Σήμερα αν και υπάρχουν δεκάδες ζητήματα που χωρίζουν και διαφοροποιούν τα εκατομμύρια των ανθρώπων πάνω στη γη, παρουσιάζεται, ωστόσο, ένα στοιχείο το οποίο ενώνει τους πάντες, τους χαρακτηρίζει και τους ταυτίζει. Και αυτό είναι το έντονο πάθος και η επιμονή για το κέρδος. Το κέρδος, μια λογική που όλοι κυνηγούν, θυσιάζουν αρκετά για να αποκτήσουν τα πάντα, προσπαθούν αδιάκοπα να κατακτήσουν συχνά το αδύνατο.
Φαίνεται πως μια τέτοιου είδους μανιώδης επιδίωξη για τη νίκη μέσα σε αυτό το ζοφερό παιχνίδι κέρδους και ζημίας, δεν αποτελεί κάτι καινούργιο, ένα γεγονός πρωτόγνωρο. Από τα αρχαία χρόνια, ο άνθρωπος εκδήλωνε την επιθυμία του να πάρει, να αρπάξει, να αποκτήσει οτιδήποτε, οποτεδήποτε και οπωσδήποτε. Τίποτε και ποτέ δεν είναι ικανό να τον σταματήσει και να τον εμποδίσει και εάν κάτι τον δυσκολεύει, πάντα βρίσκει τον τρόπο να το επιδιώξει∙ πρέπει να κερδίσει.
Η απροκάλυπτη και αδίστακτη διάθεση ορισμένων στην εποχή μας να κερδίσουν, χωρίς καμία απολύτως επιφύλαξη ή σεβασμό προς τους άλλους, φαίνεται καθαρά στο άρθρο του Γ. Ρούση, δημοσιευμένο στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ. Εκεί, γίνεται αναφορά σε τρία φαινομενικά άσχετα μεταξύ τους συμβάντα, που, όμως, είναι όλα ταυτισμένα με τη βαρβαρότητα στην οποία πολλοί φτάνουν. Όλα στο όνομα του πολυπόθητου κέρδους.
Αρχικά αναφέρεται η φρικτή αυτοκτονία του μόλις 26χρονου Αμερικανού Ααρόν Στούαρτς, ο οποίος κατόρθωσε να δημοσιεύσει πολύτιμα αρχεία, τα οποία ενημέρωναν την κοινωνία για σημαντικές λύσεις σε κάποια από τα σοβαρότερα προβλήματα υγείας. Οι αμερικανικές αρχές με τις κατάλληλες ενέργειες κατάφεραν να τον συλλάβουν, να τον φορτώσουν με αμέτρητες και δυσβάσταχτες κατηγορίες και έτσι να τον οδηγήσουν σε αυτόν τον θάνατο. Τα άλλα δύο περιστατικά αφορούν τον έντονο θόρυβο που δημιουργήθηκε εξαιτίας της υποτιθέμενης ρύπανσης που προκαλούν τα καυσόξυλα αλλά και τα ψευδή στοιχεία των επιχειρήσεων τσιγάρων.
Όλα τέμνονται σε ένα κοινό σημείο. Το σημείο στο οποίο πια γίνεται φανερή η διάθεση κάποιων να εκμεταλλευτούν, να εξαπατήσουν και να διαφθείρουν. Όλο και πιο συχνά παραγκωνίζεται το αίσθημα της απόδοσης δικαιοσύνης, παραμελείται η αξιοπρέπεια και ο σεβασμός και όλα αντικαθίστανται από το κέρδος. Τίποτε άλλο δεν έχει σημασία, τίποτε άλλο δεν μετρά.
Η κατάσταση θα μπορούσε να παραμείνει ως έχει. Συμφέρει πολλούς άλλωστε. Αυτό που οφείλει ο καθένας να αναρωτηθεί είναι εάν θα το επιτρέψει να συμβεί. Γιατί να φοβάται ή να κρύβεται; Τι είναι αυτό που πρέπει να γίνει; Πόσα παραπάνω αδικήματα και απώλειες θα χρειαστούν για να αποδειχθεί η κρισιμότητα της κατάστασης; Πόσο ακόμα θα αναρωτιέται και δεν θα αντιδρά;
ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙΤΗ
