Καθημερινά, οι νέοι παλεύουν και αγωνίζονται για να εξασφαλίσουν ένα μέλλον σύμφωνα με τα πρότυπα. Επίπονες προσπάθειες για μια θέση στο Πανεπιστήμιο, σπουδές, μεταπτυχιακά, διδακτορικά… πράγματα που τις περισσότερες φορές δεν οδηγούν πουθενά, αφού η ανεργία μαστίζει την κοινωνία μας. Είναι άραγε αυτός ο στόχος των νέων; Οι ίδιοι αναγκάζονται να επιλέξουν από τα δεκαέξι τους κιόλας χρόνια, τι πρόκειται να ακολουθήσουν στο μέλλον πράγμα που σημαίνει πως πρέπει να καταπιαστούν με ένα επάγγελμα που ποτέ δεν θα σταματήσει να του κινεί το ενδιαφέρον. Πως είναι δυνατόν. όμως, να γνωρίζουν τι πρόκειται να αντιμετωπίσουν ,αφού η ενημέρωσή τους σχετικά με το θέμα αυτό είναι αρκετά ελλειπής ; Και ύστερα …αν η “σωστή επιλογή” που ήδη έκαναν και κλονίζει το μέλλον τους δεν ήταν η κατάλληλη; Τότε τι πρέπει να γίνει; Να τα παρατήσουν όλα και να ξεκινήσουν από το μηδέν ή να παραμείνουν παγιδευμένοι σε ένα μέλλον πια ανεπιθύμητο για τους ίδιους;

Μαρία Μικρώνη