Ένας αριθμός είναι αντικείμενο που χρησιμοποιείται για υπολογισμό, κατάταξη και μέτρηση. Ο άνθρωπος  από πολύ νωρίς, από την εποχή που εξημέρωσε τα ζώα, χρησιμοποίησε σύμβολα για να συμβολίζει αριθμούς: ένα ευθύγραμμο τμήμα για το ένα, ένα πρόχειρο σχήμα του χεριού για το πέντε, το σχήμα δυο χεριών για το δέκα (πράγματι το ρωμαϊκό πέντε, V είναι σαν χέρι, το ρωμαϊκό δέκα, Χ, δύο χέρια). Όλα αυτά, όμως, δεν μπορεί να χαρακτηριστούν ως ένα κάποιο σύστημα αρίθμησης. Οι αρχαίοι Έλληνες, οι οποίοι άλλωστε είναι εκείνοι, που θεμελίωσαν τα μαθηματικά ως πραγματική επιστήμη, χρησιμοποιούσαν για αριθμητικά σύμβολα τα γράμματα του αλφαβήτου τους. Παρά τις τελειοποιήσεις του άβακα στο Μεσαίωνα, έλειπε ένα σύμβολο για το «μηδέν». Το σύμβολο αυτό εισήγαγαν οι Ινδοί και τελειοποίησαν τη χρήση του οι Άραβες, οι οποίοι και μετέδωσαν τη γραφή των αριθμών, που χρησιμοποιείται σήμερα στην Ευρώπη και χαρακτηρίζεται ως αραβική ή ινδική.

Οι αριθμοί που γράφουμε δημιουργήθηκαν με αλγόριθμους (1,2,3,4, κλπ). Οι Άραβες διέδωσαν αυτούς τους αλγόριθμους, αλλά η προέλευσή τους πηγαίνει πίσω στους εμπόρους που τους χρησιμοποίησαν για να μετρήσουν και να κάνουν τις εμπορικές συναλλαγές τους.

Τα αρχαιότερα γραπτά με αριθμούς φέρουν το αποτύπωμα των δέκα δάκτυλων.

ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ : ΛΑΜΠΡΙΝΗ ΚΑΓΚΕΛΙΔΗ, ΘΑΝΟΣ ΖΗΣΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΙΩΑΚΕΙΜΙΔΗΣ (Ε1)