Όλοι λέμε ότι η ειλικρίνεια είναι η καλύτερη τακτική. Αποδοκιμάζουμε την τακτική του ψεύδους και όμως παρ’ όλα αυτά λέμε ψέματα όλη την ώρα. Γιατί συμβαίνει αυτό όμως; Που οφείλεται η ύπαρξη του ψέματος και γιατί το επιλέγουμε τόσο συχνά έναντι της αλήθειας ;
Θεωρούμε την αλήθεια ύψιστη αξία, την ειλικρίνεια ύψιστη αρετή. Στην πράξη όμως, η συμπεριφορά μας έρχεται σε σύγκρουση με τα «μεγάλα και σοφά» λόγια μας. Το ψέμα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής του ανθρώπου από την στιγμή που δημιούργησε κοινωνική ζωή και ξεκίνησαν οι συγκρούσεις και οι αντιζηλίες με τους συνανθρώπους του. Μόνο ο πρωτόγονος άνθρωπος απείχε από το ψέμα ο οποίος ήταν ο μόνος ενάρετος καθώς είχε παντελή άγνοια: δεν το είχε γνωρίσει ποτέ. Πώς είναι λοιπόν το ψέμα; Αρχικά είναι πολύ πονηρό. Προσπαθεί συνεχώς να τρυπώσει ανάμεσα στους ανθρώπους και να τους ανακατεύει. Ακόμη μπορεί να μεγαλώσει τις μύτες των παιδιών που ψεύδονται και να κοκκινίσει τα πρόσωπά τους. Μόνο όμως των παιδιών γιατί μεγαλώνοντας και εξοικειώνοντας τον εαυτό σου με αυτό ,τα συμπτώματα υποχωρούν. Επίσης γνωστή συνήθειά του είναι να μασκαρεύεται και να φαίνεται σαν αλήθεια ,γι’ αυτό και είναι δύσκολο να το ξεχωρίσει κανείς από αυτήν. Ψέμα είναι η σκόπιμη απόκρυψη της αλήθειας. Τι συμβαίνει όμως όταν κανείς δεν λέει όλη την αλήθεια; Ε, λοιπόν όταν η αλήθεια δεν είναι ολόκληρη τότε μοιάζει με ψέμα.
Η απάντηση στο γιατί λέμε ψέματα είναι διότι είναι μικρά, εύκολα και θαυματουργά καθώς μας βγάζουν απ’ την δύσκολη θέση χωρίς δυσμενείς συνέπειες. Ή τουλάχιστον έτσι πιστεύουμε. Η αλήθεια είναι ότι οι συνέπειες απλώς δεν είναι άμεσες. Όταν κάποιος ξεκινήσει να λέει ψέματα είναι πάρα πολύ εύκολο να χάσει το μέτρο. Το ένα ψέμα θα φέρει το άλλο και από ένα αθώο ψέμα και μικρό θα καταλήξει σε ένα περίπλοκο και μεγάλο. Χρησιμοποιούμε το ψέμα ως μέσο για να ωφελήσουμε τον εαυτό μας, να επιτύχουμε κάποιον σκοπό ή συμφέρον μας. Βέβαια αυτό που μας ενδιαφέρει επίσης είναι να μην αποκαλυφθεί, κάτι που αργά ή γρήγορα γίνεται, μιας και χαρακτηριστικό του ψέματος είναι τα κοντά του πόδια γι’ αυτό και δεν μπορεί να πάει πολύ μακριά. Και από την στιγμή που γίνει αυτό η υπόθεση δεν συμμαζεύεται. Κατ’ αρχάς με την συμπεριφορά αυτή πληγώνονται οι άνθρωποι στους οποίους έχουν απευθυνθεί τα ψέματα. Παύουν να σέβονται αυτόν που τα είπε, απαξιώνεται στα μάτια τους. Επίσης αποκαλύπτεται η χαμένη ηθική ακεραιότητα του ανθρώπου αυτού ο οποίος έχει χάσει τον αυτοσεβασμό του. Δημιουργείται έτσι μια κακή φήμη γύρω του και μια δυσπιστία απέναντί του, ενώ όλοι αποφεύγουν οποιαδήποτε συναλλαγή μαζί του .
Συμπερασματικά, μπορεί τα ψέματα ως αρχική επιλογή να φαίνονται ιδιαίτερα ελκυστικά, όμως επιφέρουν μελλοντικά χειρότερα αποτελέσματα από τα στιγμιαία της αλήθειας. Επομένως είναι προτιμότερο να ακολουθήσουμε την τακτική της αλήθειας έναντι αυτήν του ψέματος.
ΑΛΕΞΙΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ
