ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ

Αναρτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2018 από ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΠΕΛΟΠΙΟΥ

Τη σχολική χρονιά 2015-16 στο μάθημα της Τοπικής Ιστορίας ασχοληθήκαμε με την ιστορία του σχολείου μας. Ερευνήσαμε παλιά αρχεία του σχολείου όπως είναι τα πρακτικά, τα μαθητολόγια και τα πιστοποιητικά σπουδών και πήραμε συνεντεύξεις από μαθητές που φοιτούσαν κατά το παρελθόν σε αυτό το σχολείο. Καταλήξαμε σε κάποια συμπεράσματα  σχετικά με την ίδρυση και τη λειτουργία του σχολείου, την προέλευση των μαθητών, τα μαθήματα που διδάσκονταν. Συνειδητοποιήσαμε τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν οι μαθητές στο παρελθόν (φτώχια, δυσκολίες μετακίνησης, πόλεμος κ.α.). Εντοπίσαμε τις διαφορές στον τρόπο διεξαγωγής του μαθήματος, αλλά διαπιστώσαμε και την αγάπη των μαθητών για το σχολείο τους, τους συμμαθητές και τους δασκάλους τους.Η μέση εκπαίδευση στο Πελόπιο άρχισε να λειτουργεί το 1890 με την ίδρυση «Ελληνικού Σχολείου» ή «Σχολαρχείου», με σχολάρχη τον Τρύφωνα Κατσίνη. Την επόμενη χρονιά σχολάρχης αναφέρεται ο Γεώργιος Ρουσελάτος. Το 1901 σχολάρχης έγινε ο Γεώργιος Πλουμιστός. Στα σχολικά αρχεία αυτής της περιόδου είναι καταγεγραμμένοι μόνο άρρενες μαθητές.

• Το Νοέμβριο του 1926 ιδρύθηκε στο Πελόπιο Γυμνάσιο. Αρχικά, λειτούργησε ως μονοτάξιο και σταδιακά ως εξατάξιο. Για παράδειγμα, τη σχολική χρονιά 1932-1933 στο πρακτικό του σχολείου καταγράφονται τα μαθήματα που θα διδαχθούν σε καθεμιά από τις έξι τάξεις του Γυμνασίου.
• Το 1938 το σχολείο έγινε οκτατάξιο, όπου οι δύο πρώτες τάξεις ονομάζονταν προ-Γυμνάσιο).
• Συνέχισε τη λειτουργία του και την περίοδο του πολέμου του 1940 με λιγότερους όμως μαθητές. Πιο συγκεκριμένα, το σχολικό έτος 1938-1939 εγγράφονται 190 μαθητές, το 1940-1941 εγγράφονται 157 μαθητές, ενώ το 1941-1942 111 μαθητές. Πιστοποιητικό σπουδών παίρνουν τα δύο τρίτα περίπου των μαθητών. Αυτή τη χρονική περίοδο εμφανίζονται σποραδικά και ονόματα κοριτσιών.
• Το 1959 το οκτατάξιο Γυμνάσιο έγινε εξατάξιο, ενώ από το 1977-1978 χωρίζεται σε τριτάξιο γυμνάσιο και τριτάξιο λύκειο.
• Στην αρχή το σχολείο στεγαζόταν σε ένα κτήριο κοντά στην εκκλησία, εκεί που σήμερα είναι ένα οικόπεδο, το ονομαζόμενο « οικόπεδο του Ταξιάρχη» (Συνέντευξη κ. Ηλιόπουλου Παναγιώτη, κ. Μαρίας). Στη συνέχεια, στεγαζόταν στο σημερινό Δημοτικό (συνέντευξη κ. Ηλιόπουλου Δ., Παναγιωτόπουλου Π., κ. Σούζη, κ. Δακουρά Σ., κ. Πετροπούλου Μ.) και τέλος, τον Οκτώβριο του 1971 μεταφέρθηκε στο κτήριο όπου βρίσκεται μέχρι και σήμερα (συνέντευξη κ. Αγγελόπουλου Ν.).
• Το σχολείο ήταν μεικτό. Έρχονταν μαθητές από τα παρακάτω χωριά: Στρέφι, Σμίλα, Πελόπιο, Μάγειρα, Πλάτανος, Λαντζόι, Αρχαία Ολυμπία, Πουρνάρι, Κοσκινά, Καυκανιά, Καράτουλα, Ζαχάρω, Ηράκλεια, Αλφειούσα, Μιράκα, Λιναριά, Αχλαδινή, Κοσκινά, Μαγούλα, Πύργος, Πύλος, Ώλενα, Ορεινή, Σαλμώνη, Φλόκα (μαθητολόγιο της σχολικής περιόδου 1939-1940, αριθμός μαθητών 139). Την επόμενη δεκαπενταετία, σύμφωνα με το μαθητολόγιο της σχολικής περιόδου 1956-1957 (αρ. μαθ. 638), η καταγωγή των μαθητών ελάχιστα διαφοροποιείται. Καινούρια χωριά που εμφανίζονται είναι τα εξής: Δούκα, Χελιδόνι, Ξηρόκαμπος, Μηλιές, Γούμερο και άλλα χωριά της γύρω περιοχής. Από τη δεκαετία του ’80 τα πράγματα αλλάζουν, αφού σε κάποια χωριά όπως Βασιλάκι, Αρχαία Ολυμπία, Καράτουλα, Λάλα, ιδρύονται Γυμνάσια.
• Κάποιοι καθηγητές που δίδαξαν κατά το παρελθόν στο Γυμνάσιο Πελοπίου σύμφωνα με προφορικές μαρτυρίες είναι: Τσιγουρής ( θεολόγος), Καραχάλιος (φιλόλογος), ο Παναγόπουλος (φιλόλογος), ο Αναγνωστόπουλος (φιλόλογος), ο Ασημακόπουλος (μαθηματικός), ο Λώλος (φυσικός), ο Τραχανάς (γυμναστής), ο Βυθούλκας, ο Μισύρης, η Παραδείση, ο Παπακωνσταντίνου, η Τσιριγώτου, η Αχτύπη, Οικονομόπουλος,  Κασκαντήρης,  Χέλης, Ρήγας, Κυριακοπούλου, Αδαμαντίδου, Λιατσής, Φωτεινόπουλος, Ηλιοπούλου, Ράπτης,  Κάβουρα , Παπαγεωργίου, Πουλακίδας , Κοτρέτσου , Γκούτης , Κοσμετάτου, Λιάγκουρα.
• Τις σχολικές αναμνήσεις μοιράστηκαν μαζί μας οι εξής: Ηλιόπουλος Παναγιώτης, Ηλιόπουλος Δημήτριος, Πετροπούλου Μαρία, Κακαλής Άγγελος, κ. Μαρία, Παναγιωτόπουλος Παναγιώτης, κ. Σούζη, Μπούλιαρης Παναγιώτης, Δρίνα Παναγιώτα, Αγγελόπουλος Νικόλαος, Δακουράς Σωκράτης, Παναγοπούλου Δώρα, Γεωργακόπουλος Γεώργιος, Ντέμος Αλέξιος, Βίτσας Αριστείδης, Δημόπουλος Νικόλαος, Χριστόπουλος, Ρηγοπούλου Γεωργία, Γιαννοπούλου. Τους ευχαριστούμε πολύ.

Οι μαθητές/τριες της Γ΄ τάξης

Η καθηγήτρια Α. Ζώρα

«Μετά τη σύσταση του νέου Ελληνικού κράτους, μεταξύ των διοικητικών και άλλων υπηρεσιών (δικαστικών, πολιτικών και στρατιωτικών) η μέριμνα της πολιτείας επικεντρώθηκε στην οργάνωση της εκπαίδευσης. Στις 6/18 Φεβρουαρίου 1834 ψηφίστηκε ο νόμος «περί Δημοτικών Σχολείων» και ακολούθησε η ίδρυση των πρώτων διδακτηρίων με το όνομα «γραμματοδιδασκαλεία» -αρχικά σε μεγαλουπόλεις και χωριά τα οποία ήσαν έδρες των Δήμων- όπου δίδασκαν οι γραμματοδιδάσκαλοι.

Με την πάροδο των χρόνων, παρατηρήθηκε μερική αύξηση πληθυσμού -και συνεπώς και διδασκομένων μαθητών- και τα διδασκαλεία επεκτάθηκαν και σε άλλα χωριά ανάλογα με τις παρουσιαζόμενες ανάγκες. Έτσι κατά το 1857 στο νομό –Αχαιοήλιδος τότε- με πληθυσμό 125.967 κατοίκους, υπήρχαν 46 διδακτήρια με 61 καθηγητές και 3.714 μαθητές.

Στο Κριεκούκι Ηλείας (Πελόπιο) το πρώτο Γραμματοδιδασκαλείο λειτούργησε έως τις 5-5-1883, οπότε συστάθηκε «Δημοτικό Σχολείο» Γ΄ τάξης, αρχικά μονοτάξιο, προαγόμενο σε διτάξιο, τετρατάξιο και εξατάξιο, ανάλογα με την αύξηση των μαθητών.

Η Μέση Εκπαίδευση, με την ίδρυση «Ελληνικών Σχολείων», άρχισε να αναπτύσσεται σε ευρύτερη αναλογία, οπότε στο Κριεκούκι (Πελόπιο) του Δήμου Ολυμπίων ιδρύθηκε το 1890 μία τάξη «Ελληνικού Σχολείου» ή «Σχολαρχείου», με πρώτο σχολάρχη τον Τρύφωνα Κατσίνη. Το επόμενο χρόνο (1891) ο αριθμός των μαθητών ανήλθε στους 110, οπότε λειτούργησε και τρίτη τάξη με σχολάρχη το Γεώργιο Ρουσελάτο και δασκάλους το Σιδηροκαστρίτη και το Φιλάρετο Φωτόπουλο.

Το καθεστώς των Ελληνικών σχολείων επικράτησε ως τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα και σύμφωνα με τις καθεστωτικές αλλαγές εκείνων των εποχών, τα διδακτήρια άλλαζαν σχήματα, ονομαζόμενα «Σχολαρχεία» ή «Γυμνάσια»,τα οποία διακρίνονταν σε μονοτάξια, διτάξια, τετρατάξια, εξατάξια, και κατά το 1939 σε οκτατάξια, καταλήγοντας μεταπολεμικά σε εξατάξια, και τελευταία τρεις τάξεις Γυμνασίου και τρεις Λυκείου.

Στο Κριεκούκι (Πελόπιο) στις 27 Οκτωβρίου 1926 αποσπάσθηκε για ένα μήνα από το Γυμνάσιο Πύργου ο Γυμνασιάρχης Δημήτριος Τσουκαλάς, προς εξέταση μαθητών προκειμένου να εισαχθούν στην πρώτη τάξη του νεοϊδρυθέντος Γυμνασίου. Η εγγραφή των πρώτων μαθητών έγινε στις 25 Νοεμβρίου 1926, οπότε άρχισε η λειτουργία του ως μονοτάξιο, ενώ κατά το σχολικό έτος 1928-1929 προήχθη σε διτάξιο και τριτάξιο, και στη συνέχεια σε εξατάξιο.

Κατά το 1938-1939, με νέα εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, το Γυμνάσιο έγινε οκτατάξιο, δεχόμενο οικειοθελώς μαθητές-αποφοίτους της τετάρτης τάξης του Δημοτικού- μετά από σχετικές εξετάσεις (οι δύο πρώτες τάξεις ονομάζονταν προ-Γυμνάσιο). Μεταπολεμικά, περίπου το 1955, επανήλθε ως εξατάξιο, για να διαχωριστεί όπως έχει σήμερα σε τριτάξιο Γυμνάσιο και τριτάξιο Λύκειο τη δεκαετία το 1976.»