Εφηβεία…..

Η εφηβεία είναι δύσκολη. Είναι πιο δύσκολη απ’ ότι φαινόταν. Μικρή έβλεπα την αδελφή μου και απορούσα με την συμπεριφορά της. Την μια στιγμή γεμάτη χαρά και την άλλη γεμάτη νεύρα. Εγώ τώρα περνάω τα ίδια με αυτήν. Πολλές φορές δεν ξέρω τι φταίει. Απλά όλα συμβαίνουν πολύ γρήγορα. Κανείς δεν με ρώτησε αν θέλω να μεγαλώσω. Αν θέλω να έχω ευθύνες για μένα και για τους δίπλα μου. Κανείς δεν με ρώτησε αν χόρτασα παιχνίδι! Αν χόρτασα αθώα συναισθήματα και αθώες πράξεις. Όλα αλλάζουν. Το σώμα μου, η συμπεριφορά μου,  οι γύρω μου. Έρχονται κάποιοι άνθρωποι που θα παίξουν σημαντικό ρόλο δίπλα μου, αλλά και θα φύγουν μερικοί. Ήδη έχουν φύγει πολλοί. Συγγενείς που δεν πρόλαβα να τους χορτάσω, φίλους που δεν πρόλαβα να τους πω πόσο πολύ τους αγάπησα και μέρη. Ναι μέρη. Μέρη που μικρή γνώρισες τους καλύτερους σου φίλους. Ακούγεται ανόητο αλλά αυτά τα μέρη μπορεί να είναι ένα γήπεδο ποδοσφαίρου, ένα τραπέζι κάτω από ένα τεράστιο δέντρο, μερικές κερκίδες ενός θεάτρου. Όλα αυτά για μένα είναι γεμάτα συναισθήματα. Γεμάτα αναμνήσεις που τις μοιράστηκα με φίλους. Το χειρότερο όμως είναι ότι δεν ήθελα να γίνουν αναμνήσεις. Ήθελα να είμαι κάθε μέρα εκεί και να τις ζω! Και μερικές αναμνήσεις χάνονται, σβήνονται με τον χρόνο, ξεθωριάζουν. Όμως, θα μου πεις δεν γίνεται να μην μεγαλώσεις. Όλα αυτά είναι στη ζωή, θα έρθουν στιγμές, αναμνήσεις που θα είναι εξίσου όμορφες με τις παλιές. Πίστεψε με ,ανυπομονώ γι αυτές, γιατί γι αυτές που χάθηκαν πονώ και γι αυτές που θα έρθουν ελπίζω!

 

ΡΑΓΚΑΒΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ

Σχολιάστε

Top