25Μάρτιου. Μια κοινή ημερομηνία για τον καθένα, μια σημαντική ημέρα για τον κάθε Έλληνα. Κάθε χρόνο τέτοια μέρα θυμόμαστε τα γεγονότα της περιόδου της απελευθέρωσης των Ελλήνων από τον τουρκικό ζυγό. Όμως διατηρείται σωστά η ιστορική συνέχεια που θέλουμε να επιτύχουμε; Πόσοι από εμάς έχουμε αμφισβητήσει την αυθεντία της σχολικής ενημέρωσης και έχουμε προσπαθήσει να βρούμε την αλήθεια για την περίοδο αυτή; Οπότε τελικά τιμάμε την ηρωική πράξη του 1821 ή μάθαμε να αναμασάμε πράγματα χωρίς να τα νιώθουμε; Πόσο μας αγγίζει αυτή η επέτειος;
Φέτος λοιπόν, μια διαφορετική χρονιά, που δεν θα γιορτάσουμε την επέτειο της 25ης Μαρτίου και δεν θα ακούσουμε τραγούδια, ποιήματα και χρονικά των γεγονότων, είναι ευκαιρία να αναλογιστούμε. Είναι σημαντικό να αναζητήσουμε τι πραγματικά έχει αξία και να κατανοήσουμε τη σημασία της προσφοράς, της ανθρωπιάς και της αλληλεγγύης. Με αφορμή τη γιορτή και τα γεγονότα που βιώνουμε, πρέπει να καταλάβουμε ότι το ήθος και το κουράγιο των ανθρώπων που θυσιάζονται έχει αξία και αυτό ακριβώς οφείλουμε να μιμούμαστε οι νεότεροι.
Γιατί όπως είπε ο Μπρεχτ «Αλίμονο στους λαούς που έχουν ανάγκη από ήρωες»!
Από τον Ανδρεανίδη Ηρακλή,
μαθητή της Α΄ Λυκείου
