Τι σημαίνουν για σας οι μαντινάδες;
Οι μαντινάδες είναι ένας τρόπος να παρουσιάσουμε τα συναισθήματα που νιώθουμε, την διάθεση μας. Είναι ένας πολύ ωραίος τρόπος έκφρασης και εκδήλωσης, που ο καθένας μπορεί να χρησιμοποιήσει αν το θέλει.
Πώς γεννιέται μια μαντινάδα;
Ο καθένας έχει διαφορετικό τρόπο να δημιουργεί μαντινάδες σίγουρα αυτό γίνεται σύμφωνα με τα συναισθήματα της στιγμής και την διάθεση γενικά όλης της παρέας. Η μαντινάδα είναι ένας τρόπος επικοινωνίας και παρουσίασης, είναι κάτι σαν κουβέντα, ένας διάλογος μεταξύ της παρέας. Μια μαντινάδα την φτιάχνουμε αρχικά σύμφωνα με το τι νιώθουμε και πως αισθανόμαστε και μετά προσέχουμε την σύνδεση και την ομοιοκαταληξία. Η μαντινάδα πρέπει να λέγεται μια φόρα, να μην επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά γιατί η κάθε μαντινάδα έχει δημιουργηθεί για μια συγκεκριμένη στιγμή που νιώσαμε είτε χαρά είτε λύπη και δεν είναι πρέπον να ακούγεται αυτή η μαντινάδα για όλες τις καταστάσεις. Τέλος οι μαντινάδες μας πρέπει να είναι με λόγια και αξίες του τόπου μας, όχι αναγκαστικά, αλλά αν αυτό γίνει παίρνει μια παραπάνω αξία.
Ποιες είναι οι αγαπημένες σας;
Ελάτε μοίρες των μοιρών εις του μωρού την σκάφη
Η μια να λέει τα καλά κι άλλη να τα γράφει
Παράλληλα με τα μαθήματα χορού, στα οποία είστε από τους βασικούς συντελεστές και εμπνευστές και τα οποία διοργανώνετε οικειοθελώς και αμισθί, παρατηρήσαμε ότι γίνεται και εξάσκηση – εκμάθηση για τη δημιουργία, τη σύνθεση και την απαγγελία μιας μαντινάδας. Πείτε μας μερικά λόγια γι’ αυτή την πρωτοβουλία.
Ο στόχος των μαθημάτων χορού είναι να μάθουν και οι μικροί αλλά και οι μεγάλοι να χορεύουν και να τραγουδούν, περισσότερο βέβαια τα αγόρια γιατί επιβάλλεται αν ένας χορευτής μπαίνει στον χορό να ξέρει να χορεύει και στον κάβο . Ο χορός είναι ένας τρόπος εκτόνωσης, ένας τρόπος εκδήλωσης των συναισθημάτων του κάθε ανθρώπου. Μόνος μου ξεκίνησα αυτό τα μαθήματα γιατί μου δόθηκε μια αφορμή πριν από πολλά χρόνια. Ήρθαν τα παιδιά του Λυκείου και του Γυμνάσιου της Ολύμπου για να χορέψουν στην Ρόδο και εγώ επειδή ήμουν υπεύθυνος γι” αυτό το θέμα στον σύλλογο της Ρόδου σκέφτηκα επειδή ο χορός θα γινόταν στο εθνικό θέατρο και θα είμαστε σε πανδωδεκανησιακή θέα να κάνουμε μια πρόβα στο κτίριο του συλλόγου «Βρυκούς». Τότε είδα ότι τα παιδιά όχι απλά δεν ήταν για μπαλέτο αλλά δεν ήξεραν καν να χορεύουν και αυτό ήταν που μου έδωσε το ερέθισμα όταν γύρισα στο Διαφάνι συνταξιούχος πια, να ασχοληθώ με τα παιδιά γιατί είναι ντροπή σαν οργανοπαίκτες και σαν μεγάλοι άνθρωποι με πολλές εμπειρίες να μην τα μεταφέρουμε στους νεότερους. Διότι ειδικά για τα αγόρια εδώ στον τόπο του ζούμε με αυτά τα ήθη και έθιμα, το τραγούδι είναι με έναν ευγενικό τρόπο απαραίτητο αφού όλα τα αγόρια κάποια στιγμή θα χρειαστεί να απαγγείλουν μια μαντινάδα ή ένα τραγούδι. Αν τα παιδιά το θέλουν πραγματικά θα χαρώ πολύ τα μαθήματα να συνεχιστούν και για το χορό αλλά και για την σύνθεση της μαντινάδας . Δόξα τω θεώ εισπράττω πολύ ωραία λόγια από όλους γι’αυτήν μου την πρωτοβουλία , καλά λόγια που με ωθούν για να συνεχίσω εννοείτε μετά το τέλος των μαθημάτων σας.
Ευχαριστούμε θερμά και από καρδιάς το Μανώλη Μπαλασκά για το χρόνο, τον κόπο και τα λόγια που μας είπε.
Αντώνης Παπαβασίλης του Εμμανουήλ