Δεν είναι πολλές οι φορές που στη ζωή μας, έρχεται μια στιγμή που ετοιμαζόμαστε να ζήσουμε πράγματα πολύ σπουδαιότερα από ότι έχουμε ονειρευτεί. Τότε είναι που ζητάμε από τον διπλανό μας, να μας…τσιμπήσει για να δούμε αν ακόμη ονειρευόμαστε ή αν ζούμε πραγματικά. Περνάει αυτή η στιγμή και λέμε, εντάξει τώρα τα έχω ζήσει όλα .Και λίγο μετά, η μοίρα μας, όποτε αυτή αποφασίσει, μας φέρνει απέναντι σε ένα ακόμη όνειρο .Κάτι που μας κάνει και πάλι να γεμίσουμε από αγωνία και άγχος μέχρι να δούμε που θα καταλήξει. Άγχος από αυτό που κάνει τους άξιους και δυνατούς, γενναίους και πετυχημένους. Γιατί, όλοι οι άνθρωποι μαθαίνουν, προετοιμάζονται, ονειρεύονται, ελπίζουν, έτσι ώστε, όταν φτάσει το τέλος του «ταξιδιού» να μπορούν με μεγαλοπρέπεια να σταθούν απέναντι στον καθρέφτη και να ξέρουν ότι έκαναν το καλύτερο, ότι τα έδωσαν όλα, ότι έζησαν ένα ακόμη όνειρο. Σταθείτε ισάξιοι απέναντι στις προσδοκίες και στα όνειρά σας και κάντε το καλύτερο δυνατό. Ο καθρέφτης, θα είναι πάντα εκεί. Ποτέ μην τα παρατάτε, μη σκύβετε  το κεφάλι. Τα πράγματα στην εποχή μας εξελίσσονται, αλλάζουν, προχωρούν. Γι αυτό, κλείστε τα μάτια σας και ονειρευτείτε. Ανοίξτε τα, προχωρήστε, πετύχετε. ΑΠΛΑ ΖΗΣΤΕ!!!

                                                                                     Χάλα Χρυσούλα