1. «ΕΠΙΛΕΓΩ ΛΑΘΟΣ ΜΕΛΛΟΝ;» 2. «ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΝΕΑΝΙΚΟ ΛΑΘΟΣ»

Χωρίς αμφιβολία, όλοι λίγο – πολύ ξέρουμε πως ένα μεγάλο ποσοστό των μαθητών που φτάνουν στα πρόθυρα των Πανελλαδικών εξετάσεων, δεν γνωρίζουν το μελλοντικό -επιθυμητό για αυτούς- επάγγελμα και την πορεία σπουδών που ονειρεύονται, ενώ αρκετές φορές δεν έχουν θέσει καν στόχους για την ζωή τους. Ωστόσο επηρεασμένοι λίγο από τις επιλογές τους, λίγο από το οικογενειακό και κοινωνικό τους περιβάλλον, καταλήγουν να εισάγονται σε κάποια σχολή ΑΕΙ η ΤΕΙ. Αρκετοί επιλέγουν σωστά, πολλοί όμως λανθασμένα. Μερικοί είναι ικανοποιημένοι, άλλοι όμως απογοητευμένοι…Τι γίνεται λοιπον στην περίπτωση αυτή;

Δυστυχώς, μια σειρά από μικρότερης η μεγαλύτερης σημασίας συνέπειες έρχονται να επηρεάσουν τόσο την ψυχολογική ισορροπία του ατόμου όσο και την κοινωνική -επαγγελματική του εξέλιξη. Ειδικότερα, μια λανθασμένη επαγγελματική επιλογή προκύπτει ως αποτέλεσμα πιέσεων και όχι προσωπικής και ελεύθερης επιλογής. Αυτό συνεπάγεται την απουσία ενδιαφέροντος από τον νέο και ταυτόχρονα την έλλειψη δημιουργικότητας, καινοτομίας και διάθεσης για παραγωγικότητα. Ο νέος σταδιακά βιώνει μια ανιαρή καθημερινότητα, δημιουργώντας στη συνείδηση του την αίσθηση πως, γενικότερα, η εργασία αποτελεί πηγή άγχους, πλήξης και κόπωσης, καθαρά αναγκαίας για την εξασφάλιση των υλικών του αγαθών (τεχνοκρατική αντίληψη της σύγχρονης κοινωνίας). Με τον τρόπο αυτό, δηλαδή, ο δημιουργικός χαρακτήρας της επαγγελματικής ενασχόλησης μεταβάλλεται σε καταναγκαστική επαναλαμβανομένη δραστηριότητα, στοιχείο που ενισχύει την αρνητική στάση του νέου απέναντι στην επαγγελματική εξέλιξη και σταδιοδρομία.

Επομένως, ένας νέος βρισκόμενος σε έναν επαγγελματικό κλάδο που δεν τον κινητοποιεί πνευματικά και δεν συμβαδίζει με τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντα του, είναι λογικό να μην έχει κανένα κίνητρο να τον ωθεί στην εξέλιξη αυτού του στοιχείου που ασχολείται, παρά μονό η ανάγκη χρηματικών απολαβών για οικονομική ανεξαρτησία και βελτίωση ποιότητας ζωής. Ταυτόχρονα, όλα τα παραπάνω έχουν ως αποτέλεσμα το ίδιο το άτομο να νιώθει αποτυχημένο, χάνοντας την αυτοπεποίθηση του και υποβαθμίζοντας τις δυνατότητες του. Ακόμα περικλείεται από αισθήματα κατωτερότητας, ανασφάλειας και έλλειψης εμπιστοσύνης στον εαυτό του και τους άλλους. Αξίζει ακόμα να τονισθεί ότι η μη αποδοτικότητα και η μειωμένη παραγωγικότητα στο σύνολό τους, οδηγούν στην πολιτιστική και οικονομική ύφεση καθώς και στην κοινωνική στατικότατα, λόγω έλλειψης εμπνευσμένων, αφοσιωμένων και καινοτόμων ανθρώπων, που θα μπορούσαν να είναι αποδοτικότεροι στο επάγγελμά τους, εφόσον είχαν επιλέξει άλλη πορεία εξαρχής. Έτσι λοιπόν δεν πρέπει να μας κάνει εντύπωση η κυριαρχία επαγγελματικής στασιμότητας και η απουσία επαγγελματικής ανέλιξης στη νέα γενιά, καθώς τα αυξανόμενα επίπεδα ανεργίας –τα οποία έκτος της κρίσης που διανύουμε- οφείλονται και στις λανθασμένες επιλογές επαγγελμάτων της νεολαίας

Δεν είναι τυχαίο έξαλλου πως στη σημερινή Ελλάδα παρατηρείται έντονη κυριαρχία λανθασμένων επίλογων και προσωπικών επίλογων από τους νέους καθώς όλοι ξέρουμε πως «όταν δεν μας αρέσει η επιλογή μας, δεν μπορούμε να είμαστε επιτυχημένοι σε αυτή και να εξελιχτούμε μέσα από αυτή». Για το λόγο αυτό, ο νέος «οφείλει» στο επάγγελμα να διοχετεύει τις φιλοδοξίες και την ενεργητικότητα του, έτσι ώστε να βλέπει την μελλοντική του πορεία. Ας εφαρμόσουμε, λοιπόν, εμείς ,οι επόμενοι αυτή τη μέθοδο επαγγελματικής επιλογής, βασισμένοι συνειδητά στα δικά μας «θέλω» και στηριζόμενοι στη ζωή που ονειρευόμαστε να ζήσουμε, σκοπεύοντας να επιτύχουμε τους στόχους

 ΙΩΑΝΝΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Σχολιάστε

Top