Η έκλειψη του Ήλιου είναι ένα αστρονομικό φαινόμενο κατά το οποίο η Σελήνη παρεμβάλλεται ανάμεσα στη Γη και στον Ήλιο και κρύβει τον Ήλιο. Ανάλογα με το ποσοστό της απόκρυψης, μια έκλειψη λέγεται ολική, όταν αποκρύπτεται ολόκληρος ο ηλιακός δίσκος (100%), ή μερική, όταν αποκρύπτεται μέρος αυτού.

• Η πρώτη καταγεγραμμένη αναφορά ηλιακής έκλειψης έρχεται από την Κίνα το 2136 ή 2159 π.Χ. Οι υπηρέτες Χο και Χι θανατώθηκαν από τον αυτοκράτορα γιατί δεν κατάφεραν να προβλέψουν την έκλειψη. Στην Κίνα πίστευαν ότι ένας δράκος καταπίνει τον ήλιο.
• Το 1178 π.Χ  αναφέρεται στην Οδύσσεια του Ομήρου:

«…και ο ήλιος χάθηκε μέσα στον ουρανό και μία ανίερη ομίχλη κάλυψε τα πάντα».

• Αναφορά του Αρχίλοχου  για την ολική έκλειψη ηλίου της 6ης Απριλίου 648 π.Χ
  

«Ο Δίας, ο πατέρας των Ολύμπιων Θεών, μετέτρεψε τη μέρα σε νύκτα κρύβοντας το φως του απαστράπτοντος ηλίου, και βαθύς φόβος κυρίευσε τους ανθρώπους».

• Το 585 π.Χ έχουμε την πρώτη πιθανή πρόβλεψη ηλιακής έκλειψης από τον Θαλή το Μιλήσιο, όπως την καταγράφει ο Ηρόδοτος. Η έκλειψη έγινε η αφορμή για την παύση των εχθροπραξιών ανάμεσα στους Μήδειους και τους Λήδειους.
• Αναρίθμητες είναι οι αναφορές των ηλιακών εκλείψεων από Έλληνες, Κινέζους, Ρωμαίους και άλλους λαούς της αρχαιότητας. Στην αρχαιότητα μια έκλειψη θεωρούνταν κακός οιωνός.

Μία ολική ηλιακή έκλειψη διαρκεί συνήθως τρεις ώρες (εάν ο παρατηρητής βρίσκεται στο μονοπάτι της ολικότητας).

• Στην αρχή η Σελήνη κάνει την εμφάνισή της πάνω στον ηλιακό δίσκο σαν μία «δαγκωματιά». Αυτή ονομάζεται πρώτη επαφή και σημαίνει την έναρξη της έκλειψης .Το φαινόμενο προοδεύει χωρίς να δίνει στον παρατηρητή κανένα σημάδι για την δραματική εξέλιξη που θα έχει. Όταν η κάλυψη του ηλιακού δίσκου από τη σελήνη ξεπεράσει το 70% αρχίζει να γίνεται αντιληπτή μία αμυδρή μείωση της φωτεινότητας του περιβάλλοντα χώρου. Στο 90% το φως του ήλιου έχει ήδη μειωθεί αισθητά.
• Πέντε λεπτά πριν από τη δεύτερη επαφή ή αλλιώς έναρξη της ολικότητας, το φως του ήλιου που φτάνει στη γη έρχεται από μία πολύ λεπτή δέσμη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να παρατηρείται το φαινόμενο των σκιωδών ζωνών (shadow bands). Ο παρατηρητής βλέπει πάνω σε μεγάλες λευκές επιφάνειες ζώνες από σκιές να διαδέχονται η μία την άλλη σε μεγάλη ταχύτητα. Ένα άλλο εντυπωσιακό φαινόμενο, λίγο πριν την ολικότητα, είναι η σκιά της σελήνης που έρχεται από τα δυτικά με τρομακτική ταχύτητα και αρχίζει να βυθίζει στο σκοτάδι τις παρακείμενες περιοχές.
• Ένα λεπτό ή και λιγότερο, πριν την ολική φάση, μπορεί κανείς να παρατηρήσει τις τελευταίες ακτίνες ηλίου, καθώς αυτές περνούν μέσα από τις κοιλάδες της Σελήνης, σχηματίζοντας κάτι που μοιάζει με χάντρες κομπολογιού και που πρώτος παρατήρησε ο Francis Baily το 1836. Αυτές οι χάντρες ονομάζονται χάντρες του Μπέιλι(Baily’s beads).
• Ελάχιστα δευτερόλεπτα πριν την ολικότητα, οι χάντρες του Μπέιλι αρχίζουν να χάνονται αστραπιαία και όταν μείνει η τελευταία από αυτές, εμφανίζεται το επιβλητικό στέμμα του ηλίου, που μαζί με την τελευταία φωτεινή χάντρα σχηματίζουν το λεγόμενο μαργαριταρένιο δαχτυλίδι (diamond ring). Και αμέσως μετά ο μαύρος δίσκος της σελήνης παίρνει τη θέση του ηλίου…
• Στα λίγα λεπτά που ακολουθούν ο ουρανός σκοτεινιάζει και κάνουν την εμφάνισή τους τα λαμπρότερα άστρα του ουρανού, η Αφροδίτη  και ο Ερμής. Στο κέντρο του ουρανού, και στο σημείο που ήταν ο ήλιος, δεσπόζει τώρα το ηλιακό στέμμα το οποίο εκτείνεται ακόμα και σε απόσταση 8 ηλιακών ακτίνων. Το φαινόμενο είναι μοναδικό. Ο παρατηρητής μπορεί να διακρίνει λεπτές κόκκινες προεξοχές που ξεπηδούν από την επιφάνεια του ηλίου σαν πύρινες γλώσσες, τις λεγόμενες ηλιακές φλόγες. Ο τριγύρω ορίζοντας παίρνει ένα κοκκινωπό χρώμα, αφού η διάμετρος της σκιάς σπάνια ξεπερνά τα 250 χιλιόμετρα, και έξω από αυτήν η κάλυψη δεν φτάνει ποτέ το 100%. Η βίαιη εναλλαγή της μέρας με την νύχτα μπερδεύει τα ζώα, που νομίζουν ότι νύχτωσε και πάνε στις φωλιές τους, τα πουλιά σταματούν να κελαηδούν και τα λουλούδια κλείνουν τα πέταλά τους.
• Τα λεπτά περνούν και η ολιγόλεπτη νύχτα δίνει τη θέση της και πάλι στην ημέρα με την τρίτη επαφή και το τέλος της ολικότητας. Τα παραπάνω φαινόμενα συμβαίνουν αντίστροφα και σιγά σιγά εμφανίζεται ένα «νυχάκι» από τον ήλιο και, καθώς μεγαλώνει, το φως επανέρχεται βαθμιαία.
• Μια ολική έκλειψη ηλίου έλαβε  χώρα στις 20 Μαρτίου 2015 και ήταν  μερικώς ορατή από τη χώρα μας.
• Η έκλειψη της 20ής Μαρτίου έγινε  ορατή ως ολική σε μια λωρίδα πλάτους μερικών εκατοντάδων χιλιομέτρων και η οποία περνά από τον Βόρειο Ατλαντικό και διασταυρώνεται μόνο με τις Φερόες Νήσους, μεταξύ Ισλανδίας και Βρετανίας, καθώς και το απομονωμένο αρχιπέλαγος Σβάλμπαρντ στην Αρκτική.
• Η σκιά της Σελήνης πέρασε από ένα μεγάλο μέρος του βόρειου ημισφαιρίου, συμπεριλαμβανομένης της Ευρώπης, της Γροιλανδίας, της Νέας Γης στον Καναδά, της βόρειας Αμερικής και της δυτικής Ασίας.
• Στην Ελλάδα η έκλειψη ξεκίνησε στις 10.40 και κορυφώθηκε περίπου στις 11.45, ενώ  ολοκληρώθηκε στις 12.55.
• Είναι η τελευταία ορατή από την Ευρώπη ηλιακή έκλειψη μετά το 1999, ενώ η επόμενη τοποθετείται χρονικά στις 12 Αυγούστου 2026

Αλεστάς Απόστολος