Διαφυγή
Θυμάμαι κάποτε,
Όταν οι σελίδες του βιβλίου μου είχαν λιγοστέψει,
πως μπέρδεψα τ’αστέρια με τα πρόσωπα που αγαπώ…
Είχα ξεχάσει τις έννοιες του χρόνου,των λέξεων…
Ασήμαντες πια…
Θυμάμαι κάποτε πως ο ήλιος είχε ξεχάσει να φωτίσει το δρόμο μου,
Τότε τυφλά αναζητούσα διαφυγή…
Μπορεί να ήταν χθες…
Μπορεί και χρόνια πριν…
Θυμάμαι κάποτε πως δε χρειαζόταν να εξηγώ,να μιλώ κενά
Ίσως ακόμα να αισθάνομαι τον ήλιο να με πλησιάζει…
Ο ήλιος πάντα μου φέρνει ελπίδα…
Θυμάμαι κάποτε που άφησα τις αναμνήσεις μου να στεγνώσουν…
τις πήρε το αεράκι…
ΔΑΝΑΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΥ Β1