σε συμβολικό επίπεδο, ακόμη και των χειρότερων συναισθημάτων, δίνει τη δυνατότητα για καλύτερες ισορροπίες στην πραγματική ζωή! Αφήστε λοιπόν τα παιδιά  να δράσουν και να δώσουν μια άλλη μορφή στα θρανία. Να τα κάνουν πίνακες, τετράδια στιχουργίας! Δεν τα καταστρέφουμε, αντίθετα τα ομορφαίνουμε με τη δημιουργικότητά μας!

`                                                                                                       Τζώρτζια Ε2

Πηγή:

http://2gymgian.blogspot.com/2012/01/blog-post.html?m=1