Οι εορτές των Χριστουγέννων εγγίζουν. Περιοδεύοντας κανείς τις πόλεις τού δίνεται η ευκαιρία να θαυμάσει τα αμέτρητα φωτεινά αστέρια που στολίζουν δρόμους, κτίρια και γενικότερα κάθε γωνιά. Αυτά που πλέον συνιστούν απλά στολίδια, στην πραγματικότητα αποτελούν μια ανάμνηση του άστρου της Βηθλεέμ. Αν και έχουν περάσει χιλιάδες χρόνια από την ημέρα που το Θείο Βρέφος γεννήθηκε σε μία φτωχική πόλη της Ιουδαίας, εν τούτοις ο άνθρωπος αρνείται να εγκαταλείψει την προσπάθειά του να ερμηνεύσει το υπερφυσικό εκείνο σημείο στον ουρανό.

Μέσα στους χιλιάδες αιώνες που σημειώνει η παρουσία του ανθρώπου στη γη τα ουράνια σώματα δημιούργησαν διάφορους σχηματισμούς. Το άστρο της Βηθλεέμ όμως, δεν φαίνεται να βρίσκει αντιστοιχία με κανένα από αυτά και για το λόγο αυτό θεωρήθηκε ως ένα από τα μεγαλύτερα αστρονομικά προβλήματα. Σύμφωνα με δεδομένα της εποχής επίσης, είναι γνωστό πως ιδιαίτερη ανάπτυξη παρουσίαζε η αστρονομία και γενικότερα η απασχόληση των σοφών με την κίνηση των αστέρων. Τι είναι λοιπόν αυτό που ώθησε τους σοφούς Μάγους στην πραγματοποίηση ενός τόσο μακρινού ταξιδιού το οποίο διήρκησε περίπου 2 χρόνια;

Φθάνοντας οι μάγοι στον Ηρώδη, σύμφωνα με το κατά Ματθαίο Ευαγγέλιο (κεφ. Β, στ. 2), ρώτησαν: «Πού είναι ο βασιλιάς των ιουδαίων που τώρα τελευταία γεννήθηκε; Διότι είδαμε το αστέρι του να ανατέλλει και να δίνει έτσι την είδηση για τη γέννηση του νέου βασιλιά, και ήλθαμε να τον προσκυνήσουμε». Είναι δηλαδή προφανές ότι πράγματι οι σοφοί αυτοί οι άνθρωποι εντόπισαν κάτι στον ουρανό που τους εντυπωσίασε και το ερμήνευσαν ως σημείο για τη γέννηση ενός σπουδαίου προσώπου σύμφωνα με την προφητεία του Βαλαάμ, η οποία λέει: «ἀνατελεῖ ἄστρον ἐξ ᾿Ιακώβ, ἀναστήσεται ἄνθρωπος ἐξ ᾿Ισραὴλ», (Αρ 24,17). Στην προσπάθεια όμως, πολλών αστρονόμων να ερμηνεύσουν αυτό το γεγονός διατυπώθηκαν διάφορες θεωρίες όπως: μια πιθανή σύνοδος πλανητών ή συζυγία ή ακόμη και να ήταν κάποιος νόβα ή σουπερνόβα. Η Ορθοδοξία και η παράδος,η ωστόσο, επιμένουν πως πρόκειται για ένα θαυμαστό γεγονός και πως στην πραγματικότητα το άστρο της Βηθλεέμ ήταν ένας άγγελος.

Η πίστη αυτή λοιπόν της Εκκλησίας γύρω από το δυναμικό σύμβολο των Χριστουγέννων έγκειται σε μια σειρά ιδιοτήτων του, που το διαφοροποιούν από τους 135 κομήτες οι οποίοι είχαν καταγραφεί πριν τη γέννηση του Χριστού. Το πιο αξιοπερίεργο σε αυτό το άστρο είναι η κίνησή του, όπως την περιγράφουν οι ευαγγελικές περικοπές. Συγκεκριμένα, καταγράφεται πως το αστέρι αυτό ταξίδευε από την ανατολή προς τη δύση, ερχόμενο έτσι σε πλήρη αντίθεση με τις κανονικές κινήσεις των πλανητών γύρω από τον ήλιο. Η πιθανότητα επίσης, να πρόκειται για συζυγία πλανητών – κατά την οποία κάποιος πλανήτης προσπερνά έναν άλλον- είναι μηδαμινή, αφού οι αστρονόμοι της εποχής θα την αναγνώριζαν καθώς ήταν ήδη γνωστή ως ουράνιο φαινόμενο.

Το δεύτερο στοιχείο που καταγράφεται είναι η λαμπρότητα του αστέρα, η οποία φαίνεται να επισκιάζει ακόμα και τον ήλιο, ενώ την ίδια στιγμή το άστρο γινόταν αντιληπτό μόνο από τους Μάγους. Με τον τρόπο αυτό καταρρίπτονται όλες οι εικασίες περί κομητών, συζυγιών, νόβα ή σουπερνόβα, αφού αυτά θα ήταν ορατά και στους Γραμματείς, τους Φαρισαίους και τον Ηρώδη, οι οποίοι, ωστόσο, δεν διέκριναν κάτι. Ο αστέρας επιπλέον, ανέλαμπε και εξαφανιζόταν ενώ ταυτόχρονα θα έπρεπε να βρίσκεται στην ίδια θέση για εβδομάδες ή μήνες μια και οι Μάγοι είχαν αρκετά μεγάλη απόσταση να διασχίσουν. Την συμπεριφορά αυτή όμως δεν μπορεί με κανένα τρόπο να παρουσιάζει ένα αστρονομικό αντικείμενο.

Οφείλει, και ωφελεί, να επισημανθεί  το γεγονός ότι το άστρο της Βηθλεέμ στάθηκε πάνω από ένα συγκεκριμένο μικρό τόπο, τον τόπο που γεννήθηκε το Θείο Βρέφος. Ένα ουράνιο σώμα όμως, λόγω της τεράστιας απόστασης στην οποία βρίσκεται, δεν μπορεί να «υποδείξει» ένα συγκεκριμένο τόπο στην επιφάνεια της γης, παρά μόνο γίνεται αντιληπτή η κατεύθυνση της κίνησής του. Επομένως, για να προσδιορίστηκε ένα ορισμένο γήινο σημείο θα πρέπει το άστρο να υπήρξε στα πολύ χαμηλά στρώματα της γήινης ατμόσφαιρας, πράγμα που είναι κατά φύσιν αδύνατον. Αντιμετωπίζοντας τέλος, το θέμα από μια πιο θεολογική και φιλοσοφική οπτική, είναι σεβαστή η διατύπωση το πώς ο ίδιος ο Δημιουργός μπορεί να καταλύσει τους φυσικούς νόμους που ίδρυσε, σε περιπτώσεις όπως στην ενανθρώπηση του Υιού του Θεού.

Ας αφήσουμε λοιπόν τα χιλιάδες αστέρια που στολίζουν τις πόλεις μας, να μας θυμίζουν το θαύμα που συνέβη πριν από 2023 χρόνια και ας στρέψουμε τη ματιά μας τον ουρανό αναζητώντας κάθε Χριστούγεννα το μαγικό αστέρι της αγάπης! Δεν πρέπει όμως, να ξεχνάμε πως και σε εμάς δίνονται χιλιάδες ευκαιρίες να σταθούμε άγγελοι που θα υπηρετήσουμε κάποιον συνάνθρωπο μας, μοιράζοντας έτσι το φως, την αγάπη και την ελπίδα του «αγγέλου της Βηθλεέμ».

Τζεφριού Τρισεύγενη

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΙΕΛΕΝ

ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΙΑ

ήμερα ή αύριο θα΄ χει πανσέληνο….

Και ύστερα…, αν πάλι χαθεί και αυτή η σελήνη, δεν θα έχει δει την σκοτεινή της πλευρά για μια ακόμη φορά από το παγωμένο του, παράθυρο ….

Κάθε βράδυ, ενώ ο μικρός γλόμπος στο ταβάνι, κουνά το κεφάλι του, πέρα-δώθε, λέγοντας κάθε φορά – πέρασε η ώρα – αυτός…., διαβάζει την ιστορία του δρόμου του ….σε κάποιες χρονολογίες σκαλισμένες στο ημερολόγιο…..Είχε σχέδια, είχε όνειρα….Μια καρδιά πληγωμένη στάζει ακόμη αίμα, ένα καράβι που έσκιζε σίγουρα τον χρόνο…., κάποιους στίχους που ποτέ δεν απήγγειλε, κάποιους άλλους που άφησε στη μέση…., κάποιοι άλλοι που περιμένουν να τους τελειώσει….και κάποιοι άλλοι τελειωμένοι…, που απλά περιμένουν – αυτόν – να …τελειώσει …..

Κάθε βράδυ ξαπλώνει στις βουβές λέξεις του, τυλίγει κουβάρι το τσαλακωμένο του μυαλό και γίνεται ένα με το σκοτάδι… Κάθε βράδυ βλέπει τον εαυτόν του μόνο του…και η ησυχία της νύχτας του πέφτει χειρότερη όταν η ματιά του πέφτει μέσα στην καρδιά του….Εκεί να δεις …, απέραντο σκότος, ταραχή, πόνος και άνεμοι απειλητικοί….Και τα μάτια του στάζουν δάκρυα…και η ματιά του παραπατά ρημαγμένη και προσπαθεί να συρθεί και απόψε στο παγωμένο παράθυρο…και πρέπει να κοιτάξει ψηλά….Ξέρει πως σήμερα ή αύριο θα ‘χει πανσέληνο….και θέλει να φύγει με τα δίχτυα του ολόγιομου φεγγαριού για να χτίσει το «όνειρο», το ανεξιχνίαστο, να γνωρίσει το χαμόγελο μιας νύχτας διαφυγής και μετά να ανατείλει μαζί με τον χρυσαφένιο ήλιο και να πετάξει από μέσα του λάμψεις – σαν τον ήλιο – πυρκαγιές …..

Το πρωινό όμως, τον βρίσκει και πάλι μόνο και ακουμπισμένο στο παγωμένο παράθυρο…. Μονάχα το φως της μέρας πονετικό αγκαλιάζει το κουρασμένο του κορμί. Παίζει με τα σκελετωμένα αχνά του δάκτυλα για λίγο…και ύστερα γλιστράει και φεύγει μέσα από την ανοιχτή παλάμη του και απλώνεται στους τοίχους του μικρού του, δωματίου….Το βλέμμα του είναι στραμμένο στο παγωμένο θολό τζάμι. Δίπλα του το κομοδίνο του, με το γνώριμο συρταράκι που κρατάει εκεί μέσα την καρδιά του, το βιός του όλο…Ένα ζευγάρι γυαλιά, την πίπα του, το ρολόι του, την Ιερά Σύνοψη και ένα πορτοφόλι συνήθως άδειο από λεφτά, μα γεμάτο όμως με φωτογραφίες,  γεμάτο αναμνήσεις…Ο καφετζής απέναντι και ο εφημεριδοπώλης θα του χαρίσουν λίγες στιγμές συντροφιάς, ένα γλυκό χαμόγελο που του ανακουφίζουν λίγο την απελπισία του…Το παγωμένο παράθυρο ανοίγει….και τα γνώριμα πρόσωπα ανταλλάσσουν πρωινές καλημέρες…Και αυτό ήταν…Μόλις το παράθυρο ξανακλείσει, παύουν και οι θόρυβοι της μέρας.

ΠΙΝΑΚΑΣ: Γέρος σε θλίψη στο κατώφλι

της Αιωνιότητας, Βίνσεντ Βαν Γκογκ

Ακολουθεί ένας βαρύς αναστεναγμός, μια βαριά και ασήκωτη σιωπή…Κάπου κάπου ακούς και ένα ελαφρύ αναφιλητό…Και ήτανε κάποτε νέος και είναι τώρα γέρος….και ζει ανάμεσα σε θαμπές-θολές μορφές που δεν έχουν γίνει ακόμη σκοτάδι…Γέρασε …το νοιώθει…., το ξέρει…, τον τρυπούν της μοναξιάς του τα καρφιά….Το σώμα του τώρα θρυμματίζεται…Η δύναμη και η χάρη εξαφανίστηκαν. Πάντα χάνει …μια κάλτσα ή ένα παπούτσι, μα πάντα θυμάται τις χαρές, θυμάται τον πόνο…. Η γυναίκα του πέθανε νωρίς. Ο γιός του, ο μοναχογιός του χαμένος στα καράβια….Πόσο γρήγορα πέρασαν τα χρόνια….και τώρα μόνος και έρμος στο μικρό δωματιάκι του γηροκομείου…Είναι μεγάλη η κάθε μέρα που πρέπει να γεμίσει!!! Μα και κάθε βράδυ, ενώ ο μικρός γλόμπος στο ταβάνι, κουνά το κεφάλι του, πέρα-δώθε, λέγοντας κάθε φορά – πέρασε η ώρα – αυτός προσπαθεί να διακρίνει τί χρώμα έχουν οι σκιές της νύχτας….και πάντα μονολογεί … «να θυμηθώ να κοιτάξω ψηλά…» σήμερα ή αύριο θα΄ χει πανσέληνο….

ξω από το παγωμένο του παράθυρο οι μέρες περνούν και φεύγουν… Να και μια γάτα, αραιά και πού, ….τινάζεται από τον σκουπιδοτενεκέ…

Και οι πληγές του είναι πάντα ανοιχτές κι οι θάλασσες πάντα εκεί, αφρισμένες …

Και έρχεται η νύχτα και μετά πάλι η μέρα και αυτός εκεί καθισμένος πλάι στο παγωμένο παράθυρο…Όλα περνούν από πάνω του, όλα περνούν από μέσα του…. και αυτός, απλά,  μονολογεί …

«αν οι άνθρωποι, είχαν Θεό στην ζωή τους, δεν θα υπήρχαν γηροκομεία…, γιατί θα ζούσε ο ένας για τον άλλον και όχι ο ένας από τον άλλον…»

ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ

• · 500ml φυσικός χυμός λεμονιού
• · 500gr ζάχαρη κρυσταλλική
• · 200ml νερό

Εκτέλεση

Σε μία κατσαρόλα ρίχνω το νερό και τη ζάχαρη. Αφήνω τη ζάχαρη  να λιώσει σε χαμηλή φωτιά και  ύστερα την αφήνω να κρυώσει.
Στη συνέχεια, ρίχνω μέσα το χυμό λεμονιού και ανακατεύω καλά με το δάρτη. Αμέσως μετά, βάζω το μίγμα σε γυάλινο μπουκάλι 1 L και το διατηρώ στο ψυγείο.
Πίνεται αραιωμένο με παγάκια κι ένα φύλλο δυόσμου(προτεινόμενη δοσολογία: περίπου 1/3 του ποτηριού μίγμα και περίπου 2/3 νερό). Καλή απόλαυση!

Μαριέτα Μπαριάμη

ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΙΕΛΕΝ

ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΙΑ

Το σχολείο μας για άλλη μια χρονιά διακρίθηκε σε πολλούς διαγωνισμούς τόσο παγκόσμιους όσο και εθνικούς. Οι μαθητές Διονύσης Γάκης, Αναστάσιος Παναγόπουλος, Χρυσούλα Τάγαρη εκπροσώπησαν το σχολείο μας σε διαγωνισμούς και διακρίθηκαν κερδίζοντας, εκτός  των άλλων, την εμπειρία να ταξιδέψουν σε μία άλλη χώρα για τις ανάγκες του διαγωνισμού.

Γάκης Διονύσιος

Ο μαθητής της Β ’Λυκείου Διονύσης Γάκης συμμετείχε στην Διεθνή Ολυμπιάδα Αστρονομίας και Αστροφυσικής (ΙΟΑΑ) που πραγματοποιήθηκε στην Κίνα τον περασμένο Νοέμβριο. Ο ίδιος δηλώνει λάτρης της αστρονομίας και ελπίζει να ασχοληθεί με το αντικείμενο αυτό περισσότερο στο μέλλον. Η επίσκεψη στο Πεκίνο ήταν μοναδική εμπειρία για τον Διονύση, όπως μας είπε, αφού εντυπωσιάστηκε από τον τρόπο ζωής,  την αρχιτεκτονική και τον πολιτισμό των Κινέζων. Αξίζει να σημειωθεί ότι, ο Διονύσης κατάφερε να κερδίσει την τέταρτη θέση σε παγκόσμιο επίπεδο σε αυτό τον διαγωνισμό εκπροσωπώντας όχι μόνο το σχολείο μας αλλά και την χώρα μας.

Παναγόπουλος Αναστάσιος

Συμμετείχα στη Διεθνή Ολυμπιάδα Πληροφορικής που διεξήχθη στο Τόκυο της Ιαπωνίας 7-13 Ιουλίου 2018. Είχα συμμετάσχει και τα προηγούμενα χρόνια σε παρόμοιους διεθνείς διαγωνισμούς, το 2017 στην Ευρωπαϊκή Ολυμπιάδα Πληροφορικής Νέων στη Σόφια της Βουλγαρίας και το 2018 στην Βαλκανιάδα Πληροφορικής στη Τιμισοάρα της Ρουμανίας. Η πληροφορική με ενδιαφέρει πάρα πολύ. Για αυτό άλλωστε μελετώ συχνά το αντικείμενο αυτό.

Στον διαγωνισμό εκπροσωπούσα την Ελλάδα,  πήρα μέρος ως μέλος της εθνικής ομάδας της Ελλάδας. Η συμμετοχή κάθε χώρας ήταν ομαδική  και τα βραβεία δίνονταν σε ατομικό επίπεδο. Δόθηκαν μετάλλια στους καλύτερους συμμετέχοντες κι εγώ πήρα το χάλκινο.

Στο διαγωνισμό πέρασα πολύ όμορφα. Γνώρισα άτομα από όλο τον κόσμο και βίωσα στοιχεία της κουλτούρας ενός άλλου λαού. Οι άνθρωποι στην Ιαπωνία ήταν πολύ χαρούμενοι, ευγενικοί και πολύ εξυπηρετικοί. Το τοπίο ήταν εντυπωσιακό. Μου άρεσε η αντίθεση στο Τόκυο με τα θεόρατα κτίρια και τα καταπράσινα πάρκα.

Θα ήθελα να ξανασυμμετάσχω στο διαγωνισμό αυτό και να συμβάλλω κι εγώ σε μία παγκόσμια διάκριση της χώρας μας.

Χρύσα Τάγαρη

Συμμετείχα στο πρόγραμμα Euroschola. Δεν πρόκειται ουσιαστικά για έναν διαγωνισμό, καθώς διαγωνιστικό χαρακτήρα έχει μόνο ο τρόπος επιλογής των συμμετεχόντων στο πρόγραμμα. Συγκεκριμένα όλοι οι υποψήφιοι έγραψαν μια έκθεση με κοινό θέμα, σχετικό με το Ευρωκοινοβούλιο.

Το πρόγραμμα είχε πολλές και ενδιαφέρουσες θεματικές ενότητες , όπως η μετανάστευση, τα ανθρώπινα δικαιώματα , το περιβάλλον και οι ευρωεκλογές του 2019. Εγώ συγκεκριμένα ασχολήθηκα με το περιβάλλον και την υποστήριξη της βιώσιμης ανάπτυξης από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Το πρόγραμμα του Εuroschola διεξάγεται στο Στρασβούργο της Γαλλίας όπου είναι και η έδρα του ευρωκοινοβουλίου

Η συμμετοχή ήταν ομαδική. Η ομάδα αυτή αποτελούνταν από 24 άτομα και εκπροσωπούσε τη περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας.

Ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα και εντυπωσιακή εμπειρία διότι επιτρέπει σε μαθητές να συμμετάσχουν στις διαδικασίες του Ευρωκοινοβουλίου, ψηφίζοντας, εκφράζοντας τη γνώμη τους στο βήμα μπροστά σε εκπροσώπους από όλες τις χώρες τις ευρωπαϊκής ένωσης. Πέρα από αυτό επιτρέπει στους συμμετέχοντες να γνωρίσουν από κοντά μια πόλη, η οποία καταφέρνει να συνδυάσει  αρμονικά την κλασική με τη μοντέρνα αρχιτεκτονική. Τέλος δίνει τη δυνατότητα επικοινωνίας με άτομα διαφόρων εθνικοτήτων και την ανταλλαγή ιδεών και στοιχείων κουλτούρας.

Αν μου δινόταν η ευκαιρία , θα συμμετείχα ξανά σε παρόμοιο πρόγραμμα

Καυκάς Αλέξιος

Πώς θα σας φαινόταν αν, αντί για τη χρήση βηματοδότη για την αντιμετώπιση μιας σοβαρής καρδιακής δυσλειτουργίας, σας εκτυπωνόταν μέσω 3D-εκτυπωτή μια ολοκαίνουργια καρδιά;

Αυτή την ασύλληπτη καινοτομία υπόσχονται οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Γουέικ Φόρεστ της Β. Καρολίνα στις ΗΠΑ, οι οποίοι κατασκεύασαν ένα τρισδιάστατο εκτυπωτή ζωντανών ιστών. Αυτοί οι ιστοί προορίζονται για τη μεταμόσχευση και την αντικατάσταση κατεστραμμένων οργάνων σε ασθενείς και τραυματίες.

Αν και παλιές προσπάθειες επιστημόνων συνάντησαν πολλές δυσκολίες στην εκτύπωση ιστών, η συγκεκριμένη ομάδα, μετά από προσπάθειες δέκα ετών, δημιούργησε ένα νέο τρόπο, ξεπερνώντας όλες τις δυσκολίες αυτές. Δημιούργησαν ένα σύστημα που εκτυπώνει ιστούς, γεμάτους μικροκανάλια, μέσα από τα οποία περνούν οι θρεπτικές ουσίες στα ζωντανά κύτταρα, λειτουργώντας δηλαδή σαν “σφουγγάρι”.

Το σύστημα ονομάζεται Integrated Tissue and Organ Printing System (ITOP) και οι ιστοί που δημιουργεί έχουν ως βάση ένα βιοδιασπώμενο πλαστικό, ενώ τα ζωντανά κύτταρα προέρχονται μέσω ενός gel. Όταν αυτά τα τεχνητά μέρη σώματος εμφυτεύονται σε κάποιον οργανισμό, το πλαστικό αποσυντίθεται και αντικαθίσταται από πρωτεΐνες που παράγει το ίδιο το σώμα.

Οι επιστήμονες εκτύπωσαν ιστούς οστών, χόνδρου, μυών και αυτιών. Αυτούς τους μεταμόσχευσαν σε ζώα (ποντίκια και αρουραίους), οι οποίοι στη συνέχεια άρχισαν να λειτουργούν κανονικά. Αν και χρειάζονται ακόμα βελτιώσεις πριν η τεχνολογία τρισδιάστατης εκτύπωσης ιστών εφαρμοστεί στους ανθρώπους, η δημιουργία αυτού του εκτυπωτή είναι πολύ πρωτοποριακή και ανοίγει το δρόμο για νέες ανακαλύψεις.

Ο τομέας της Εκβιομηχικής Ιστών είναι ένας αναπτυσσόμενος τομέας της επιστήμης και υπόσχεται πάρα πολλά. Ποιος ξέρει; Ίσως στο μέλλον, η μετάγγιση οργάνων να γίνεται… κατά παραγγελία.

ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ

Βρισκόμαστε με τον φίλο μας σε μια πόλη για πρώτη φορά στη ζωή μας. Είμαστε σε διακοπές και κάνουμε βόλτες γνωρίζοντας καινούρια μέρη και συνήθειες. Ξαφνικά όμως γίνεται κάτι παράξενο! Ακούμε τον φίλο μας να μας λέει: «Ρε φίλε, αυτό το έχω ξαναζήσει ΑΚΡΙΒΩΣ έτσι!!!»

Τι έγινε εκείνη τη στιγμή; Είναι αδύνατον να ισχύει αυτή η πρόταση επειδή και οι δύο μας βρισκόμαστε για πρώτη φορά σε εκείνο το μέρος!! Με δύο λόγια, μόλις ο φίλος μας είχε ένα… deja vu! Τι είναι όμως αυτό;;

Ορισμός

Déjà vu σημαίνει στα γαλλικά «αυτό το έχω ξαναζήσει». Έτσι ονομάζεται η έντονη αίσθηση που νοιώθουμε πως, ένα γεγονός που βιώνουμε ή βλέπουμε αυτήν τη στιγμή για πρώτη φορά, έχει επαναληφθεί στο παρελθόν.

Τα είδη του dejavu

1) DEJA VECU

Σημαίνει «αυτό το έχω ξαναδεί» και σχεδόν πάντα όταν κάποιος αναφέρει ότι είχε déjà vu εννοεί στην πραγματικότητα déjà vecu. Είναι η πιο συνηθισμένη μορφή και λανθασμένα συγχέονται οι δύο ονομασίες!

2) DEJA SENTI

Είναι μια αποκλειστικά συναισθηματική κατάσταση και σημαίνει «αυτό το έχω ξανανιώσει».

3) DEJA VISITE

 Είναι η πιο σπάνια από τις τρεις περιπτώσεις και σημαίνει «αυτό το έχω ξαναεπισκεφθεί». Είναι η μοναδική αίσθηση η οποία έχει συγκεκριμένες γεωγραφικές και χωρικές διαστάσεις, σε αντίθεση με το déjà vecu και το déjà senti τα οποία είναι κυρίως ή/και αποκλειστικά συναισθήματα.

Γενναίος Λυκουργιώτης