Σκέψεις και Σχέσεις…… καραντίνας : αυθόρμητος λόγος με αλφαβήτα
Παιχνίδι εξ αποστάσεως με τους μαθητές που συμμετέχουν στον Όμιλο ΠΕΙΡΑmagazino κατά τη διάρκεια της διαδικτυακής μας συνάντησης τη Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2020
Αυτό που με απασχολεί ιδιαίτερα το διάστημα αυτό είναι ο μεγάλος αριθμός ασθενών που χάνουν τη ζωή τους λόγω του κορωνοϊού, αλλά και η κατακόρυφη αύξηση των διασωληνωμένων ασθενών στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. (Πολάκη Μαρία, Υπεύθυνη του Ομίλου)
Βιώνουμε όλοι μια περίεργη κατάσταση, που συχνά μοιάζει εικονική –δυστοπική : δουλειά, σχολείο, σχέσεις, όλα έγιναν εξ αποστάσεως. (Δεικτάκη Αναστασία, Υπεύθυνη του Ομίλου)
Γεννιούνται απορίες, όπως : Τι συμβαίνει; Γιατί; Πόσο θα κρατήσει; Πώς πρέπει να αντιδράσουμε και να αισθανθούμε; (Δαφνομήλη Σοφία, Β1)
Διατηρούμε τις αποστάσεις όσο μπορούμε για να μείνουμε ασφαλείς. (Μαμαλάκη Εύα, 1ο ΓΕΛ Ρεθύμνου, Α΄τάξη)
Εφόσον καλούμαστε να εφαρμόσουμε εντολές, αυτό είναι κάτι που αναγκαστικά μας επηρεάζει. (Κόνδυλα Σωτηρία, Α1)
Ζητάμε να παρθούν μέτρα κατάλληλα για την κατάσταση αυτή. (Ξενικός Νίκος, Α2)
Ήταν πολύ παράξενα τις πρώτες μέρες της καραντίνας, καθώς κάτι τέτοιο δεν είχαμε ζήσει ποτέ στο παρελθόν. (Πουζίκοβα Ντιάνα, Α3)
Θα ήταν πολύ ωραία να μπορούσαμε να βγούμε έξω !! (Περάκη Λένα, Β2)
Ίσως η καραντίνα να κρατήσει ακόμα πολύ και πρέπει να κάνουμε υπομονή. (Δαφνομήλη Μαρία, Β1)
Καιρό δεν είμαστε έγκλειστοι, μα για καιρό θα είμαστε…(Αναγνώστου Δημήτρης, Β1)
Λοιπόν, προσπαθούμε να διαλέξουμε ανάμεσα στην υγεία μας και στην ελευθερία μας. (Βίλα Γιοάνα, Β1)
Μα δεν πρέπει να απελπιζόμαστε, πρέπει να εκτιμάμε όσα ακόμα έχουμε. (Αποστολάκη Αριστέα, Β1)
Να προσθέσω στο προηγούμενο ότι παρόλες τις δυσκολίες που βιώνουμε, δεν πρέπει να χάνουμε το χαμόγελο και την αισιοδοξία μας. (Πολακη Μαρία)
Ξαφνικά, χάσαμε δικαιώματα που θεωρούσαμε δεδομένα : ελευθερία μετακίνησης, συνάθροισης, επικοινωνίας, θρησκευτικής λατρείας. (Δεικτάκη Αναστασία)
Όταν βλέπω ταινίες ή παλιές φωτογραφίες παραξενεύομαι με την κανονικότητά τους και αναρωτιέμαι αν ποτέ θα επιστρέψουμε σε αυτήν. (Δαφνομήλη Σοφία)
Παραμένουμε σπίτι μέχρι να τελειώσει η καραντίνα. (Μαμαλάκη Εύα)
Ριψοκινδυνεύουν τις ζωές τους πολλοί άνθρωποι στα χέρια των γιατρών. (Κόνδυλα Σωτηρία)
Σταματάμε τις επαφές με ευπαθείς ομάδες. (Ξενικός Νίκος, Α2)
Τότε δεν είχαμε δώσει πολλή σημασία στο τι συνέβαινε, μέχρι που ήταν πολύ αργά. (Πουζίκοβα Ντιάνα)
Υγιείς μακάρι να είμαστε ! (Περάκη Λένα)
Φαίνεται πως η κατάσταση αυτή είναι πρωτόγνωρη σε μας και πρέπει να προσαρμοστούμε στην καινούργια καθημερινότητα. (Δαφνομήλη Μαρία)
Χρεωμένα περισσότερο από κάθε άλλον αποδεικνύονται τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα. (Αναγνώστου Δημήτρης)
Ψάχνοντας τα πολλά, χάσαμε κι αυτά που θεωρούσαμε δεδομένα. (Βίλα Γιοάνα)
Ωμά σας παρουσιάσαμε την πρωτόγνωρη αυτή κατάσταση. Ώρα της όμως είναι να τελειώσει, γιατί το μυαλό μου τα διαδικτυακά το έχουν καταβαραθρώσει !! (Αποστολάκη Αριστέα)
