Ο χορός είναι μία μορφή τέχνης που συνδυάζει την κίνηση του σώματος με μουσική ή άλλο ήχο, προκειμένου να εκφράσει συναισθήματα, ιδέες, ή απλώς να ψυχαγωγήσει το κοινό. Υπάρχουν πολλές διαφορετικές μορφές χορού, οι οποίες διαφέρουν ανάλογα με την κουλτούρα, το ύφος, και τη χρήση τους. Μια κατηγορία αποτελούν οι λατινικοί χοροί.

Οι λατινικοί χοροί είναι μια ομάδα χορών που αναπτύχθηκαν στη Λατινική Αμερική και έχουν γίνει δημοφιλείς σε όλο τον κόσμο, τόσο για την ενέργεια όσο και για την έντονη ρυθμική τους κίνηση. Οι λατινικοί χοροί συνήθως χαρακτηρίζονται από γρήγορο ρυθμό, πάθος και έντονη σωματική επαφή μεταξύ των χορευτών.

Όλοι οι latin χοροί έχουν κάτι διαφορετικό να προσφέρουν. Κάθε χορός έχει άλλα χαρακτηριστικά, άλλο στυλ, άλλη τεχνική, άλλη έκφραση. Οι πέντε κύριοι χοροί, αν και τεχνικά εντυπωσιακοί, έχουν μικρές έως και καθόλου ομοιότητες με τους ρυθμούς από τους οποίους προήλθαν.

Οι λατινικοί χοροί, παρόλο που εμφανίστηκαν σε λατινικές χώρες, έχουν γίνει δημοφιλείς σε παγκόσμιο επίπεδο και χρησιμοποιούνται συχνά σε διαγωνισμούς χορού, όπως ο χορός σε ρυθμούς λάτιν στους διεθνείς αγώνες χορού, όπου οι συμμετέχοντες αγωνίζονται σε διάφορους λατινικούς χορούς. Ο καθένας από αυτούς έχει τη δική του μοναδική τεχνική και χαρακτήρα, αλλά όλοι τους απαιτούν καλή φυσική κατάσταση, συντονισμό και εκφραστικότητα από τους χορευτές.

Οι λατινικοί χοροί σήμερα συνεχίζουν να είναι δημοφιλείς σε όλο τον κόσμο και έχουν εξελιχθεί μέσα από τις παραδοσιακές τους μορφές για να προσαρμοστούν στις σύγχρονες τάσεις και απαιτήσεις των χορευτών και του κοινού. Ο αντίκτυπος της παγκοσμιοποίησης, των μέσων ενημέρωσης και της πολιτιστικής ανταλλαγής έχει διασφαλίσει ότι οι λατινικοί χοροί παραμένουν σε μεγάλη ζήτηση.

Η διάδοση των λατινικών χορών σε παγκόσμιο επίπεδο ήταν αποτέλεσμα διαφόρων ιστορικών, κοινωνικών και πολιτιστικών παραμέτρων, όπως η μετανάστευση, η επιρροή των μέσων ενημέρωσης, καθώς και η ανάπτυξη του διεθνούς τουρισμού και της παγκοσμιοποίησης. Η αρχή των λατινικών χορών μπορεί να εντοπιστεί στην αποικιακή εποχή, όταν οι ευρωπαίοι αποικιστές έφεραν μαζί τους τους δικούς τους χορούς, μουσικές αλλά και παραδόσεις στην Αμερική. Αυτές οι παραδόσεις αναμείχθηκαν στην συνέχεια με τους ρυθμούς και τις μουσικές των γηγενών πληθυσμών και των Αφρικανών δούλων, δημιουργώντας νέες μουσικές και χορευτικές μορφές.
Μερικοί από τους γνωστότερους και σημαντικότερους λατινικούς χορούς είναι οι εξής:

• Σάλσα: Ο χορός της σάλσα έχει τις ρίζες του στην Κούβα, όπου και αναπτύχθηκε στα μέσα του 20ού αιώνα. Είναι ένα εξαιρετικά δημοφιλές είδος χορού που συνδυάζει αφρο-κουβανέζικες και ευρωπαϊκές παραδόσεις.
• Τσα-τσα: Γεννήθηκε στην Κούβα στα τέλη της δεκαετίας του 1940 και έχει πιο γρήγορο ρυθμό σε σύγκριση με άλλους λατινικούς χορούς. Η χορογραφία του βασίζεται σε ένα χαρακτηριστικό «τσα-τσα» βήμα, που είναι από το οποίο πήρε το όνομά του.
• Ρούμπα: Επίσης κουβανικής προέλευσης, η ρούμπα είναι ένας χορός με αργό ρυθμό και χαρακτηρίζεται από την έντονη σωματικότητα και την αλληλεπίδραση μεταξύ των χορευτών. Στηρίζεται σε αφρο-κουβανέζικους ρυθμούς και θεωρείται η βάση για άλλους λατινικούς χορούς.
• Τάγκο: Το τάγκο, που προήλθε από την Αργεντινή και την Ουρουγουάη, είναι ένας χορός γεμάτος συναισθηματική ένταση και πάθος. Η μουσική του τάγκο συνδυάζει ευρωπαϊκές και αφρικανικές επιρροές και χαρακτηρίζεται από αργό ρυθμό και έντονες κινήσεις του σώματος. Το τάγκο αρχικά ήταν χορός των φτωχών και των μεταναστών και εξελίχθηκε μέσα στους αιώνες για να γίνει ένας από τους πιο εκλεπτυσμένους χορούς παγκοσμίως.
• Σάμπα: Η σάμπα είναι χορός από τη Βραζιλία, ιδιαίτερα συνδεδεμένος με το βραζιλιάνικο καρναβάλι. Οι ρίζες της προέρχονται από την αφρικανική παράδοση και την κουλτούρα των Αφρικανών σκλάβων στη Βραζιλία. Ο χορός είναι γεμάτος ρυθμό και δυναμισμό, με γρήγορες και εντυπωσιακές κινήσεις των ισχίων.

Συγγραφική ομάδα:

Ιουλία Γκολφινοπούλου
Αποστολία Νικολάου